Jakuba 1
1 Jakób, sługa Boży i Pana Jezusa Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy.
James, servo de Deus e do Senhor Jesus Cristo, às doze tribos que estão na Dispersão: Saudações.
2 Za największą radość miejcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadacie,
Conte com toda a alegria, meus irmãos, quando você cair em várias tentações,
3 Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość;
sabendo que o teste de sua fé produz a resistência.
4 A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło.
Deixem que a resistência tenha seu trabalho perfeito, para que vocês possam ser perfeitos e completos, sem nada.
5 A jeźli komu z was schodzi na mądrości, niech prosi u Boga, który ją szczerze wszystkim daje, a nie wymawia; i będzie mu dana.
Mas se algum de vocês não tiver sabedoria, que peça a Deus, que dá a todos liberalmente e sem repreensão, e ela lhe será dada.
6 Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; albowiem kto wątpi, jest podobny wałowi morskiemu, który od wiatru pędzony i miotany bywa.
Mas que peça com fé, sem qualquer dúvida, pois quem duvida é como uma onda do mar, impulsionada pelo vento e atirada.
7 Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana.
Pois aquele homem não deve pensar que receberá nada do Senhor.
8 Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich.
Ele é um homem de dupla mente, instável em todos os seus modos.
9 A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem,
Let o irmão em circunstâncias humildes se gloria em sua alta posição;
10 A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie.
e o rico, em que se torna humilde, porque como a flor na grama, ele falecerá.
11 Albowiem jako słońce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.
Pois o sol nasce com o vento abrasador e murcha a grama; e a flor nela cai, e a beleza de sua aparência perece. Assim, o homem rico também se desvanecerá em suas perseguições.
12 Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.
Bendito é uma pessoa que suporta a tentação, pois quando for aprovado, receberá a coroa da vida que o Senhor prometeu àqueles que o amam.
13 Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi.
Que nenhum homem diga quando for tentado, “Eu sou tentado por Deus”, pois Deus não pode ser tentado pelo mal, e ele mesmo não tenta ninguém.
14 Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony.
Mas cada um é tentado quando é atraído por sua própria luxúria e seduzido.
15 Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć.
Então a luxúria, quando concebida, carrega o pecado. O pecado, quando está em pleno crescimento, produz a morte.
16 Nie błądźcież, bracia moi mili!
Não se deixem enganar, meus amados irmãos.
17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego.
Todo dom bom e todo dom perfeito vem de cima, vindo do Pai das luzes, com o qual não pode haver variação nem sombra que se transforma.
18 Który, przeto że chciał, porodził nas słowem prawdy ku temu, żebyśmy byli niejakiemi pierwiastkami stworzenia jego.
De sua própria vontade, ele nos deu à luz pela palavra da verdade, que devemos ser uma espécie de primícias de suas criaturas.
19 A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi.
Portanto, meus amados irmãos, que cada homem seja rápido a ouvir, lento a falar e lento a irar-se;
20 Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej.
pois a raiva do homem não produz a justiça de Deus.
21 A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze.
Portanto, afastando toda imundícia e transbordamento de maldade, recebam com humildade a palavra implantada, que é capaz de salvar suas almas.
22 A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.
Mas sejam fazedores da palavra, e não apenas ouvintes, iludindo a si mesmos.
23 Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle;
Pois se alguém é um ouvinte da palavra e não um fazedor, é como um homem olhando seu rosto natural em um espelho;
24 Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był.
pois ele se vê, e vai embora, e imediatamente esquece que tipo de homem ele era.
25 Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim.
Mas aquele que olha para a lei perfeita da liberdade e continua, não sendo um ouvinte que esquece, mas um executor do trabalho, este homem será abençoado no que ele faz.
26 Jeźli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest.
Se alguém entre vocês se julga religioso enquanto não se refreia, mas engana seu coração, a religião deste homem é inútil.
27 Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od świata.
A religião pura e imaculada diante de nosso Deus e Pai é esta: visitar os órfãos e as viúvas em sua aflição, e manter a si mesmo sem ser manchado pelo mundo.
