Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Lo, all — hath mine eye seen, Heard hath mine ear, and it attendeth to it.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
According to your knowledge I have known — also I. I am not fallen more than you.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Yet I for the Mighty One do speak, And to argue for God I delight.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
And yet, ye [are] forgers of falsehood, Physicians of nought — all of you,
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
O that ye would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Hear, I pray you, my argument, And to the pleadings of my lips attend,
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
For God do ye speak perverseness? And for Him do ye speak deceit?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
His face do ye accept, if for God ye strive?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Is [it] good that He doth search you, If, as one mocketh at a man, ye mock at Him?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
He doth surely reprove you, if in secret ye accept faces.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Doth not His excellency terrify you? And His dread fall upon you?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Your remembrances [are] similes of ashes, For high places of clay your heights.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Keep silent from me, and I speak, And pass over me doth what?
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Wherefore do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Lo, He doth slay me — I wait not! Only, my ways unto His face I argue.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Also — He [is] to me for salvation, For the profane cometh not before Him.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Hear ye diligently my word, And my declaration with your ears.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Lo, I pray you, I have set in order the cause, I have known that I am righteous.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Who [is] he that doth strive with me? For now I keep silent and gasp.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Only two things, O God, do with me: Then from Thy face I am not hidden.
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Thy hand put far off from me, And Thy terror let not terrify me.
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
And call Thou, and I — I answer, Or — I speak, and answer Thou me.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
How many iniquities and sins have I? My transgression and my sin let me know.
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Why dost Thou hide Thy face? And reckonest me for an enemy to Thee?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
A leaf driven away dost Thou terrify? And the dry stubble dost Thou pursue?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
For Thou writest against me bitter things, And causest me to possess iniquities of my youth:
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
And puttest in the stocks my feet, And observest all my paths, On the roots of my feet Thou settest a print,
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
And he, as a rotten thing, weareth away, As a garment hath a moth consumed him.
