< Hioba 12 >
1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
Giobbe allora rispose:
2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
E' vero, sì, che voi siete la voce del popolo e la sapienza morirà con voi!
3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
Anch'io però ho senno come voi, e non sono da meno di voi; chi non sa cose simili?
4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Ludibrio del suo amico è diventato chi grida a Dio perché gli risponda; ludibrio il giusto, l'integro!
5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
«Per la sventura, disprezzo», pensa la gente prosperosa, «spinte, a colui che ha il piede tremante».
6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
Le tende dei ladri sono tranquille, c'è sicurezza per chi provoca Dio, per chi vuol ridurre Dio in suo potere.
7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
Ma interroga pure le bestie, perché ti ammaestrino, gli uccelli del cielo, perché ti informino,
8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
o i rettili della terra, perché ti istruiscano o i pesci del mare perché te lo faccian sapere.
9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
Chi non sa, fra tutti questi esseri, che la mano del Signore ha fatto questo?
10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
Egli ha in mano l'anima di ogni vivente e il soffio d'ogni carne umana.
11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
L'orecchio non distingue forse le parole e il palato non assapora i cibi?
12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
Nei canuti sta la saggezza e nella vita lunga la prudenza.
13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
In lui risiede la sapienza e la forza, a lui appartiene il consiglio e la prudenza!
14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
Ecco, se egli demolisce, non si può ricostruire, se imprigiona uno, non si può liberare.
15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
Se trattiene le acque, tutto si secca, se le lascia andare, devastano la terra.
16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
Da lui viene potenza e sagacia, a lui appartiene l'ingannato e l'ingannatore.
17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
Rende stolti i consiglieri della terra, priva i giudici di senno;
18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
scioglie la cintura dei re e cinge i loro fianchi d'una corda.
19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
Fa andare scalzi i sacerdoti e rovescia i potenti.
20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
Toglie la favella ai più veraci e priva del senno i vegliardi.
21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
Sui nobili spande il disprezzo e allenta la cintura ai forti.
22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
Strappa dalle tenebre i segreti e porta alla luce le cose oscure.
23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
Fa grandi i popoli e li lascia perire, estende le nazioni e le abbandona.
24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Toglie il senno ai capi del paese e li fa vagare per solitudini senza strade,
25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
vanno a tastoni per le tenebre, senza luce, e barcollano come ubriachi.