Hioba 12
1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.
3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
También tengo yo seso como vosotros; no soy yo menos que vosotros: ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Yo soy uno de quien su amigo se mofa, que invoca á Dios, y él le responde: con todo, el justo y perfecto es escarnecido.
5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
Aquel cuyos pies van á resbalar, [es como] una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.
6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
Prosperan las tiendas de los ladrones, y los que provocan á Dios viven seguros; en cuyas manos él ha puesto [cuanto tienen].
7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán:
8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
O habla á la tierra, que ella te enseñará; los peces de la mar te [lo] declararán también.
9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo?
10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.
11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
Ciertamente el oído distingue las palabras, y el paladar gusta las viandas.
12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
En los viejos está la ciencia, y en la larga edad la inteligencia.
13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.
14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
He aquí, él derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.
16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.
17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
El hace andar á los consejeros desnudos [de consejo], y hace enloquecer á los jueces.
18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
El suelta la atadura de los tiranos, y ata el cinto á sus lomos.
19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
El lleva despojados á los príncipes, y trastorna á los poderosos.
20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
El impide el labio á los que dicen verdad, y quita á los ancianos el consejo.
21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.
22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca á luz la sombra de muerte.
23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
El multiplica las gentes, y él las destruye: él esparce las gentes, y las torna á recoger.
24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y háceles que se pierdan vagueando sin camino:
25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
Van á tientas como en tinieblas y sin luz, y los hace errar como borrachos.
