Hioba 12
1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
Da antwortete Hiob und sprach:
2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
Ja, ihr seid die Leute, mit euch wird die Weisheit sterben!
3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
Ich habe so wohl ein Herz als ihr und bin nicht geringer denn ihr; und wer ist, der solches nicht wisse?
4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Ich muß von meinem Nächsten verlacht sein, der ich Gott anrief, und er erhörte mich. Der Gerechte und Fromme muß verlacht sein
5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
und ist ein verachtet Lichtlein vor den Gedanken der Stolzen, steht aber, daß sie sich daran ärgern.
6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
Der Verstörer Hütten haben die Fülle, und Ruhe haben, die wider Gott toben, die ihren Gott in der Faust führen.
7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
Frage doch das Vieh, das wird dich's lehren und die Vögel unter dem Himmel, die werden dir's sagen;
8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
oder rede mit der Erde, die wird dich's lehren, und die Fische im Meer werden dir's erzählen.
9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
Wer erkennte nicht an dem allem, daß des HERRN Hand solches gemacht hat?
10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
daß in seiner Hand ist die Seele alles dessen, was da lebt, und der Geist des Fleisches aller Menschen?
11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
Prüft nicht das Ohr die Rede? und der Mund schmeckt die Speise?
12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
Ja, “bei den Großvätern ist die Weisheit, und der Verstand bei den Alten”.
13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
Bei ihm ist Weisheit und Gewalt, Rat und Verstand.
14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
Siehe, wenn er zerbricht, so hilft kein Bauen; wenn er jemand einschließt, kann niemand aufmachen.
15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
Siehe, wenn er das Wasser verschließt, so wird alles dürr; und wenn er's ausläßt, so kehrt es das Land um.
16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
Er ist stark und führt es aus. Sein ist, der da irrt und der da verführt.
17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
Er führt die Klugen wie einen Raub und macht die Richter toll.
18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
Er löst auf der Könige Zwang und bindet mit einem Gurt ihre Lenden.
19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
Er führt die Priester wie einen Raub und bringt zu Fall die Festen.
20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
Er entzieht die Sprache den Bewährten und nimmt weg den Verstand der Alten.
21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
Er schüttet Verachtung auf die Fürsten und macht den Gürtel der Gewaltigen los.
22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
Er öffnet die finsteren Gründe und bringt heraus das Dunkel an das Licht.
23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
Er macht etliche zu großem Volk und bringt sie wieder um. Er breitet ein Volk aus und treibt es wieder weg.
24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Er nimmt weg den Mut der Obersten des Volkes im Lande und macht sie irre auf einem Umwege, da kein Weg ist,
25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
daß sie in Finsternis tappen ohne Licht; und macht sie irre wie die Trunkenen.
