< Hioba 13 >
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.