Jeremiasza 10
1 Słuchajcie słowa tego, które Pan mówi do was, o domie Izraelski!
Isala: ili fi dunu! Hina Gode Ea sia: dilima sia: i amo nabima!
2 Tak mówi Pan: Drogi pogańskiej nie uczcie się, a zanamion niebieskich nie bójcie się; bo się ich poganie boją.
E da amane sia: sa, “Eno ga fi dunu ilia hou amoma mae fa: no bobogema! Dilia da mu amo ganodini fofogadigisu dawa: ma: ne hahamosu ba: sea, mae beda: ma! Eno fifi asi gala da beda: mu be dilia mae beda: ma!
3 Ustawy zaiste tych narodów są wierutna marność; bo uciąwszy drzewo siekierą w lesie, dzieło rąk rzemieślnika,
Amo dunu ilia sia: ne gadosu hou da hamedei. Ilia da iwilaga ifa damuni fasili, ifa hahamosu dunu da amo osole dedesa.
4 Srebrem i złotem ozdabia je, gwoździami i młotami utwierdza je, aby się nie ruchało.
Ilia da amo silifa amola gouli amoga nina: hamosa. Amo da dafasa: besa: le, ilia da gafesi amoga dabagala: sa.
5 Stoją prosto jako palma, a nie mówią; noszone być muszą, bo chodzić nie mogą. Nie bójcie się ich; bo źle czynić nie mogą, i dobrze czynić nie mogą.
Amo udigili loboga hamoi liligi da sio beda: ma: ne liligi ifabia legei agoane ba: sa. Ilia da sia: mu gogolesa. Amola masunu gogoleiba: le, enoga gaguli ahoa. Ilima mae beda: ma! Bai amo udigili liligi da dili wadela: lesimu da hamedei. Amola dilima hahawane hou iasimusa: hame dawa:”
6 Żaden z tych nie jest tobie podobny, Panie! wielkiś ty, i wielkie jest imię twoje w mocy.
Hina Gode! Dunu eno Di agoai da hamedafa esala. Bai Di da Bagadedafa! Amola Dia Dio da gasa bagadedafa!
7 Któżby się ciebie nie bał? Królu narodów! Tobie to zaiste należy, ponieważ między wszystkimi mędrcami narodów, i we wszystkich królestwach ich nigdy nie był podobny tobie.
Di da fifi asi gala huluanedafa ilima Hina Bagade. Dunu huluane da Dima nodomu da defea. Fifi asi gala huluane amo ganodini da bagade dawa: su dunu amola hina bagade dunu. Be ilia da Di agoai hamedafa. Di da huluane baligisa.
8 A wszakże społem zgłupieli i poszaleli; z drewna brać naukę, jest wierutna marność.
Ilia huluane da gagaoui agoai. Ilia da ifaga hamoi ogogosu ‘gode’ ilima dawa: su lamu da hamedei.
9 Srebro ciągnione z zamorza przywożone bywa, a złoto z Ufas, dzieło rzemieślnicze, i ręki złotnika; hijacynt i szarłat odzienie ich, wszystko to jest dzieło umiejętnych.
Ilia loboga hamoi ‘gode’ da silifa (Siba: ini sogega lai) amola gouli (Iufa: se moilai bai bagadega lai) amoga dedeboi. Bagade dawa: su dedesu dunu da amo hahamoi. Amola bagade dawa: su abula amunisu dunu da yoi amola haisewe abula amuni ilima gasisanasisa.
10 Ale Pan jest Bóg prawy, jest Bóg żywy, i król wieczny; przed jego zapalczywością ziemia drży, a narody nie mogą znieść rozgniewania jego.
Be Di, Hina Gode, Di fawane da Godedafa. Di da Godedafa Esala. Amola Di da Mae Bogole Fifi Ahoanusu Hina Bagade. Di da ougi galea, osobo bagade da fofogosa. Amola fifi asi gala dunu huluane da bagade beda: sa.
11 Tak im tedy powiecie: Bogowie ci, którzy nieba i ziemi nie stworzyli, niech zginą z ziemi, a niech ich nie będzie pod niebem.
(Dilia Isala: ili dunu! Fifi asi gala huluane amane olelema, “Ogogosu ‘gode’ da osobo bagade amola mu hame hahamoi. Ilia huluane da wadela: lesi dagoi ba: mu. Ilia da osobo bagadega hame dialebe ba: mu.”)
12 Ale on uczynił ziemię mocą swą; on utwierdził okrąg świata mądrością swoją, i roztropnością swoją rozciągnął niebiosa.
Hina Gode da Ea gasaga osobo bagade hahamoi. Ea bagade dawa: su amoga E da osobo bagade hahamoi amola mu fadegale gai.
13 Gdy on wydaje głos, szum wód bywa na niebie, i to sposabia, aby występowały pary z krajów ziemi; błyskawice z deszczem przywodzi, a wywodzi wiatry z skarbów swoich.
Ea sia: beba: le, hano muagado gadodili dialebe da gosa. E da osobo bagade bega: bega: amoga mumobi gaguli misini, gilisisa. E da gibu ganodini ha: ha: na nene gala: ma: ne hamosa. E da Ea liligi ligisisu amoga fo asula ahoa.
14 Tak zgłupiał każdy człowiek, że tego nie zna, iż pohańbiony bywa każdy rzemieślnik dla bałwana; bo fałszem jest to, co ulał, i niemasz ducha w nich.
Dunu da amo gasa bagade hou ba: beba: le, gagaoui agoane ahoa. Dunu da ogogosu loboga hamoi ‘gode’ hamosa, amo ilia dafawaneyale dawa: su hou da hamedei ba: sa. Bai ilia loboga hamoi ogogosu ‘gode’ da hame esala amola hamedei liligi gala.
15 Marnością są, a dziełem błędów; czasu nawiedzenia swego poginą.
Ilia da hamedei liligi. Amola dunu da ili higamu da defea. Hina Gode da ili wadela: musa: masea, ilia da wadela: lesi dagoi ba: mu.
16 Nie jest tym podobien dział Jakóbowy, bo on jest stworzyciel wszystkiego; Izrael także jest prętem dziedzictwa jego, Pan zastępów jest imię jego.
Be Ya: igobe ea Gode da ili agoai hame. E da liligi huluane hahamoi dagoi. E da Isala: ili, Ea fidafa amo hamoma: ne ilegei. Ea Dio da Hina Gode Bagadedafa.
17 Zbierz z ziemi towary twoje, ty, która mieszkasz na miejscu obronnem.
Yelusaleme dunu! Ha lai da dilima doagala: lala. Dilia liligi momagema!
18 Bo tak mówi Pan: Oto Ja jako z procy ugodzę obywateli ziemi jednym razem, i udręczę, aby tego doznali i rzekli:
Hina Gode da dili amo dilia sogega mugululi ga fadegale fasimu. E da dili gougoudane, dilia afae dili soge ganodini esalebe hame ba: mu. Hina Gode da sia: i dagoi.
19 Biada mnie nad zniszczeniem mojem: bolesna jest rana moja, chociażem był rzekł: Zaiste tę niemoc będę mógł znieść.
Yelusaleme fi dunu da amane digini wele sia: i, “Ninia da se bagade nabi. Ninia fa: ginisi da uhimu hame dawa: Ninia da amo se nabasu ganodini baligimu dawa: i be hamedei.
20 Namiot mój zburzony jest, i wszystkie powrozy moje porwane są; synowie moi poszli odemnie, i niemasz ich; niemasz, ktoby więcej rozbijał namiot mój, a rozciągał opony moje.
Ninia abula diasu da wadela: lesi dagoi. Efe amo da abula diasu la: gi da damui dagoi. Ninia mano huluane da asi dagoi. Ninia abula diasu bu gaguma: ne da dunu hame gala. Logo ga: su abula gosagisimu da dunu hame.”
21 Bo pasterze zgłupieli, a Pana się nie dokładali; dlatego nie powodzi się im szczęśliwie, a wszystka trzoda pastwiska ich rozproszona jest.
Na da bu adole i, “Ninia ouligisu dunu da gagaoui gala. Ilia da dafai dagoi, amola ninia dunu huluane da afagogoi dagoi ba: sa. Bai ouligisu dunu da Hina Gode Ea fada: i sia: lama: ne amo Ema hame adole ba: sa.
22 Oto wieść pewna przychodzi, a wzruszenie wielkie z ziemi północnej, aby obrócone były miasta Judzkie w pustynie, i w mieszkanie smoków.
Nabima! Sia: da doaga: i dagoi. Fi bagade gagoe (north) gala amo ganodini ha lasu bagade naba. Ilia dadi gagui da Yuda soge wadela: lalu, amo da hafoga: i dunu hame esalebe soge agoane ba: mu. Amola amo ganodini, sigua wa: me fawane esalebe ba: mu.”
23 Wiem, Panie! że nie jest w mocy człowieka droga jego, ani jest w mocy męża tego, który chodzi, aby sprawował postępki swe.
Hina Gode! Na dawa: ! Dunu afae afae huluane da ema misunu hou amoma ouligisu hame gala. E da ea esalusu amoma hina hame gala.
24 Karz mię, Panie! ale łaskawie, nie w gniewie swym, byś mię snać wniwecz nie obrócił.
Hina Gode! Dia fi dunu ilia hou afadenene hahamoma! Be se iasu baligili ninima mae ima. Amola Dia ougiba: le se baligili mae ima. Bai ninia udigili bogosa: besa: le, ninima asigima.
25 Wylej popędliwość twoję na te narody, które cię nie znają, i na rodzaje, które imienia twego nie wzywają; bo jedzą Jakóba, i pożerają go, aby go wszystkiego strawili, i mieszkanie jego w pustki obrócili.
Di sinidigili, fifi asi gala amo da Dima higale nodone hame sia: ne gadosa, ilima ougima. Bai ilia da Dia fi dunu medole legei dagoi. Ilia da nini wadela: lesidafa, amola ilia da ninia soge wadela: lesilalu fisili asi.
