Hioba 10
1 Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
My soul is weary of my life. I will give free reign to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.
2 Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
I will say to God, Do not condemn me. Show me why thou contend with me.
3 Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
Is it good to thee that thou should oppress, that thou should despise the work of thy hands, and shine upon the counsel of the wicked?
4 Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
Have thou eyes of flesh? Or do thou see as man sees?
5 Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
Are thy days as the days of man, or thy years as man's days,
6 Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
that thou inquire after my iniquity, and search after my sin,
7 Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
although thou know that I am not wicked. And there is none that can deliver out of thy hand?
8 Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
Thy hands have made me and fashioned me together round about, yet thou destroy me.
9 Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
Remember, I beseech thee, that thou have fashioned me as clay. And will thou bring me into dust again?
10 Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
Have thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?
11 Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
Thou have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
12 Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
Thou have granted me life and loving kindness, and thy visitation has preserved my spirit.
13 A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
Yet these things thou hid in thy heart. I know that this is with thee.
14 Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
If I sin, then thou mark me. And thou will not acquit me from my iniquity.
15 Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,
If I be wicked, woe to me. And if I be righteous, yet I shall not lift up my head, being filled with shame, and looking upon my affliction.
16 Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
And if my head exalts itself, thou hunt me as a lion. And again thou show thyself marvelous upon me.
17 Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
Thou renew thy witnesses against me, and increase thine indignation upon me. Changes and warfare are with me.
18 Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
Why then have thou brought me forth out of the womb? I would have given up the spirit, and no eye had seen me.
19 Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.
20 Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
Are not my days few? Cease then, and let me alone, that I may take comfort a little
21 Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
before I go where I shall not return, to the land of darkness and of the shadow of death,
22 Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.
the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, and where the light is as midnight.
