Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Se, det har mit Øje set alt sammen; mit Øre har hørt og forstaaet sig derpaa.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Hvad I vide, det ved jeg, ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for eder.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Dog vilde jeg gerne tale til den Almægtige, og jeg havde Lyst til at gaa i Rette med Gud.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Men I sammensy Løgn: I ere alle sammen unyttige Læger.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Gid I vilde tie, saa skulde det regnes eder til Visdom!
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Kære, hører min Bevisning og mærker paa det, som jeg strider for med mine Læber.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Ville I forsvare Gud med Uret og forsvare ham med Svig?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Ville I anse hans Person eller føre Sag for Gud?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Vil det gaa godt, naar han undersøger eder? ville I bedrage ham, ligesom man bedrager et Menneske?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Han skal visselig straffe eder, om I anse Personer i Løndom.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
Skulde ikke hans Højhed forfærde eder og Rædsel for ham falde over eder?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Eders Tankesprog ere at ligne ved Aske, eders Borge ere Lerborge.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Tier for mig, at jeg kan tale, og lad saa overgaa mig, hvad der vil!
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Hvorfor skulde jeg føre mit Kød bort i mine Tænder? jeg vil derimod sætte mit Liv i min Haand.
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab; kunde jeg blot retfærdiggøre mine Veje for hans Ansigt!
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Ogsaa dette skulde være mig en Frelse; thi der skal ingen vanhellig komme for hans Ansigt!
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Hører flittig min Tale og det, jeg kundgør for eders Øren.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Se, kære, jeg har indledet Sagen, jeg ved, at jeg skal kendes retfærdig.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Hvo er den, som kan trætte med mig? thi da maatte jeg tie og opgive Aanden.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Dog, gør ikke to Ting imod mig, da vil jeg ikke skjule mig for dit Ansigt:
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Lad din Haand være langt fra mig og Rædsel for dig ikke forfærde mig!
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
Kald saa, og jeg vil svare, eller jeg vil tale, og giv saa du mig Svar igen!
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Hvor mange ere mine Misgerninger og Synder? lad mig vide min Overtrædelse og min Synd!
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Hvorfor skjuler du dit Ansigt og holder mig for din Fjende?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Vil du jage det henvejrede Blad op og forfølge det tørre Straa?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Thi du skriver Bitterheder op imod mig og lader mig faa min Ungdoms Synder til Arv.
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Og du lægger mine Fødder i Stokken og tager Vare paa alle mine Stier; du afstikker Grænser for mine Fødders Saaler,
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
skønt jeg er en Mand, der bliver gammel som Trøske, som et Klæde, der ædes op af Møl.
