Jeremiasza 18
1 Słowo, które się stało do Jeremijasza od Pana mówiąc:
Jeremiah khaeah angzo Angraeng ih lok loe hae tiah oh;
2 Wstań, a wstąp do domu garncarzowego, a tam sprawię, że usłyszysz słowa moje.
angthawk ah loe, laom sahkung im ah caeh tathuk ah, to ah ka lok to kang thaisak han, tiah ang naa.
3 I wstąpiłem do domu garncarzowego, a oto on robił robotę na kręgu.
To pongah laom sahkung im ah ka caeh tathuk, laom sah kami mah sak ih tok to ka hnuk.
4 A gdy się zepsuło naczynie w ręce garncarzowej, które on czynił z gliny, tedy zaś uczynił z niej naczynie insze, jako się mu najlepiej zdało uczynić.
Amlai long hoiah a sak ih long laom loe, laom sah kami ih ban ah koih pae ving, to pongah anih mah hae tiah ka sak nahaeloe hoih tih, tiah a poek ih baktih toengah anih mah kalah laom to sak let.
5 I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:
To naah Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
6 Izalibym tak nie mógł z wami postąpić, jako ten garncarz, o domie Izraelski? mówi Pan. Oto jako glina w ręce garncarzowej, takeście wy w ręce mojej, o domie Izraelski!
Aw Israel imthung takoh, hae laom sah kami baktiah nangcae to ka sah thai mak ai maw? tiah Angraeng mah thuih. Khenah, Aw Israel imthung takoh, laom sah kami ih ban ah amlai long oh baktih toengah, nangcae doeh ka ban ah ni na oh o.
7 Jeźlibym rzekł nagle przeciwko narodowi, i przeciwko królestwu, że je wykorzenię, i zepsuję, i wygubię;
Kawbaktih atue ah doeh prae maeto maw, siangpahrang ukkhaih prae maw aphong ving moe, amtimsak pacoengah, amrosak hanah ka thuih naah,
8 Wszakże jeźliby się odwrócił on naród od złości swojej, przeciw któremum mówił; i Jabym żałował tego złego, którem mu umyślił uczynić.
acoehaih ka paek ih prae kaminawk mah a sak o ih kasae hmuen hoiah amlaem o let nahaeloe, nihcae nuiah sak han ka poek ih amrohaih to ka zuh let han.
9 Zasię, jeźlibym rzekł nagle o narodzie i o królestwie, że je pobuduję i wszczepię;
Kalah atue ah, prae maeto maw, siangpahrang ukhaih prae maw ka sak moe, kang doetsak han, tiah ka thuih,
10 Wszakże jeźliby czynił, co złego jest przed oczyma memi, nie słuchając głosu mego: i Jabym żałował tego dobrodziejstwa, którem mu obiecał uczynić.
toe prae mah ka mikhnuk ah sethaih to sah moe, ka lok tahngai ai nahaeloe, nihcae atho ohhaih ka sak pae han, tiah ka thuih ih lok to ka zuh let han.
11 A przetoż rzecz teraz do mężów Judzkich, i do obywateli Jeruzalemskich, mówiąc: Tak mówi Pan: Oto Ja gotuję na was złą rzecz, i myślę coś przeciwko wam. Nawróćcież się już każdy od złej drogi swojej, a poprawcie każdy dróg waszych, i spraw waszych.
To pongah khenah, vaihi Angraeng mah, nang hanah sethaih ka sak moe, nang hanah misa ah ohhaih ahmuen to ka suek boeh; to pongah kami boih kasae sakhaih loklam hoiah amlaem oh, na caeh o haih loklam hoiah na sak o ih hmuennawk to pakhrai oh, tiah Judah kaminawk hoi Jerusalem ah kaom kaminawk khaeah thui paeh, tiah ang naa.
12 Ale oni rzekli: Nic z tego; bo za myślami naszemi pójdziemy, a każdy upór serca swojego złego czynić będziemy.
Toe nihcae mah, Oep han koi om ai; kaicae loe kaimacae poekhaih baktiah ni ka caeh o han, kasae poekhaih palung mah thuih ih lok baktiah ni kami boih mah ka sak o han, tiah thuih o.
13 Przetoż tak mówi Pan: Pytajcie teraz między poganami, któż słyszał co takowego? Sprosność wielką popełniła panna Izraelska.
To pongah Angraeng mah, Kacuem Israel tangla mah panuet thok hmuen to sak boeh. To baktih kahoih ai hmuennawk to na thaih o vaih maw? tiah Sithaw panoek ai kaminawk khaeah vaihi dueng o noek ah.
14 Izali kto opuści pola moje dla skał i dla śniegu na Libanie? Izali kto opuści wody ciekące dla wody bardzo zimnej?
Lebanon mae nui ih dantui loe amkaw vai maw? Kangthla ahmuen hoiah kalong angqai parai tuinawk loe kang o tih maw?
15 Ale lud mój zapomniawszy na mię, marności kadzą i potykają się na drogach swych, na ścieszkach starodawnych, chodząc ścieszkami drogi nieutorowanej;
Toe kai ih kaminawk mah loe kai to pahnet o, tidoeh athum ai sakcop ih krangnawk khaeah hmuihoih to a thlaek o, krangnawk mah nihcae to canghnii ah pazui o ih loklam kangquem ah caeh haih moe, amthaeksak, kahoih loklam ah caehsak ai, tuk ai ih kasae loklam ah ni a caehsak.
16 Tak, abym podał ziemię ich na spustoszenie, na świstanie wieczne, aby każdy, ktoby szedł przez nią, zdumiał się, i kiwał głową swoją.
To tiah nihcae mah angmacae ih prae to amro o sak moe, minawk mah kasae thuihaih ah oh poe; to lam taengah kacaeh kaminawk loe dawnrai o moe, lu haek o.
17 Wiatrem wschodnim rozproszę ich przed nieprzyjacielem; tył a nie twarz ukażę im w dzień zatracenia ich.
Ni angyae bang ih takhi baktiah, nihcae to misanawk hmaa ah kam hetsak han; raihaih a tongh o na niah, nihcae han mikhmai patuek ai ah, ka hnukbang ih kaeng to ka patuek lat han, tiah thuih.
18 I rzekli: Pójdźcie a wymyślmy co przeciwko Jeremijaszowi; bo nie zginie zakon od kapłana, ani rada od mądrego, ani słowo od proroka; pójdźcież, a ubijmy go językiem, a nie dbajmy na żadne słowa jego.
To naah nihcae mah, Sithaw lok patuk qaimanawk, poekhaih kahoih paek palungha kaminawk hoi lok taphong tahmaanawk a tawnh o boeh pongah, Angzo oh, Jeremiah hae hum hanah pacaeng o si. Angzo oh, Jeremiah to zaehaih net o si, a thuih ih loknawk doeh tahngai pae o hma si, tiah thuih o.
19 Pilnuj mię Panie! a słuchaj głosu tych, którzy się spierają ze mną.
Aw Angraeng, tahngai ah, kai zaehaih net kaminawk ih lok to tahngai ah.
20 Izali się ma oddawać złem za dobre, że ukopali dół duszy mojej? Wspomnij, żem stawał przed obliczem twojem, abym za nimi mówił ku ich dobremu, i odwrócił zapalczywość twoję od nich.
Kahoih hmuen to kasae hmuen hoiah na pathok han maw? Nihcae loe ka hinghaih aphum hanah tangqom takaeh o boeh. Nihcae hoihhaih kawng to thuih moe, nihcae khae hoi palung na phuihaih paqoi let hanah, na hmaa ah kang doet, tito panoek ah.
21 Dlatego dopuść głód na synów ich, a spraw, że okrutnie będą pobici od miecza, że będą żony ich osierociałe i owdowiałe, a mężowie ich że będą haniebnie zamordowani, a dzieci ich pobite mieczem na wojnie.
Toe nihcae to sumsen hoiah athii longsak ah loe, a caanawk to khokhahaih tongsak ah; a caanawk duek o pongah, nihcae ih zu loe lamhmai ah om o nasoe; saning coeh kaminawk to hum o nasoe loe, thendoengnawk to misatukhaih ahmuen ah sumsen hoiah hum o nasoe.
22 Niech będzie słyszany krzyk z domów ich, gdy na nich nagle wojsko przywiedziesz; bo ukopali dół, aby mię ułapili a sidła ukryli na nogi moje.
Nihcae tuk hanah misa na kawk naah, nihcae imthung hoiah hanghaih lok to angthaih nasoe; nihcae loe kai kraksak hanah tangqom takaeh o, ka khok aman hanah thaang ang patung pae o.
23 Aleś ty, Panie! powiadomy wszystkiej rady ich przeciwko mnie na śmierć: nie bądź miłościw nieprawościom ich, a grzechu ich przed obliczem twojem nie zagładzaj; ale niech się potkną przed oblicznością twoją, czasu zapalczywośli twojej surowo się o bchodź z nimi.
Toe, Angraeng, nihcae mah kai hum han thuih ih loknawk to na panoek; nihcae zaehaih to tahmen hmah, na mikhnuk ah nihcae zaehaih to takhoe pae hmah, na hmaa ah nihcae to va o nasoe loe, palung na phuihaih atue phak naah, nihcae to lokcaek ah.
