Hioba 11
1 I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:
Allora Zofar il Naamatita prese la parola e disse:
2 Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?
A tante parole non si darà risposta? O il loquace dovrà aver ragione?
3 Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?
I tuoi sproloqui faranno tacere la gente? Ti farai beffe, senza che alcuno ti svergogni?
4 Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.
Tu dici: «Pura è la mia condotta, io sono irreprensibile agli occhi di lui».
5 Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:
Tuttavia, volesse Dio parlare e aprire le labbra contro di te,
6 Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.
per manifestarti i segreti della sapienza, che sono così difficili all'intelletto, allora sapresti che Dio ti condona parte della tua colpa.
7 Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?
Credi tu di scrutare l'intimo di Dio o di penetrare la perfezione dell'Onnipotente?
E' più alta del cielo: che cosa puoi fare? E' più profonda degli inferi: che ne sai? (Sheol h7585)
9 Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.
Più lunga della terra ne è la dimensione, più vasta del mare.
10 Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
Se egli assale e imprigiona e chiama in giudizio, chi glielo può impedire?
11 Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?
Egli conosce gli uomini fallaci, vede l'iniquità e l'osserva:
12 Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.
l'uomo stolto mette giudizio e da ònagro indomito diventa docile.
13 Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;
Ora, se tu a Dio dirigerai il cuore e tenderai a lui le tue palme,
14 Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
se allontanerai l'iniquità che è nella tua mano e non farai abitare l'ingiustizia nelle tue tende,
15 Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
allora potrai alzare la faccia senza macchia e sarai saldo e non avrai timori,
16 Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
perché dimenticherai l'affanno e te ne ricorderai come di acqua passata;
17 I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
più del sole meridiano splenderà la tua vita, l'oscurità sarà per te come l'aurora.
18 I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
Ti terrai sicuro per ciò che ti attende e, guardandoti attorno, riposerai tranquillo.
19 Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
Ti coricherai e nessuno ti disturberà, molti anzi cercheranno i tuoi favori.
20 Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.
Ma gli occhi dei malvagi languiranno, ogni scampo è per essi perduto, unica loro speranza è l'ultimo respiro!
