Jeremiasza 42
1 Potem przystąpili wszyscu książęta wojsk, i Johanan, syn Karyjaszowy, i Jasanijasz, syn Hosajaszowy, i wszystek lud od małego aż do wielkiego;
To naah kathoeg koek hoi kalen koek khoek to, Kariah capa Hohanan hoi Hosaiah capa Jezaniah, misatuh angraengnawk to caeh o boih moe,
2 I rzekli do Jeremijasza proroka: Niech przyjdzie proszę prośba nasza przed oblicze twoje, a módl się za nami Panu, Bogu twemu, za wszystek ten ostatek; bo nas mało zostało z wielu, jako to widzisz oczyma twemi;
tahmaa Jeremiah khaeah, Kaicae tahmen hnikhaih hae tahngai pae ah loe, Hae ah anghmat kaminawk han Angraeng na Sithaw khaeah lawk na thui pae ah; na hnuk baktih toengah, canghni ah loe ka pop o parai, toe vaihi loe kami zetta ni ka oh o boeh:
3 A niech nam oznajmi Pan, Bóg twój, drogę, którąbyśmy chodzić, i cobyśmy czynić mieli.
to tiah nahaeloe Angraeng na Sithaw mah, ka caeh o han ih loklam to na patuek ueloe, timaw ka sak o han, tito na hnusak tih, tiah a naa o.
4 I rzekł do nich Jeremijasz prorok: Słyszę; oto ja modlić się będę Panu, Bogu waszemu, według słów waszych, a cokolwiek wam Pan odpowie, oznajmię wam, nie zataję nic przed wami.
Tahmaa Jeremiah mah nihcae khaeah, Lok kang thaih pae boeh; tahmenhaih nang hnik o haih lok baktih toengah, na Angraeng Sithaw khaeah lawk ka thuih han hmang; Angraeng mah ang pathim o ih loknawk boih, maeto doeh tahmaih ai ah, kang thuih o han, tiah a naa.
5 Oni zaś rzekli do Jeremiasza: Niech będzie Pan między nami świadkiem prawdziwym i wiernym, jeźli nie uczynimy według każdego słowa, z którem cię pośle Pan, Bóg twój, do nas.
To naah nihcae mah Jeremiah khaeah, Na Angraeng Sithaw mah kaicae khaeah thuih han ang patoeh ih baktih toengah, hmuen boih ka sah o ai nahaeloe, Angraeng loe kaicae salakah oep kaom hnukung tangtang ah om tih.
6 Bądź dobrze bądź źle, głosu Pana, Boga naszego, dla którego cię posyłamy do niego, usłuchamy, aby się nam dobrze działo, gdy będziemy słuchać głosu Pana, Boga naszego.
Kahoih hmuen maw, to tih ai boeh loe kahoih ai hmuen maw om langlacadoeh, anih khaeah kang patoeh o baktih toengah, kaicae Angraeng Sithaw ih lok to ka tahngaih o han; kaicae Angraeng Sithaw ih lok to ka tahngaih o naah ni, khosak ka hoih o tih, tiah a naa o.
7 A po wyjściu dziesięciu dni, gdy się stało słowo Pańskie do Jeremijasza,
Ni hato oh pacoengah, Angraeng ih lok to Jeremiah khaeah angzoh.
8 Zawołał Johanana, syna Karejaszowego, i wszystkich książąt wojsk, którzy z nim byli, i wszystkiego ludu, od małego aż do wielkiego,
To pongah anih mah Kariah capa Johanan, anih khae kaom misatuh angraengnawk boih, kathoeng koek hoi kalen koek khoek to nawnto a kawk cuu,
9 I rzekł do nich: Tak mówi Pan, Bóg Izraelski, do któregoście mię posłali, abym przedłożył prośbę waszą przed obliczem jego:
nihcae khaeah, Tahmen hnikhaih lawkthuih pae hanah, nang patoeh o ih Angraeng, Israel Sithaw mah, hae tiah thuih:
10 Jeźli się nawrócicie, i zostaniecie w tej ziemi, zaiste pobuduję was, a nie zepsuję, i wszczepię was, a nie wykorzenię; bo mi żal tego złego, którem wam uczynił. Nie bójcież się oblicza króla Babilońskiego, którego się wy boicie;
hae prae ah na oh o nahaeloe, kam timsak mak ai, kang pathawk o let han; kang thling o han, kang phongh o mak ai; nangcae nuiah ka sak ih raihaih pongah ka dawnpakhuem boeh.
11 Nie bójcie się go, mówi Pan; bom jest z wami, abym was wybawił i wyrwał was z ręki jego;
Vaihi na zit o ih Babylon siangpahrang to zii o hmah, anih to zii o hmah; anih ih ban thung hoiah kang pahlong o moe, kang loih o sak han, tiah Angraeng mah thuih.
12 Nadto zjednam wam łaskę, aby się zmiłował nad wami, i dał się wam wrócić do ziemi waszej.
Anih mah, Nangcae nuiah palungnathaih kam tuengsak han, nangmacae prae ah amlaem let hanah, anih mah nangcae nuiah palungnathaih to tawn tih, tiah a naa.
13 Ale rzeczecieli: Nie zostaniemy w tej ziemi, nie słuchając głosu Pana, Boga waszego,
Toe nangcae mah, Hae prae ah ka om o mak ai, nangmacae Angraeng Sithaw ih lok doeh, ka tahngai o mak ai, tiah na thuih o,
14 A mówiąc: Żadną miarą; ale do ziemi Egipskiej pójdziemy, gdzie nie ujrzymy wojny, ani głosu trąby nie usłyszymy, a chleba łaknąć nie będziemy, i tam mieszkać będziemy;
misatukhaih kaom ai, mongkah tuen doeh angthaih ai, zok amthlamhaih kaom ai, Izip prae ah ka caeh o moe, to ah kho ka sak o han, tiah na thuih o;
15 Przetoż teraz słuchajcie słowa Pańskiego, ostatki Judzkie! Tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Jeźli wy upornie przy tem zostaniecie, abyście szli do ziemi Egipskiej, a pójdziecieli, abyście tam mieszkali:
to pongah aw kanghmat Judah kaminawk, Angraeng ih lok hae tahngai oh; Izip prae ah caeh han palung na tawnh o nahaeloe, to ah khosak hanah caeh oh:
16 Tedy was pewnie miecz, którego się boicie, tam w ziemi Egipskiej doścignie; i głód, którego się obawiacie, tam przyjdzie na was w Egipcie, i tam pomrzecie.
na zit o ih sumsen mah Izip prae ah na kae o tih, na zit o ih khokhahaih mah Izip prae khoek to na patom o ueloe, to ah na dueh o tih.
17 Takci się stanie tym wszystkim mężom, którzy się na to koniecznie udali iść do Egiptu, aby tam pielgrzymowali, że pomrą od miecza, od głodu i od moru, a żaden z nich nie zostanie, ani kto ujdzie przed tem złem, które ja przywiodę na nich.
Izip prae ah caeh moe, to ah khosak hanah mikhmai angqoi kaminawk loe sumsen, khokhahaih, kasae nathaih hoiah dueh o boih tih; mi kawbaktih doeh nangcae nuiah ka phaksak han ih amrohaih hoiah loih o mak ai, anghmat doeh anghmat o mak ai, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah thuih.
18 Bo tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Jako się wylała popędliwość moja i gniew mój na obywateli Jeruzalemskich, tak się wyleje zapalczywość moja na was, gdy wnijdziecie do Egiptu; i będziecie na przeklinanie, i na zdumienie i na złożeczenie i na hańbę, a nie oglądacie więcej miejsca tego.
Misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah, Jerusalem ah kaom kaminawk nuiah, palungphuihaih, kanung parai palungphuihaih to ka kraih thuih baktih toengah, Izip prae na kun o naah, nangcae nuiah ka kraih han; nangcae loe angzoehhaih, dawnraihaih, tangoenghaih hoi kasaethuih ih kami ah na om o tih; hae ahmuen hae na hnu o let mak ai boeh, tiah thuih.
19 Do wasci mówi Pan, o ostatki Judzkie! Nie wchodźcie do Egiptu; wiedzcie wiedząc, (bo się dziś oświadczam przeciwko wam, )
Aw anghmat Judah kaminawk, nangcae kawng pongah Angraeng mah, Izip prae ah caeh o hmah; vaihni ah acoehaih lok kang thuih o boeh, tito panoek oh, tiah thuih.
20 Ponieważeście zwiedli dusze wasze, posławszy mię do Pana, Boga waszego, mówiąc: Módl się za nami Panu, Bogu naszemu, a według wszystkiego, cokolwiek powie Pan, Bóg nasz, tak nam oznajmij, a my uczynimy.
Kaicae han, aicae Angraeng Sithaw khaeah lawkthui pae ah, aicae Angraeng Sithaw mah thuih ih loknawk to kaicae khae na thui boih ah, anih ih lok to ka tahngaih pae o han, tiah nangmacae Angraeng Sithaw khaeah nang patoeh o, toe poekhaih palungthin nam khraeng o ving boeh.
21 A gdy wam to dziś oznajmuję, wszakże nie słuchacie głosu Pana, Boga waszego, we wszystkiem, o co mię do was posłał.
Vaihni ah lok kang thuih o boeh, kai ang patoeh moe, ang thuih o ih na Angraeng Sithaw ih loknawk doeh na tahngai o ai.
22 Przetoż mówię: Wiedzcie wiedząc, że mieczem, głodem i morem pomrzecie na tem miejscu, do którego pragniecie wnijść, abyście tam pielgrzymowali.
To pongah vaihi na caeh o baktih toengah, khosak han na koeh o haih ahmuen ah sumsen, khokhahaih, kasae nathaih hoiah na dueh o tangtang tih boeh, tiah panoek oh, tiah a naa.
