Hioba 12
1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
Potem Hiob odpowiedział:
2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.
5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.
6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.
7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
[Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.
18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
[On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.
