Hioba 12
1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
Job progovori i reče:
2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
“Uistinu, vi ste cvijet naroda, sa vama će izumrijeti mudrost.
3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
Al' i ja znam k'o i vi misliti, ni u čemu od vas gori nisam: tko za stvari takve ne bi znao?
4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Prijateljima sam svojim ja na podsmijeh što zazivam Boga da mi odgovori! Na podsmijeh ja sam - pravednik neporočan!
5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
Prezirat' je nesretnika - sretni misle, udariti treba onog što posrće!
6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
Dotle su na miru šatori pljačkaša, izazivači Boga žive bezbrižno kao da Boga u šaci svojoj drže!
7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
Ali pitaj zvijeri, i poučit će te; ptice nebeske pitaj, i razjasnit će ti.
8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
Gušteri zemlje to će ti protumačit', ribe u moru ispripovjedit će ti.
9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
Od stvorenja sviju, koje ne bi znalo da je sve to Božja ruka učinila?!
10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
U ruci mu leži život svakog bića i dah životvorni svakog ljudskog tijela.
11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
Zar uhom mi ne sudimo besjedu k'o što kušamo nepcem okus jela?
12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
Sjedine mudrost donose čovjeku, a s vijekom dugim umnost mu dolazi.
13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
Ali u Njemu mudrost je i snaga, u Njemu savjet je i sva razumnost.
14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
Što razgradi, sagradit neće nitko, kog zatvori, nitko ne oslobađa.
15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
Ustavi li vodu, suša nastaje; pusti li je, svu zemlju ispremetne.
16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
Jer u njemu je snaga i sva mudrost, njegov je prevareni i varalica.
17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
On savjetnike lišava razbora, suce pametne udara bezumljem.
18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
On otpasuje pojas kraljevima i užetom im vezuje bokove.
19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
On bosonoge tjera svećenike i mogućnike sa vlasti obara.
20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
On diže riječ iz usta rječitima i starcima pravo rasuđivanje.
21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
On sasiplje prezir po plemićima i junacima bedra raspasuje.
22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
On dubinama razotkriva tmine i sjenu smrtnu na svjetlo izvodi.
23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
On diže narod pa ga uništava, umnoži ga a potom iskorijeni.
24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
On zaluđuje vladare naroda te po bespuću lutaju pustinjskom
25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
i pipaju u tmini bez svjetlosti glavinjajući poput pijanaca.
