Hioba 10
1 Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
My soul is weary of my life; I will give free course to my complaint; I will speak in the bitterness of my soul.
2 Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
I will say unto God: Do not condemn me; make me know wherefore Thou contendest with me.
3 Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
Is it good unto Thee that Thou shouldest oppress, that Thou shouldest despise the work of Thy hands, and shine upon the counsel of the wicked?
4 Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
Hast Thou eyes of flesh? or seest Thou as man seeth?
5 Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
Are Thy days as the days of man, or Thy years as a man's days,
6 Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
That Thou inquirest after mine iniquity, and searchest after my sin,
7 Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
Although Thou knowest that I shall not be condemned; and there is none that can deliver out of Thy hand?
8 Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
Thy hands have framed me and fashioned me together round about; yet Thou dost destroy me!
9 Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
Remember, I beseech Thee, that Thou hast fashioned me as clay; and wilt Thou bring me into dust again?
10 Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
Hast Thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?
11 Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
Thou hast clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
12 Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
Thou hast granted me life and favour, and Thy providence hath preserved my spirit.
13 A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
Yet these things Thou didst hide in Thy heart; I know that this is with Thee;
14 Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
If I sin, then Thou markest me, and Thou wilt not acquit me from mine iniquity.
15 Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,
If I be wicked, woe unto me; and if I be righteous, yet shall I not lift up my head — being filled with ignominy and looking upon mine affliction.
16 Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
And if it exalt itself, Thou huntest me as a lion; and again Thou showest Thyself marvellous upon me.
17 Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
Thou renewest Thy witnesses against me, and increasest Thine indignation upon me; host succeeding host against me.
18 Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
Wherefore then hast Thou brought me forth out of the womb? Would that I had perished, and no eye had seen me!
19 Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave.
20 Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
Are not my days few? Cease then, and let me alone, that I may take comfort a little,
21 Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
Before I go whence I shall not return, even to the land of darkness and of the shadow of death;
22 Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.
A land of thick darkness, as darkness itself; a land of the shadow of death, without any order, and where the light is as darkness.
