< Hioba 11 >
1 I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:
Då svarade Zophar af Naema, och sade:
2 Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?
När en hafver länge talat, måste han ock icke höra? Eller skall en sqvallrare alltid hafva rätt?
3 Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?
Måste man tiga för dig allena, att du försmäder, och ingen skall genhöfta dig?
4 Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.
Du säger: Min lärdom är ren, och klar är jag för din ögon.
5 Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:
Ack! att Gud talade med dig, och uppläte sina läppar;
6 Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.
Och tedde dig hvad han ännu hemliga vet; ty han hade ännu väl mer med dig; på det att du måtte veta, att han icke tänker på alla dina synder.
7 Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?
Menar du, att du vetst så mycket som Gud vet; och vill alltså fullkomliga råkat, såsom den Allsmägtige?
8 Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? (Sheol )
Han är högre än himmelen, hvad vill du göra? djupare än helvetet, huru kan du kännan? (Sheol )
9 Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.
Längre än jorden, och bredare än hafvet.
10 Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
Om han all ting omvände eller fördolde, eller kastade dem i en hop, ho vill förmena honom det?
11 Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?
Han känner de fåfängeliga män, och ser odygdena, och skulle han icke förståt?
12 Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.
En fåfängelig man högmodas, och en född menniska vill vara såsom en ung vildåsne.
13 Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;
Hade du ställt ditt hjerta ( till Gud ), och uppräckt dina händer till honom;
14 Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
Hade du långt ifrå dig bortkastat missgerningena, som är i din hand, att ingen orätt hade bott i dine hyddo;
15 Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
Så måtte du upplyft ditt ansigte utan last, och vorde fast ståndandes, och intet fruktandes.
16 Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
Så vorde du ock förgätandes uselhetena, och såsom det vattnet, som framlupet är, komme du det icke ihåg;
17 I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
Och din lifstid vorde uppgångandes såsom en middag, och vorde skinandes såsom en morgon.
18 I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
Och du måtte förtrösta dig, att hopp vore på färde; och vorde med rolighet kommandes i grafvena.
19 Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
Och du skulle lägga dig, och ingen skulle rädda dig; och månge skulle knekta dig.
20 Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.
Men de ogudaktigas ögon skola försmäkta, och skola icke undkomma kunna; ty deras hopp skall fela deras själ.