Jakuba 5
1 Nuż teraz, bogacze! płaczcie, narzekając nad nędzami waszemi, które przyjdą.
Kuirhang rhoek te maerhae coeng, na ngaidaengnah aka thoeng te rhah neh vuek thil uh.
2 Bogactwo wasze zgniło, a szaty wasze mole zgryzły.
Na khuehtawn loh hmawn coeng tih na himbai khaw keet la poeh coeng.
3 Złoto wasze i srebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie na świadectwo przeciwko wam i pożre ciała wasze jako ogień; zgromadziliście skarb na ostatnie dni.
Na sui neh ngun khaw aek coeng. A sue te nangmih taengah mingpha la om vetih na saa te hmai bangla a caak ni. Khohnin hnukkhueng dongah ni na tung uh coeng.
4 Oto, zapłata robotników, którzy żęli krainy wasze, od was zatrzymana woła, a wołania żeńców weszły do uszów Pana zastępów.
Na lo na ah te bibikung kah thapang na hmil pah long te namamih n'doek coeng he. Aka at rhoek kah a pang loh caempuei boeipa kah a hna khuila kun coeng.
5 Żyliście w rozkoszach na ziemi i bujaliście; wytuczyliście serca wasze jako na dzień zabijania ofiar.
Diklai hmanah na pumdom uh tih omthen na bawn uh, maeh tue vaengkah bangla na thinko te na khut uh.
6 Potępiliście, zamordowaliście sprawiedliwego, a nie sprzeciwia się wam.
Aka dueng te na boe sak uh tih na ngawn uh dae nangmih te m'pakai moenih.
7 Przetoż, bracia! bądźcie cierpliwymi aż do przyjścia Pańskiego. Oto, oracz oczekuje drogiego pożytku ziemi, cierpliwie go oczekując, ażby otrzymał deszcz ranny i wieczorny.
Te dongah manuca rhoek, Boeipa kah a lonah tue duela na thinsen uh mai. Lotawn loh diklai kah a vuei lue te a lamtawn ta. Rhotui neh tlankhol a dang duela a thinsen ta.
8 Bądźcież i wy cierpliwymi, a utwierdzajcie serca wasze; albowiem się przybliża przyjście Pańskie.
Boeipa a lonah tah a yoei coeng dongah nangmih khaw thinsen uh lamtah na thinko te duel uh laeh.
9 Nie wzdychajcie jedni przeciwko drugim, bracia! abyście nie byli osądzeni. Oto, sędzia już przede drzwiami stoi.
Manuca rhoek khat neh khat huei uh boeh, te daengah ni lai n'tloek pawt eh. Laitloekkung tah thohka taengah pai coeng ke.
10 Bierzcie za przykład, bracia moi! utrapienia i cierpliwości proroków, którzy mówili w imieniu Pańskiem.
Manuca rhoek, tonghma rhoek kah patangkhang neh thinsennah te moeiboe la loh uh. Amih loh Boeipa ming nen ni a thui uh.
11 Oto za błogosławionych mamy tych, którzy cierpieli. O cierpliwości Ijobowej słyszeliście i koniec Pański widzieliście, iż wielce miłosierny jest Pan i litościwy.
Akah ueh rhoek ni ng'uem uh he. Job kah a uehnah te na yaak uh coeng. A hnukkhueng la hlang rhen kho neh lungma aka ti tah Boeipa ni tila Boeipa te na hmuh uh coeng.
12 A przed wszystkiemi rzeczami, bracia moi! nie przysięgajcie ani przez niebo, ani przez ziemię, ani żadną inszą przysięgą; ale niech będzie mowa wasza: Tak, tak; i Nie, nie; abyście w obłudę nie wpadli.
Tedae ka manuca rhoek, a cungkuem dongah toemngam uh boeh. Vaan khaw, diklai khaw, olhlo thil boeh khaw. Tedae nangmih kah ol te ue atah ue, moenih atah moenih tila rhep om saeh. Te daengah ni laitloeknah hmuiah na cungku uh pawt eh.
13 Jest kto utrapiony między wami, niechże się modli; jest kto dobrej myśli, niechajże śpiewa.
Nangmih khuiah pakhat long ni a patang atah thangthui saeh. Pakhat ni a ngai a dip atah tingtoeng sa saeh.
14 Choruje kto między wami, niechże zawoła starszych zborowych, a niech się modlą za nim, pomazując go olejkiem w imieniu Pańskiem;
Nangmih khuiah khat khat ni a tattloel atah hlangboel kah a ham rhoek te khue saeh. Te vaengah anih te Boeipa ming neh thangthui uh thil saeh lamtah situi neh hluk uh saeh.
15 A modlitwa wiary uzdrowi chorego i podniesie go Pan; a jeźliby się grzechu dopuścił, będzie mu odpuszczone.
Tangnah paipi long tah kobawt khaw a khang vetih anih te Boeipa loh a thoh ni. Tholhnah a saii te om mai cakhaw anih te a hlah ni.
16 Wyznawajcie jedni przed drugimi upadki, a módlcie się za drugimi; abyście byli uzdrowieni. Wiele może uprzejma modlitwa sprawiedliwego.
Te dongah, tholhnah te patoeng patoeng phong uh lamtah patoeng patoeng thangthui uh. Te daengah ni na hoeih uh eh. Aka dueng rhoek kah rhenbihnah tah bahoeng khangmai tih tueng.
17 Elijasz był człowiek tymże biedom poddany jako i my, a modlitwą modlił się, żeby deszcz nie padał; i nie padał deszcz na ziemię trzy lata i sześć miesięcy,
Elijah he mamih vanbangla hlang boeiloeih ni. Tedae thangthuinah neh a thangthui vaengah rhotui tlan pawh. Te vaengah diklai ah kum thum neh hla rhuk rhotui tlan pawh.
18 I zaś się modlił, a wydało niebo deszcz i ziemia zrodziła owoce swoje.
Tedae koep a thangthui vaengah vaan loh rhotui a paek tih diklai loh a thaih a cuen sak.
19 Bracia! jeźliby się kto z was obłądził od prawdy, a nawróciłby go kto,
Ka manuca rhoek, nangmih khuikah khat khat long ni oltak lamkah taengphaelh tih khat khat loh anih a mael puei oeh atah,
20 Niechże wie, że kto by odwrócił grzesznika od błędnej drogi jego, zachowa duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.
A longpuei kah tholhhiknah lamloh, hlangtholh aka mael puei long khaw, dueknah lamkah a hinglu a khang vetih tholh tung a muekdah pah ham te ming saeh.
