< Hioba 12 >

1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
Job prit la parole et dit:
2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
On dirait, en vérité, que le genre humain c’est vous, Et qu’avec vous doit mourir la sagesse.
3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
J’ai tout aussi bien que vous de l’intelligence, moi, Je ne vous suis point inférieur; Et qui ne sait les choses que vous dites?
4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Je suis pour mes amis un objet de raillerie, Quand j’implore le secours de Dieu; Le juste, l’innocent, un objet de raillerie!
5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
Au malheur le mépris! C’est la devise des heureux; A celui dont le pied chancelle est réservé le mépris.
6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
Il y a paix sous la tente des pillards, Sécurité pour ceux qui offensent Dieu, Pour quiconque se fait un dieu de sa force.
7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
Interroge les bêtes, elles t’instruiront, Les oiseaux du ciel, ils te l’apprendront;
8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
Parle à la terre, elle t’instruira; Et les poissons de la mer te le raconteront.
9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
Qui ne reconnaît chez eux la preuve Que la main de l’Éternel a fait toutes choses?
10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
Il tient dans sa main l’âme de tout ce qui vit, Le souffle de toute chair d’homme.
11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
L’oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, Comme le palais savoure les aliments?
12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
Dans les vieillards se trouve la sagesse, Et dans une longue vie l’intelligence.
13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
En Dieu résident la sagesse et la puissance. Le conseil et l’intelligence lui appartiennent.
14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
Ce qu’il renverse ne sera point rebâti, Celui qu’il enferme ne sera point délivré.
15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
Il retient les eaux et tout se dessèche; Il les lâche, et la terre en est dévastée.
16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
Il possède la force et la prudence; Il maîtrise celui qui s’égare ou fait égarer les autres.
17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
Il emmène captifs les conseillers; Il trouble la raison des juges.
18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
Il délie la ceinture des rois, Il met une corde autour de leurs reins.
19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
Il emmène captifs les sacrificateurs; Il fait tomber les puissants.
20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
Il ôte la parole à ceux qui ont de l’assurance; Il prive de jugement les vieillards.
21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
Il verse le mépris sur les grands; Il relâche la ceinture des forts.
22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
Il met à découvert ce qui est caché dans les ténèbres, Il produit à la lumière l’ombre de la mort.
23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
Il donne de l’accroissement aux nations, et il les anéantit; Il les étend au loin, et il les ramène dans leurs limites.
24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Il enlève l’intelligence aux chefs des peuples, Il les fait errer dans les déserts sans chemin;
25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
Ils tâtonnent dans les ténèbres, et ne voient pas clair; Il les fait errer comme des gens ivres.

< Hioba 12 >