Hioba 12
1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
Hiob antwortete und sprach:
2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
Ja fürwahr, ihr seid das Volk, und mit euch wird die Weisheit aussterben!
3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
Ich habe auch Verstand wie ihr: nicht stehe ich hinter euch zurück - und wem wäre dergleichen nicht bewußt!
4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Ein Spott des eignen Freundes muß ich sein, - ich, dessen Ruf bei Gott Erhörung fand, ein Spott ich, der Gerechte und Fromme!
5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
Dem Unglück Verachtung! - so denkt der Sichere - ein Stoß denen, deren Fuß im Wanken ist!
6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
Wohlbehalten stehn den Räubern ihre Zelte, und sorglos leben, die Gottes Zorn erregen, wer seinen Gott in seiner Faust führt!
7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
Wahrlich, frage doch nur das Vieh, das wird dich's lehren, und die Vögel des Himmels, die werden dir's verkündigen,
8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
oder was auf der Erde kriecht, das wird dich's lehren, und die Fische des Meeres werden dir's erzählen.
9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
Wer erkennte nicht an alledem, daß Jahwes Hand solches gemacht hat,
10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
in dessen Hand die Seele alles Lebendigen ruht und der Geist jegliches Menschenleibes?
11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
Prüft nicht das Ohr die Worte, gleichwie der Gaumen die Speise kostet?
12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
“Bei Ergrauten ist Weisheit, und langes Leben so gut wie Einsicht.”
13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
Bei ihm ist Weisheit und Stärke, sein ist der Rat und die Einsicht!
14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
Wenn er einreißt, so wird nicht wieder aufgebaut, wen er einkerkert, dem wird nicht mehr aufgethan.
15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
Wenn er die Wasser hemmt, versiegen sie; läßt er sie los, so wühlen sie die Erde um.
16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
Bei ihm ist Macht und Bestand, ihm gehört der Irrende und der Verführer.
17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
Er führt Ratsherren ausgezogen fort und bethört Richter.
18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
Er löst die Fessel der Könige und schlingt um ihre Hüften einen Strick.
19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
Er führt Priester ausgezogen fort, und stürzt Längstbestehende,
20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
entzieht Wohlbewährten die Rede und beraubt Greise des gesunden Urteils.
21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
Er gießt Verachtung über Edle aus und lockert den Gürtel Gewaltiger.
22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
Er enthüllt Tiefverborgenes aus Finsternis heraus und zieht tiefes Dunkel an das Licht.
23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
Er läßt Völker groß werden und stürzt sie ins Verderben, breitet Völker aus und läßt hinweg sie führen.
24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Er raubt den Häuptern des Volkes den Verstand und läßt sie irren in unwegsamer Öde.
25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
Sie tappen in lichtlosem Dunkel, und er läßt sie taumeln wie Trunkene.
