Hioba 11
1 I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:
Tsophar de Naama prit la parole et dit:
2 Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?
Cette multitude de paroles ne trouvera-t-elle point de réponse, Et suffira-t-il d’être un discoureur pour avoir raison?
3 Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?
Tes vains propos feront-ils taire les gens? Te moqueras-tu, sans que personne te confonde?
4 Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.
Tu dis: Ma manière de voir est juste, Et je suis pur à tes yeux.
5 Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:
Oh! Si Dieu voulait parler, S’il ouvrait les lèvres pour te répondre,
6 Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.
Et s’il te révélait les secrets de sa sagesse, De son immense sagesse, Tu verrais alors qu’il ne te traite pas selon ton iniquité.
7 Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?
Prétends-tu sonder les pensées de Dieu, Parvenir à la connaissance parfaite du Tout-Puissant?
Elle est aussi haute que les cieux: que feras-tu? Plus profonde que le séjour des morts: que sauras-tu? (Sheol h7585)
9 Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.
La mesure en est plus longue que la terre, Elle est plus large que la mer.
10 Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
S’il passe, s’il saisit, S’il traîne à son tribunal, qui s’y opposera?
11 Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?
Car il connaît les vicieux, Il voit facilement les coupables.
12 Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.
L’homme, au contraire, a l’intelligence d’un fou, Il est né comme le petit d’un âne sauvage.
13 Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;
Pour toi, dirige ton cœur vers Dieu, Étends vers lui tes mains,
14 Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
Éloigne-toi de l’iniquité, Et ne laisse pas habiter l’injustice sous ta tente.
15 Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
Alors tu lèveras ton front sans tache, Tu seras ferme et sans crainte;
16 Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
Tu oublieras tes souffrances, Tu t’en souviendras comme des eaux écoulées.
17 I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
Tes jours auront plus d’éclat que le soleil à son midi, Tes ténèbres seront comme la lumière du matin,
18 I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
Tu seras plein de confiance, et ton attente ne sera plus vaine; Tu regarderas autour de toi, et tu reposeras en sûreté.
19 Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
Tu te coucheras sans que personne ne te trouble, Et plusieurs caresseront ton visage.
20 Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.
Mais les yeux des méchants seront consumés; Pour eux point de refuge; La mort, voilà leur espérance!
