Jeremiasza 38
1 I usłyszał Sefatyjasz, syn Matanowy, i Godolijasz, syn Fassurowy, i Juchal, syn Selemijaszowy, i Fassur, syn Melchijaszowy, słowa, które Jeremijasz mówił do wszystkiego ludu, mówiąc:
Pea kuo fanongo ʻa Sefatia ko e foha ʻo Matani, mo Ketalia, ko e foha ʻo Pasuli, mo Sehukali ko e foha ʻo Selemaia, mo Pasuli ko e foha ʻo Malikia, ki he ngaahi lea ʻaia naʻe lea ʻaki ʻe Selemaia ki he kakai kotoa pē, ʻo pehē,
2 Tak mówi Pan: Ktoby został w tem mieście, zginie od miecza, od głodu i od moru; ale ktoby wyszedł do Chaldejczyków, żyć będzie, a będzie mu dusza jego za korzyść, i żyw zostanie.
“ʻOku pehē mai ʻa Sihova, ‘Ko ia ʻoku nofo ʻi he kolo ni, te ne mate ʻi he heletā, mo e honge, pea mo e mahaki fakaʻauha: ka ko ia ʻe ʻalu kituʻa ki he kau Kalitia te ne moʻui; ʻe ʻiate ia ʻene moʻui ko e koloa kuo vetea, pea te ne moʻui.’
3 Tak mówi Pan: Pewnie podane będzie to miasto w ręce wojska króla Babilońskiego, i weźmie je.
ʻOku pehē ʻe Sihova, ‘Ko e moʻoni ʻe foaki ʻae kolo ni ki he nima ʻoe kau tau ʻo Papilone, pea te nau kapa ia.’”
4 Przetoż rzekli oni książęta do króla: Niech umrze ten mąż, ponieważ on osłabia ręce mężów walecznych, pozostałych w tem mieście, i ręce wszystkiego ludu, mówiąc do nich takie słowa; albowiem ten mąż nie szuka pokoju ludowi temu, ale złego.
Ko ia naʻe pehē ai ʻae houʻeiki ki he tuʻi, “ʻOku mau kole kiate koe, tuku ke tāmateʻi ʻae tangata ni: he ʻoku ne fakavaivaiʻi ʻae nima ʻoe kau tangata tau ʻoku kei toe ʻi he kolo ni, pea mo e nima ʻoe kakai kotoa pē, ʻi heʻene lea ʻaki ʻae ngaahi lea pehē kiate kinautolu: he ʻoku ʻikai kumi ʻe he tangata ni ʻae lelei ʻoe kakai ni, ka ko e kovi.”
5 Tedy rzekł król Sedekijasz: Oto jest w ręce waszej; bo król nic zgoła nie może przeciwko wam.
Pea pehē mai ʻa Setikia ko e tuʻi, “Vakai, ʻoku ʻi homou nima ia: he ʻoku ʻikai faʻa fai ʻe he tuʻi ha meʻa kiate kimoutolu.”
6 A tak wzięli Jeremijasza, który był w sieni straży, i wrzucili go do dołu Malchyjasza, syna królewskiego, i puścili Jeremijasza po powrozach; a w tym dole nie było nic wody, tylko błoto, a tak tonął Jeremijasz w onem błocie.
Pea naʻe ʻave ʻa Selemaia, ʻo lī ia ki he fale fakapoʻuli ʻo Malikia ko e foha ʻoe tuʻi, ʻaia naʻe ʻi he lotoʻā ʻoe fale fakapōpula: pea naʻe tukutuku hifo ʻaki ʻa Selemaia ʻae ngaahi maea. Ka naʻe ʻikai ha vai ʻi he fale fakapoʻuli, ka ko e kele pe; pea naʻe ngalo hifo ʻa Selemaia ʻi he kele.
7 Ale gdy usłyszał Ebedmelech Murzyn, dworzanin, który był w domu królewskim, że Jeremijasza podano do dołu, (a król siedział w bramie Benjaminowej, )
Pea kuo fanongo ʻa ʻIpetemeleki, ko e ʻItiopea, ko e tangata talifekau ʻaia naʻe nofo ʻi he fale ʻoe tuʻi, kuo tuku ʻa Selemaia ki he fale fakapoʻuli; pea ʻoku nofo ʻae tuʻi ʻi he matapā ʻo Penisimani,
8 Wnet wyszedł Ebedmelech z domu królewskiego, i rzekł do króla, mówiąc:
Naʻe ʻalu atu mei he fale ʻoe tuʻi ʻa ʻIpetemeleki, ʻo lea ki he tuʻi, ʻo pehē,
9 Królu, panie mój! źle uczynili ci mężowie wszystko, co uczynili Jeremijaszowi prorokowi, że go wrzucili do tego dołu; boćby był umarł na pierwszem miejscu od głodu, ponieważ już niemasz żadnego chleba w mieście.
“Ko ʻeku ʻeiki ko e tuʻi, ʻoku kovi ʻae meʻa kotoa pē kuo fai ʻe he kau tangata ni kia Selemaia ko e palōfita, ʻaia kuo nau lī ki he fale fakapoʻuli, he te ne mate fiekaia ʻi he potu ko ia: he ʻoku ʻikai kei toe ha mā ʻi he kolo.”
10 Przetoż rozkazał król Ebedmelechowi Murzynowi, mówiąc: Weźmij z sobą stąd trzydzieści mężów, a wyciągnij Jeremijasza proroka z tego dołu, niżby umarł.
Pea naʻe fekau ʻe he tuʻi ʻa ʻIpetemeleki ko e ʻItiopea, ʻo pehē, “ʻAlu mo koe ʻae kau tangata ʻe toko tolungofulu, pea toʻo hake ʻa Selemaia ko e palōfita mei he fale fakapōpula, ʻi he teʻeki ai te ne mate.”
11 Tedy wziął Ebedmelech onych mężów z sobą, i wszedł do domu królewskiego pod skarbnicę, i nabrał stamtąd starych szmacisk podartych, szmacisk, mówię, zbótwiałych, które spuścił do Jeremijasza do onego dołu po powrozach.
Pea naʻe ʻave ʻe ʻIpetemeleki ʻae kau tangata pea nau ʻo mo ia ki he fale ʻoe tuʻi, ki lalo ʻi he tukuʻanga koloa, pea toʻo mei ai ʻae ngaahi kofu motuʻa pea mahaehae, ʻo tukutuku hifo ia mo e ngaahi maea ki he fale fakapoʻuli kia Selemaia.
12 I rzekł Ebidmelech Murzyn do Jeremijasza: Nuże podłóż te stare podarte i zbótwiałe szmaciska pod pachy rąk twoich pod powrozy; i uczynił tak Jeremijasz.
Pea naʻe pehē ʻa ʻIpetemeleki ko e ʻItiopea kia Selemaia, “Ai ni ʻae ngaahi kofu motuʻa pea mahaehae ʻi ho lalo faʻefine pea mo e ngaahi maea.” Pea naʻe fai ia ʻe Selemaia.
13 I wyciągnęli tedy Jeremijasza powrozami, i dobyli go z onego dołu; i siedział Jeremijasz w sieni straży.
Pea naʻa nau fusi hake ʻa Selemaia mo e ngaahi maea, pea ʻave ia mei he fale fakapōpula: ka ka nofo ʻa Selemaia ʻi he lotoʻā ʻoe fale fakapōpula.
14 Tedy posłał król Sedekijasz i wziął Jeremijasza proroka do siebie do trzecich drzwi, które były przy domu Pańskim. I rzekł król Jeremijaszowi: Spytam cię o jednę rzecz, nie taj nic przedemną.
Pea naʻe toki fekau ʻe Setikia ko e tuʻi, pea ʻomi ʻa Selemaia, ko e palōfita kiate ia ki he hūʻanga lahi ʻaia ʻoku ʻi he fale ʻo Sihova: pea naʻe pehē ʻe he tuʻi kia Selemaia, “Te u fehuʻi kiate koe ha meʻa ʻe taha; pea ʻoua naʻa ke fufū ha meʻa ʻiate au.”
15 I rzekł Jeremijasz do króla Sedekijasza: Jeźlić co powiem, pewnie mię zabijesz? A jeźlić co poradzę, nie usłuchasz mię.
Pea pehē ʻe Selemaia kia Setikia, “Kapau te u fakahā ia kiate koe, ʻoku moʻoni ʻe ʻikai te ke tāmateʻi au? Pea kapau te u akonakiʻi koe te ke fanongo kiate au?”
16 Tedy przysiągł król Sedekijasz Jeremijaszowi potajemnie, mówiąc: Jeko żyje Pan, który nam tę duszę stworzył, że cię nie zabiję, ani cię wydam w rękę mężów tych, którzy szukają duszy twojej.
Pea naʻe fuakava fakafufū ʻa Setikia kia Selemaia, ʻo pehē, “ʻI he moʻui ʻa Sihova, ʻaia kuo ngaohi kiate kitaua ʻae laumālie ni, ʻe ʻikai te u tāmateʻi koe, pea ʻe ʻikai te u tukuange koe ki he nima ʻoe kau tangata ni ʻoku kumi hoʻo moʻui.”
17 I rzekł Jeremijasz do Sedekijasza: Tak mówi Pan, Bóg zastępów, Bóg Izraelski: Jeźli dobrowolnie wynijdziesz do książąt króla Babilońskiego, tedy żyć będzie dusza twoja, a to miasto nie będzie spalone ogniem; a tak żyw zostaniesz ty i dom twój;
Pea naʻe pehē ʻe Selemaia kia Setikia, “ʻOku pehē mai ʻa Sihova, ko e ʻOtua ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; ‘Ko e moʻoni kapau te ke ʻalu atu ki he houʻeiki ʻoe tuʻi ʻo Papilone, ʻe moʻui ho laumālie, pea ʻe ʻikai tutu ʻaki ʻae kolo ni ʻae afi, pea te ke moʻui, mo ho fale:
18 Ale jeźli nie wynijdziesz do książąt króla Babilońskiego, pewnie będzie podane to miasto w rękę Chaldejczyków, i spalą je ogniem, a i ty nie ujdziesz ręki ich.
pea kapau ʻe ʻikai te ke ʻalu atu ki he houʻeiki ʻoe tuʻi ʻo Papilone, pea ʻe toki foaki ʻae kolo ni ki he nima ʻoe kau Kalitia, pea te nau tutu ʻaki ia ʻae afi, pea ʻe ʻikai te ke hao ʻi honau nima.’”
19 Tedy rzekł król Sedekijasz do Jeremijasza: Bardzo się boję Żydów, którzy pouciekali do Chaldejczyków, bym snać nie był wydany w rękę ich, a szydziliby ze mnie.
Pea pehē ʻe Setikia ko e tuʻi kia Selemaia, “ʻOku ou manavahē ki he kau Siu kuo hola ki he kau Kalitia, telia naʻa nau tukuange au ki honau nima, pea te nau manukiʻi au.”
20 I rzekł Jeremijasz: Nie wydadzą, słuchaj proszę głosu Pańskiego, któryć ja opowiadam, a będzieć dobrze, i żyć będzie dusza twoja;
Pea pehē ʻe Selemaia, “ʻE ʻikai te nau tukuange koe. ʻOku ou kole kiate koe, ke ke talangofua ki he leʻo ʻo Sihova, ʻi he meʻa ʻoku ou lea ʻaki kiate koe: pea ko ia ʻe hoko ai ʻae lelei kiate koe, pea ʻe moʻui ho laumālie.
21 A jeźli się będziesz zbraniał wynijść, tedy to jest słowo, które mi Pan pokazał:
Pea kapau ʻe ʻikai te ke ʻalu atu, ko eni ʻae lea kuo fakahā ʻe Sihova kiate au:
22 Że oto wszystkie niewiasty, które zostały w domu króla Judzkiego, będą wywiedzione do książąt króla Babilońskiego, a te same rzeką: Namówili cię, i otrzymali to na tobie przyjaciele twoi, że ulgnęły w błocie nogi twoje, i cofnęły się nazad.
‘ʻIo, vakai, ko e fefine kotoa pē ʻoku kei toe ʻi he fale ʻoe tuʻi ʻo Siuta, ʻe ʻomi ʻakinautolu ki he houʻeiki ʻoe tuʻi ʻo Papilone, pea te nau lea ʻo pehē, “Kuo akonakiʻi koe ʻe ho kāinga, pea kuo nau ikuna koe: kuo moʻua ho vaʻe ʻi he kele, pea kuo nau tafoki kimui.”
23 Wszystkie także żony twoje i synów twoich wywiodą do Chaldejczyków, i ty sam nie ujdziesz ręki ich, owszem ręką króla Babilońskiego będziesz pojmany, i to miasto spalą ogniem.
Pea te nau ʻomi ho ngaahi uaifi kotoa pē mo hoʻo fānau ki he kau Kalitia: pea ʻe ʻikai te ke hao ʻi honau nima, ka ʻe puke nima koe ʻe he tuʻi ʻo Papilone: pea ʻe tutu ʻaki ʻae afi ʻae kolo ni koeʻuhi ko koe.’”
24 Tedy rzekł Sedekijasz do Jeremijasza: Niechaj nikt nie wie o tem, abyś nie umarł;
Pea naʻe pehē ʻe Setikia kia Selemaia, “ʻOua naʻa tuku ke ʻilo ʻe ha tangata ʻae ngaahi lea ni, pea ʻe ʻikai te ke mate.
25 A jeźliby książęta usłyszawszy, żem mówił z tobą, przyszli do ciebie, i rzeklić: Powiedz nam, proszę, coś mówił z królem, nie taj przed nami, a nie zabijemy cię: co z tobą król mówił?
Pea kapau ʻe fanongo ʻe he houʻeiki kuo tā alea mo koe, pea te nau haʻu kiate koe, pea pehē kiate koe, ‘Fakahā mai kiate kimautolu ʻaia kuo ke tala ki he tuʻi, ʻoua naʻa fakafufū ia ʻiate kimautolu, pea ʻe ʻikai te mau tāmateʻi koe; pea mo e meʻa foki kuo lea ʻaki ʻe he tuʻi kiate koe:’
26 Tedy im rzeczesz: Przełożyłem prośbę moję przed królem, aby mię zaś nie kazał odwiść do domu Jonatanowego, żebym tam nie umarł.
Pea ke ke pehē kiate kinautolu, ‘Naʻaku fai ʻeku kole ʻi he ʻao ʻoe tuʻi, ke ʻoua naʻa pule ia ke toe ʻave au ki he fale ʻo Sonatani ke u mate ai.’”
27 A zeszli się wszyscy książęta do Jeremijasza, i pytali go; który im powiedział według tego wszsytkiego, jako mu był król rozkazał. A tak milcząc odeszli od niego, gdyż się to było nie ogłosiło.
Pea naʻe haʻu ʻae houʻeiki kotoa pē kia Selemaia pea fehuʻi kiate ia: pea ne fakahā kiate kinautolu, ʻo hangē ko e ngaahi lea ni kotoa pē ʻaia naʻe fekau ʻe he tuʻi. Pea naʻe ʻikai te nau toe lea kiate ia; he naʻe ʻikai ke hā mai ʻae talanoa.
28 A Jeremijasz siedział w sieni straży aż do onego dnia, którego wzięto Jeruzalem, gdzie był, gdy dobywano Jeruzalemu.
Pea naʻe nofo ʻa Selemaia ki he lotoʻā ʻoe fale fakapōpula ʻo aʻu ki he ʻaho naʻe kapa ai ʻa Selūsalema: pea naʻe ʻi ai ia ʻi he kapa ʻo Selūsalema.
