Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Lo! all this mine eye hath seen; Mine ear hath heard and understood it.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
What ye know, I know also; I am not inferior to you.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
But O that I might speak with the Almighty! O that I might reason with God!
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
For ye are forgers of lies; Physicians of no value, all of you!
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
O that ye would altogether hold your peace! This, truly, would be wisdom in you.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Hear, I pray you, my arguments; Attend to the pleadings of my lips!
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Will ye speak falsehood for God? Will ye utter deceit for him?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Will ye be partial to his person? Will ye contend earnestly for God?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Will it be well for you, if he search you thoroughly? Can ye deceive him, as one may deceive a man?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Surely he will rebuke you, If ye secretly have respect to persons.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Doth not his majesty make you afraid, And his dread fall upon you?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Your maxims are words of dust; Your fortresses are fortresses of clay.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Hold your peace, and let me speak: And then come upon me what will!
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Why do I take my flesh in my teeth, And put my life in my hand?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Lo! he slayeth me, and I have no hope! Yet will I justify my ways before him.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
This also shall be my deliverance; For no unrighteous man will come before him.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Hear attentively my words, And give ear to my declaration!
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Behold, I have now set in order my cause; I know that I am innocent.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Who is he that can contend with me? For then would I hold my peace, and die!
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Only do not unto me two things, Then will I not hide myself from thy presence;
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Let not thy hand be heavy upon me, And let not thy terrors make me afraid:
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Then call upon me, and I will answer; Or I will speak, and answer thou me.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
How many are my iniquities and sins? Make me to know my faults and transgressions.
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Wherefore dost thou hide thy face, And account me as thine enemy?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Wilt thou put in fear the driven leaf? Wilt thou pursue the dry stubble?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
For thou writest bitter things against me, And makest me inherit the sins of my youth.
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Yea, thou puttest my feet in the stocks, And waterest all my paths; Thou hemmest in the soles of my feet.
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
And I, like an abandoned thing, shall waste away; Like a garment which is moth-eaten.
