< Hioba 13 >
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Lo, mine eye hath seen all [this], mine ear hath heard and understood it.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
What ye know, I know also: I am not inferior to you.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
But I will speak to the Almighty, and will find pleasure in reasoning with God;
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
For ye indeed are forgers of lies, ye are all physicians of no value.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Oh that ye would be altogether silent! and it would be your wisdom.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Hear now my defence, and hearken to the pleadings of my lips.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Will ye speak unrighteously for God? and for him speak deceit?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Will ye accept his person? will ye contend for God?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Will it be well if he should search you out? or as one mocketh at a man, will ye mock at him?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
He will certainly reprove you, if ye do secretly accept persons.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Shall not his excellency terrify you? and his dread fall upon you?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Your memorable sayings are proverbs of ashes, your bulwarks are bulwarks of mire.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Hold your peace from me, and I will speak, and let come on me what [will]!
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Wherefore should I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Behold, if he slay me, yet would I trust in him; but I will defend mine own ways before him.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
This also shall be my salvation, that a profane man shall not come before his face.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Hear attentively my speech and my declaration with your ears.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Behold now, I have ordered the cause; I know that I shall be justified.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Who is he that contendeth with me? For if I were silent now, I should expire.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Only do not two things unto me; then will I not hide myself from thee.
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Withdraw thy hand far from me; and let not thy terror make me afraid:
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Then call, and I will answer; or I will speak, and answer thou me.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
How many are mine iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Wherefore dost thou hide thy face, and countest me for thine enemy?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Wilt thou terrify a driven leaf? and wilt thou pursue dry stubble?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth;
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
And thou puttest my feet in the stocks, and markest all my paths; thou settest a bound about the soles of my feet; —
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
One who, as a rotten thing consumeth, as a garment that the moth eateth.