Jakuba 4
1 Skądże są walki i zwady między wami? Izali nie stąd, to jest z lubości waszych, które walczą w członkach waszych?
யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஸமரா ரணஸ்²ச குத உத்பத்³யந்தே? யுஷ்மத³ங்க³ஸி²பி³ராஸ்²ரிதாப்⁴ய: ஸுகே²ச்சா²ப்⁴ய: கிம்’ நோத்பத்³யந்தே?
2 Pożądacie, a nie macie, zajrzycie i zawidzicie, a nie możecie dostać; wadzicie się i walczycie, wszakże nie otrzymujecie, przeto iż nie prosicie.
யூயம்’ வாஞ்ச²த² கிந்து நாப்நுத², யூயம்’ நரஹத்யாம் ஈர்ஷ்யாஞ்ச குருத² கிந்து க்ரு’தார்தா² ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுத², யூயம்’ யுத்⁴யத² ரணம்’ குருத² ச கிந்த்வப்ராப்தாஸ்திஷ்ட²த², யதோ ஹேதோ: ப்ரார்த²நாம்’ ந குருத²|
3 Prosicie, a nie bierzecie, przeto iż źle prosicie, abyście to na rozkosze wasze obracali.
யூயம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வே கிந்து ந லப⁴த்⁴வே யதோ ஹேதோ: ஸ்வஸுக²போ⁴கே³ஷு வ்யயார்த²ம்’ கு ப்ரார்த²யத்⁴வே|
4 Cudzołożnicy i cudzołożnice! nie wiecież, iż przyjaźń świata jest nieprzyjaźnią Bożą? Przetoż, ktobykolwiek chciał być przyjacielem tego świata, staje się nieprzyjacielem Bożym.
ஹே வ்யபி⁴சாரிணோ வ்யபி⁴சாரிண்யஸ்²ச, ஸம்’ஸாரஸ்ய யத் மைத்ர்யம்’ தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸா²த்ரவமிதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²? அத ஏவ ய: கஸ்²சித் ஸம்’ஸாரஸ்ய மித்ரம்’ ப⁴விதும் அபி⁴லஷதி ஸ ஏவேஸ்²வரஸ்ய ஸ²த்ரு ர்ப⁴வதி|
5 Albo mniemacie, iż próżno Pismo mówi: Izali ku zazdrości pożąda duch, który w nas mieszka?
யூயம்’ கிம்’ மந்யத்⁴வே? ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய வாக்யம்’ கிம்’ ப²லஹீநம்’ ப⁴வேத்? அஸ்மத³ந்தர்வாஸீ ய ஆத்மா ஸ வா கிம் ஈர்ஷ்யார்த²ம்’ ப்ரேம கரோதி?
6 Owszem, hojniejszą daje łaskę; bo mówi: Bóg się pysznym sprzeciwia, ale pokornym łaskę daje.
தந்நஹி கிந்து ஸ ப்ரதுலம்’ வரம்’ விதரதி தஸ்மாத்³ உக்தமாஸ்தே யதா², ஆத்மாபி⁴மாநலோகாநாம்’ விபக்ஷோ ப⁴வதீஸ்²வர: | கிந்து தேநைவ நம்ரேப்⁴ய: ப்ரஸாதா³த்³ தீ³யதே வர: ||
7 Poddajcież się tedy Bogu, a dajcie odpór dyjabłu, a uciecze od was.
அதஏவ யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய வஸ்²யா ப⁴வத ஸ²யதாநம்’ ஸம்’ருந்த⁴ தேந ஸ யுஷ்மத்த: பலாயிஷ்யதே|
8 Przybliżcie się ku Bogu, a przybliży się ku wam. Ochędóżcie ręce grzesznicy i oczyście serca, którzyście umysłu dwoistego,
ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபவர்த்திநோ ப⁴வத தேந ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபவர்த்தீ ப⁴விஷ்யதி| ஹே பாபிந: , யூயம்’ ஸ்வகராந் பரிஷ்குருத்⁴வம்’| ஹே த்³விமநோலோகா: , யூயம்’ ஸ்வாந்த: கரணாநி ஸு²சீநி குருத்⁴வம்’|
9 Bądźcie utrapieni i żałujcie, i płaczcie; śmiech wasz niech się obróci w żałość, a radość w smutek.
யூயம் உத்³விஜத்⁴வம்’ ஸோ²சத விலபத ச, யுஷ்மாகம்’ ஹாஸ: ஸோ²காய, ஆநந்த³ஸ்²ச காதரதாயை பரிவர்த்தேதாம்’|
10 Uniżajcie się przed obliczem Pańskiem, a wywyższy was.
ப்ரபோ⁴: ஸமக்ஷம்’ நம்ரா ப⁴வத தஸ்மாத் ஸ யுஷ்மாந் உச்சீகரிஷ்யதி|
11 Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia! Kto obmawia brata i potępia brata swego, obmawia zakon i potępia zakon; a jeźli potępisz zakon, nie jesteś czynicielem zakonu, ale sędzią.
ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம்’ பரஸ்பரம்’ மா தூ³ஷயத| ய: கஸ்²சித்³ ப்⁴ராதரம்’ தூ³ஷயதி ப்⁴ராது ர்விசாரஞ்ச கரோதி ஸ வ்யவஸ்தா²ம்’ தூ³ஷயதி வ்யவஸ்தா²யாஸ்²ச விசாரம்’ கரோதி| த்வம்’ யதி³ வ்யவஸ்தா²யா விசாரம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²பாலயிதா ந ப⁴வஸி கிந்து விசாரயிதா ப⁴வஸி|
12 Jeden jest zakonodawca, który może zbawić i zatracić. Ale ty ktoś jest, co potępiasz drugiego?
அத்³விதீயோ வ்யவஸ்தா²பகோ விசாரயிதா ச ஸ ஏவாஸ்தே யோ ரக்ஷிதும்’ நாஸ²யிதுஞ்ச பாரயதி| கிந்து கஸ்த்வம்’ யத் பரஸ்ய விசாரம்’ கரோஷி?
13 Nuż teraz wy, co mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego miasta i zamieszkamy tam przez jeden rok, a będziemy kupczyć i zysk sobie przywiedziemy;
அத்³ய ஸ்²வோ வா வயம் அமுகநக³ரம்’ க³த்வா தத்ர வர்ஷமேகம்’ யாபயந்தோ வாணிஜ்யம்’ கரிஷ்யாம: லாப⁴ம்’ ப்ராப்ஸ்யாமஸ்²சேதி கதா²ம்’ பா⁴ஷமாணா யூயம் இதா³நீம்’ ஸ்²ரு’ணுத|
14 (Którzy nie wiecie, co jutro będzie; bo cóż jest żywot wasz? Para zaiste jest, która się na mały czas pokazuje, a potem niszczeje.)
ஸ்²வ: கிம்’ க⁴டிஷ்யதே தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத² யதோ ஜீவநம்’ வோ ப⁴வேத் கீத்³ரு’க் தத்து பா³ஷ்பஸ்வரூபகம்’, க்ஷணமாத்ரம்’ ப⁴வேத்³ த்³ரு’ஸ்²யம்’ லுப்யதே ச தத: பரம்’|
15 Zamiast tego, co byście mieli mówić: Będzieli Pan chciał, a będziemyli żywi, uczynimy to albo owo.
தத³நுக்த்வா யுஷ்மாகம் இத³ம்’ கத²நீயம்’ ப்ரபோ⁴ரிச்சா²தோ வயம்’ யதி³ ஜீவாமஸ்தர்ஹ்யேதத் கர்ம்ம தத் கர்ம்ம வா கரிஷ்யாம இதி|
16 Ale teraz chlubicie się w pysze waszej; wszelka chluba takowa zła jest.
கிந்த்விதா³நீம்’ யூயம்’ க³ர்வ்வவாக்யை: ஸ்²லாக⁴நம்’ குருத்⁴வே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸ்²லாக⁴நம்’ குத்ஸிதமேவ|
17 Przetoż, kto umie dobrze czynić, a nie czyni, grzech ma.
அதோ ய: கஸ்²சித் ஸத்கர்ம்ம கர்த்தம்’ விதி³த்வா தந்ந கரோதி தஸ்ய பாபம்’ ஜாயதே|
