Jeremiasza 43

1 A gdy przestał Jeremijasz mówić do wszystkiego ludu wszystkich słów Pana, Boga ich, z któremi go był posłał Pan, Bóg ich, do nich, wszystkich mówię tych słów,

Pea naʻe hoko ʻo pehē, kuo fakaʻosi ʻe Selemaia ʻene lea ʻaki ki he kakai kotoa pē ʻae ngaahi folofola kotoa pē ʻa Sihova ko honau ʻOtua, ʻaia naʻe fekau ai ia ʻe Sihova ko honau ʻOtua kiate kinautolu, ʻae ngaahi lea ni kotoa pē,

2 Rzekł Azaryjasz syn Hosajaszowy i Johanan, syn Karejaszowy, i wszyscy mężowie pyszni, mówiąc do Jeremijasza: Kłamstwo ty powiadasz; nie posłał cię Pan, Bóg nasz, mówiąc: Nie chodźcie do Egiptu, abyście tam mieszkali;

Pea toki lea ʻe ʻAsalia ko e foha ʻo Hosaia, mo Sohanani ko e foha ʻo Kalia, pea mo e kau tangata fielahi kotoa pē, ʻo pehē kia Selemaia, “ʻOku ke lea loi: naʻe ʻikai fekau ko e ʻe Sihova ko hotau ʻOtua ke lea pehē, ‘ʻOua naʻa ʻalu ki ʻIsipite ke ʻāunofo ki ai:’

3 Ale Baruch, syn Neryjaszowy, podszczuwa cię przeciwko nam, aby nas wydał w ręce Chaldejczyków, żeby nas pobili, albo nas zabrali do Babilonu.

Ka ko Paluki ko e foha ʻo Nelia kuo ne ueʻi koe ke fai kiate kimautolu, koeʻuhi ke tukuange ʻakimautolu ki he nima ʻoe kau Kalitia, ke nau tāmateʻi ʻakimautolu, pea ʻave ʻakimautolu ko e kau pōpula ki Papilone.”

4 I nie usłuchał Johanan, syn Karejaszowy, i wszyscy książęta wojsk, także i wszystek lud głosu Pańskiego, żeby zostali w ziemi Judzkiej.

Pea ko Sohanani ko e foha ʻo Kalia, mo e houʻeikitau kotoa pē, pea mo e kakai kotoa pē, naʻe ʻikai te nau talangofua ki he leʻo ʻo Sihova, ke nofo ʻi he fonua ko Siuta.

5 Ale Johanan, syn Karejaszowy, i wszyscy książęta wojsk wzięli wszystek ostatek z Judy, którzy się byli wrócili ze wszystkich narodów, do których byli wygnani, aby, mieszkali w ziemi Judzkiej:

Ka naʻe ʻave ʻe Sohanani ko e foha ʻo Kalia, pea mo e houʻeikitau kotoa pē ʻo Siuta, ʻakinautolu kotoa pē kuo liliu mei he ngaahi puleʻanga kotoa pē, naʻe kapusi ʻakinautolu ki ai, ke nofo ʻi he fonua ʻo Siuta;

6 Mężów, i niewiasty, i dzieci, i córki królewskie, i każdą duszę, którą Nabuzardan, hetman żołnierski, z Godolijaszem, synem Ahikamowym, syna Safanowego, zostawił, i z Jeremijaszem prorokiem, i z Baruchem, synem Neryjaszowym;

Ko e tangata, mo e fefine, mo e fānau, pea mo e ngaahi ʻofefine ʻoe tuʻi, pea mo e tangata taki taha kuo tuku ʻe Nepusaatani ko e ʻeikitau kia Ketalia ko e foha ʻo ʻAhikami ko e foha ʻo Safani, mo Selemaia ko e palōfita, pea mo Paluki ko e foha ʻo Nelia,

7 I weszli do ziemi Egipskiej, bo nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu, i przyszli do Tachpanches.

Pea naʻa nau ʻalu ki he fonua ko ʻIsipite: he naʻe ʻikai te nau talangofua ki he leʻo ʻo Sihova: pea naʻa nau aʻu ki Tapanesi.

8 I stało się słowo Pańskie do Jeremijasza w Tachpanchos, mówiąc:

Pea naʻe haʻu ʻae folofola ʻa Sihova kia Selemaia ʻi Tapanesi, ʻo pehē.

9 Nabierz w ręce swe kamieni wielkich, a skryj je w glinę w cegielnicy, która jest przed bramą domu Faraonowego w Tachpanches, przed oczyma mężów Judzkich;

“ʻAve ʻae ngaahi maka lalahi ʻi ho nima pea fakafufū ia ʻi he ʻumea ʻi he taʻoʻanga ʻumea, ʻaia ʻoku ʻi he kau hala ʻi he fale ʻo Felo ʻi Tapanesi, ʻi he ʻao ʻoe kau tangata ʻa Siuta;

10 A rzecz im: Tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Oto Ja poślę i przywiodę Nabuchodonozora, króla Babilońskiego, sługę mego i postawię stolicę jego na tych kamieniach, którem skrył: i rozbije majestat swój na nich.

Pea ke pehē kiate kinautolu, ‘ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; Vakai, te u fekau pea ʻomi ʻa Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone, ko ʻeku tamaioʻeiki, pea te u fokotuʻu hono nofoʻanga fakaʻeiʻeiki ki he ngaahi maka ni ʻaia kuo u fakafufū: pea te ne fofola ki ai ʻa hono fale fehikitaki fakaʻeiʻeiki.

11 Bo przyciągnąwszy wytraci ziemię Egipską; którzy na śmierć oddani, na śmierć pójdą, a którzy do więzienia, do więzienia, a którzy pod miecz, pod miecz.

Pea ʻoka hau ia te ne taaʻi ʻae fonua ko ʻIsipite, pea ko kinautolu kuo tuʻutuʻuni ki he mate te nau mate; pea ko kinautolu kuo tuʻutuʻuni ki he pōpula ʻe tukuange ki he pōpula; pea ko kinautolu kuo tuʻutuʻuni ki he heletā ki he heletā.

12 I zapalę ogień w domach bogów Egipskich, i popali je, a one pobierze do więzienia: i odzieje się ziemią Egipską jako się odziewa pasterz szatą swoją, i wynijdzie stamtąd w pokoju,

Pea te u tutu ʻae afi ʻi he ngaahi fale ʻoe ngaahi ʻotua ʻo ʻIsipite; pea ʻe vela ai ʻakinautolu, pea te ne ʻave fakapōpula ʻakinautolu: pea te ne fakakofuʻaki ia ʻae fonua ko ʻIsipite, ʻo hangē ʻoku ʻai ʻe ha tauhimanu ʻa hono kofu; pea te ne ʻalu mei ai ʻi he fiemālie.

13 Gdy pokruszy słupy w Betsemes, które jest w ziemi Egipskiej, i domy bogów Egipskich popali ogniem.

Pea te ne maumauʻi foki ʻae ngaahi tamapua ʻo Pete-Semesi ʻaia ʻoku ʻi he fonua ʻo ʻIsipite; pea ʻe tutu ʻaki ʻae afi ʻae ngaahi fale ʻoe ngaahi ʻotua ʻoe kakai ʻIsipite.’”