Hioba 13
1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
Khenah, hae hmuennawk hae ka mik mah hnuk boeh; ka naa mah thaih moe, panoek boeh.
2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
Na panoek ih hmuen to, ka panoek toeng; nang pongah ka hnaem kue ai.
3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
Toe Thacak Sithaw khaeah ka thuih moe, Sithaw hoi angaek hanah ka koeh.
4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
Toe nangcae loe amsawnlok thui kami, tidoeh avang ai siboi ah ni na oh o.
5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
Lok apae ai ah na oh o duem nahaeloe, nangmacae palunghahaih ah om tih.
6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
Ka thuih han ih lok to tahngai oh loe, pahni hoiah ka thuih han ih lok hae tahngai oh.
7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
Sithaw kasae na thuih o han maw? Anih to na ling o han maw?
8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
Anih mikhmai maw na khet o han? Sithaw han lok na aek pae o han maw?
9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
Anih mah ang khet o naah hoih, tiah thui tih maw? Kami aling baktiah Sithaw to aling thai maw?
10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
Tamquta hoi mikhmai na khet o nahaeloe, anih mah na thuitaek o tih.
11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
A lensawkhaih loe nang han zitthok ai maw? Anih zit thohhaih na nuiah krah mak ai maw?
12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
Nangcae panoek thaihaih loe maiphu baktiah ni oh, nangcae abuephaih ahmuen doeh long hoiah sak ih abuephaih ah ni oh.
13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
Anghngai o duem ah, lok ka thuih han vop; to pacoengah kawbaktih hmuen doeh ka nuiah pha nasoe.
14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
Toe kai loe ka ngan hae kaek moe, ka hinghaih hae ban hoi ka sin han.
15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
Anih mah kai na hum cadoeh, a nuiah oephaih ka tawn vop tih; a hmaa ah zae loihhaih lok to ka thuih han vop.
16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
Anih loe kai pahlonghaih ah om tih; amoek kaminawk loe a hmaa ah angzo o mak ai.
17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
Ka lok hae palung tang hoi tahngai oh; ka thuih ih lok hae naa patueng oh.
18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
Khenah, vaihi kaimah kawng taphong hanah ka oh coek, ka zaehaih loih tih boeh, tiah ka panoek.
19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
Mi mah maw kai hae zaehaih net tang tih? To tiah zaehaih na net nahaeloe, lok apae ai ah kang hngai duem moe, ka duek halat han boeh.
20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
Hmuen hnetto khue ni kang hnik; nang paek nahaeloe na hmaa hoiah kang hawk ving mak ai.
21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
Kai khae hoi na ban to azuk ving ah, na zitthohhaih hoiah na pazih hmah.
22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
To pacoengah na kawk ah, kang pathim han; to tih ai boeh loe kai ka thuih hmaloe han, to pacoengah nang mah pathim ah.
23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
Ka sakpazaehaih hoi zaehaih nazetto maw oh? Ka sakpazaehaih hoi ka zaehaih to na patuek ah.
24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Tipongah mikhmai na hawk moe, na misa ah nang suek loe?
25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
Takhi mah hmuh ih thingqam to na zit maw? Kangqo thingqam to na patom han maw?
26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
Kakhaa parai ka zaehaih to na pakuem moe, thendoeng nathuem ah ka sak ih zaehaih atho to vaihi kai han nang tongsak boeh.
27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Ka khok ah thlong nang thuk moe, ka caehhaih loklamnawk boih to na khet; ka cawh ih khokkong doeh na parui boih.
28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
To tiah raihaih tongh kami loe, kaqong hmuen baktih, karaa mah caak ih laihaw kaprawn baktiah, thazok moe, anghmat zuep boeh.
