Hioba 12
1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
Alors Job prit la parole et dit:
2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
Vraiment vous êtes aussi sages que tout un peuple, et avec vous mourra la sagesse!
3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
Moi aussi, j’ai de l’intelligence comme vous, je ne vous le cède en rien, et qui ne sait les choses que vous dites?
4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Je suis la risée de mes amis, moi qui invoquais Dieu et à qui Dieu répondait; leur risée, moi le juste, l’innocent!...
5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
Honte au malheur! C’est la devise des heureux; le mépris attend celui dont le pied chancelle.
6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
La paix cependant règne sous la tente des brigands, la sécurité pour ceux qui provoquent Dieu, et qui n’ont d’autre dieu que leur bras.
7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
Mais, de grâce, interroge les bêtes, et elles t’instruiront, les oiseaux du ciel, et ils te l’apprendront;
8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
ou bien parle à la terre, et elle t’enseignera; les poissons même de la mer te le raconteront.
9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
Qui ne sait, parmi tous ces êtres, que la main de Yahweh a fait ces choses,
10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
qu’il tient dans sa main l’âme de tout ce qui vit, et le souffle de tous les humains?
11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
L’oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, comme le palais savoure les aliments?
12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
Aux cheveux blancs appartient la sagesse, la prudence est le fruit des longs jours.
13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
En Dieu résident la sagesse et la puissance, à lui le conseil et l’intelligence.
14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
Voici qu’il renverse et l’on ne rebâtit pas; il ferme la porte sur l’homme, et on ne lui ouvre pas.
15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
Voici qu’il arrête les eaux, elles tarissent; il les lâche, elles bouleversent la terre.
16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
A lui la force et la prudence, à lui celui qui est égaré et celui qui égare.
17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
Il emmène captifs les conseillers des peuples, et il ôte le sens aux juges.
18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
Il délie la ceinture des rois, et ceint leurs reins d’une corde.
19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
Il traîne les prêtres en captivité, et renverse les puissants.
20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
Il ôte la parole aux hommes les plus habiles, et il enlève le jugement aux vieillards.
21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
Il verse le mépris sur les nobles, et il relâche la ceinture des forts.
22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
Il met à découvert les choses cachées dans les ténèbres, et produit à la lumière l’ombre de la mort.
23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
Il fait croître les nations, et il les anéantit; il les étend et il les resserre.
24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Il ôte l’intelligence aux chefs des peuples de la terre, et les égare dans des déserts sans chemin;
25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
ils tâtonnent dans les ténèbres, loin de la lumière; il les fait errer comme un homme ivre.
