Jakuba 5
1 Nuż teraz, bogacze! płaczcie, narzekając nad nędzami waszemi, które przyjdą.
เห ธนวนฺต: , ยูยมฺ อิทานีํ ศฺฤณุต ยุษฺมาภิราคมิษฺยตฺเกฺลศเหโต: กฺรนฺทฺยตำ วิลปฺยตาญฺจฯ
2 Bogactwo wasze zgniło, a szaty wasze mole zgryzły.
ยุษฺมากํ ทฺรวิณํ ชีรฺณํ กีฏภุกฺตา: สุเจลกา: ฯ
3 Złoto wasze i srebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie na świadectwo przeciwko wam i pożre ciała wasze jako ogień; zgromadziliście skarb na ostatnie dni.
กนกํ รชตญฺจาปิ วิกฺฤตึ ปฺรคมิษฺยติ, ตตฺกลงฺกศฺจ ยุษฺมากํ ปาปํ ปฺรมาณยิษฺยติ, หุตาศวจฺจ ยุษฺมากํ ปิศิตํ ขาทยิษฺยติฯ อิตฺถมฺ อนฺติมฆเสฺรษุ ยุษฺมาภิ: สญฺจิตํ ธนํฯ
4 Oto, zapłata robotników, którzy żęli krainy wasze, od was zatrzymana woła, a wołania żeńców weszły do uszów Pana zastępów.
ปศฺยต ไย: กฺฤษีวไล รฺยุษฺมากํ ศสฺยานิ ฉินฺนานิ เตโภฺย ยุษฺมาภิ รฺยทฺ เวตนํ ฉินฺนํ ตทฺ อุจฺไจ รฺธฺวนึ กโรติ เตษำ ศสฺยจฺเฉทกานามฺ อารฺตฺตราว: เสนาปเต: ปรเมศฺวรสฺย กรฺณกุหรํ ปฺรวิษฺฏ: ฯ
5 Żyliście w rozkoszach na ziemi i bujaliście; wytuczyliście serca wasze jako na dzień zabijania ofiar.
ยูยํ ปฺฤถิวฺยำ สุขโภคํ กามุกตาญฺจาริตวนฺต: , มหาโภชสฺย ทิน อิว นิชานฺต: กรณานิ ปริตรฺปิตวนฺตศฺจฯ
6 Potępiliście, zamordowaliście sprawiedliwego, a nie sprzeciwia się wam.
อปรญฺจ ยุษฺมาภิ รฺธารฺมฺมิกสฺย ทณฺฑาชฺญา หตฺยา จาการิ ตถาปิ ส ยุษฺมานฺ น ปฺรติรุทฺธวานฺฯ
7 Przetoż, bracia! bądźcie cierpliwymi aż do przyjścia Pańskiego. Oto, oracz oczekuje drogiego pożytku ziemi, cierpliwie go oczekując, ażby otrzymał deszcz ranny i wieczorny.
เห ภฺราตร: , ยูยํ ปฺรโภราคมนํ ยาวทฺ ไธรฺยฺยมาลมฺพธฺวํฯ ปศฺยต กฺฤษิวโล ภูเม รฺพหุมูลฺยํ ผลํ ปฺรตีกฺษมาโณ ยาวตฺ ปฺรถมมฺ อนฺติมญฺจ วฺฤษฺฏิชลํ น ปฺราปฺโนติ ตาวทฺ ไธรฺยฺยมฺ อาลมฺพเตฯ
8 Bądźcież i wy cierpliwymi, a utwierdzajcie serca wasze; albowiem się przybliża przyjście Pańskie.
ยูยมปิ ไธรฺยฺยมาลมฺพฺย สฺวานฺต: กรณานิ สฺถิรีกุรุต, ยต: ปฺรโภรุปสฺถิติ: สมีปวรฺตฺตินฺยภวตฺฯ
9 Nie wzdychajcie jedni przeciwko drugim, bracia! abyście nie byli osądzeni. Oto, sędzia już przede drzwiami stoi.
เห ภฺราตร: , ยูยํ ยทฺ ทณฺฑฺยา น ภเวต ตทรฺถํ ปรสฺปรํ น คฺลายต, ปศฺยต วิจารยิตา ทฺวารสมีเป ติษฺฐติฯ
10 Bierzcie za przykład, bracia moi! utrapienia i cierpliwości proroków, którzy mówili w imieniu Pańskiem.
เห มม ภฺราตร: , เย ภวิษฺยทฺวาทิน: ปฺรโภ รฺนามฺนา ภาษิตวนฺตสฺตานฺ ยูยํ ทุ: ขสหนสฺย ไธรฺยฺยสฺย จ ทฺฤษฺฏานฺตานฺ ชานีตฯ
11 Oto za błogosławionych mamy tych, którzy cierpieli. O cierpliwości Ijobowej słyszeliście i koniec Pański widzieliście, iż wielce miłosierny jest Pan i litościwy.
ปศฺยต ไธรฺยฺยศีลา อสฺมาภิ รฺธนฺยา อุจฺยนฺเตฯ อายูโพ ไธรฺยฺยํ ยุษฺมาภิรศฺราวิ ปฺรโภ: ปริณามศฺจาทรฺศิ ยต: ปฺรภุ รฺพหุกฺฤป: สกรุณศฺจาสฺติฯ
12 A przed wszystkiemi rzeczami, bracia moi! nie przysięgajcie ani przez niebo, ani przez ziemię, ani żadną inszą przysięgą; ale niech będzie mowa wasza: Tak, tak; i Nie, nie; abyście w obłudę nie wpadli.
เห ภฺราตร: วิเศษต อิทํ วทามิ สฺวรฺคสฺย วา ปฺฤถิวฺยา วานฺยวสฺตุโน นาม คฺฤหีตฺวา ยุษฺมาภิ: โก'ปิ ศปโถ น กฺริยตำ, กินฺตุ ยถา ทณฺฑฺยา น ภวต ตทรฺถํ ยุษฺมากํ ตไถว ตนฺนหิ เจติวากฺยํ ยเถษฺฏํ ภวตุฯ
13 Jest kto utrapiony między wami, niechże się modli; jest kto dobrej myśli, niechajże śpiewa.
ยุษฺมากํ กศฺจิทฺ ทุ: ขี ภวติ? ส ปฺรารฺถนำ กโรตุฯ กศฺจิทฺ วานนฺทิโต ภวติ? ส คีตํ คายตุฯ
14 Choruje kto między wami, niechże zawoła starszych zborowych, a niech się modlą za nim, pomazując go olejkiem w imieniu Pańskiem;
ยุษฺมากํ กศฺจิตฺ ปีฑิโต 'สฺติ? ส สมิเต: ปฺราจีนานฺ อาหฺวาตุ เต จ ปโภ รฺนามฺนา ตํ ไตเลนาภิษิจฺย ตสฺย กฺฤเต ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวนฺตุฯ
15 A modlitwa wiary uzdrowi chorego i podniesie go Pan; a jeźliby się grzechu dopuścił, będzie mu odpuszczone.
ตสฺมาทฺ วิศฺวาสชาตปฺรารฺถนยา ส โรคี รกฺษำ ยาสฺยติ ปฺรภุศฺจ ตมฺ อุตฺถาปยิษฺยติ ยทิ จ กฺฤตปาโป ภเวตฺ ตรฺหิ ส ตํ กฺษมิษฺยเตฯ
16 Wyznawajcie jedni przed drugimi upadki, a módlcie się za drugimi; abyście byli uzdrowieni. Wiele może uprzejma modlitwa sprawiedliwego.
ยูยํ ปรสฺปรมฺ อปราธานฺ องฺคีกุรุธฺวมฺ อาโรคฺยปฺราปฺตฺยรฺถญฺไจกชโน 'นฺยสฺย กฺฤเต ปฺรารฺถนำ กโรตุ ธารฺมฺมิกสฺย สยตฺนา ปฺรารฺถนา พหุศกฺติวิศิษฺฏา ภวติฯ
17 Elijasz był człowiek tymże biedom poddany jako i my, a modlitwą modlił się, żeby deszcz nie padał; i nie padał deszcz na ziemię trzy lata i sześć miesięcy,
ย เอลิโย วยมิว สุขทุ: ขโภคี มรฺตฺตฺย อาสีตฺ ส ปฺรารฺถนยานาวฺฤษฺฏึ ยาจิตวานฺ เตน เทเศ สารฺทฺธวตฺสรตฺรยํ ยาวทฺ วฺฤษฺฏิ รฺน พภูวฯ
18 I zaś się modlił, a wydało niebo deszcz i ziemia zrodziła owoce swoje.
ปศฺจาตฺ เตน ปุน: ปฺรารฺถนายำ กฺฤตายามฺ อากาศโสฺตยานฺยวรฺษีตฺ ปฺฤถิวี จ สฺวผลานิ ปฺราโรหยตฺฯ
19 Bracia! jeźliby się kto z was obłądził od prawdy, a nawróciłby go kto,
เห ภฺราตร: , ยุษฺมากํ กสฺมึศฺจิตฺ สตฺยมตาทฺ ภฺรษฺเฏ ยทิ กศฺจิตฺ ตํ ปราวรฺตฺตยติ
20 Niechże wie, że kto by odwrócił grzesznika od błędnej drogi jego, zachowa duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.
ตรฺหิ โย ชน: ปาปินํ วิปถภฺรมณาตฺ ปราวรฺตฺตยติ ส ตสฺยาตฺมานํ มฺฤตฺยุต อุทฺธริษฺยติ พหุปาปานฺยาวริษฺยติ เจติ ชานาตุฯ
