Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
hvad I ved, ved ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gaa i Rette,
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
mens I smører paa med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Om I dog vilde tie stille, saa kunde I regnes for vise!
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Hør dog mit Klagemaal, mærk mine Læbers Anklage!
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Gaar det godt, naar han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde paa eder?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Ti stille, at jeg kan tale, saa overgaa mig, hvad der vil!
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Haand;
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab, dog lægger jeg for ham min Færd.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Hør nu ret paa mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Aanden!
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Kun for to Ting skaane du mig, saa kryber jeg ikke i Skjul for dig:
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Din Haand maa du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Saa stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Hvi skjuler du dog dit Aasyn og regner mig for din Fjende?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Straa,
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
at du skriver mig saa bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje, indkredser mine Fødders Trin!
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
Og saa er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
