Jakuba 4
1 Skądże są walki i zwady między wami? Izali nie stąd, to jest z lubości waszych, które walczą w członkach waszych?
Where do wars and fightings amongst you come from? Don’t they come from your pleasures that war in your members?
2 Pożądacie, a nie macie, zajrzycie i zawidzicie, a nie możecie dostać; wadzicie się i walczycie, wszakże nie otrzymujecie, przeto iż nie prosicie.
You lust, and don’t have. You murder and covet, and can’t obtain. You fight and make war. You don’t have, because you don’t ask.
3 Prosicie, a nie bierzecie, przeto iż źle prosicie, abyście to na rozkosze wasze obracali.
You ask, and don’t receive, because you ask with wrong motives, so that you may spend it on your pleasures.
4 Cudzołożnicy i cudzołożnice! nie wiecież, iż przyjaźń świata jest nieprzyjaźnią Bożą? Przetoż, ktobykolwiek chciał być przyjacielem tego świata, staje się nieprzyjacielem Bożym.
You adulterers and adulteresses, don’t you know that friendship with the world is hostility towards God? Whoever therefore wants to be a friend of the world makes himself an enemy of God.
5 Albo mniemacie, iż próżno Pismo mówi: Izali ku zazdrości pożąda duch, który w nas mieszka?
Or do you think that the Scripture says in vain, “The Spirit who lives in us yearns jealously”?
6 Owszem, hojniejszą daje łaskę; bo mówi: Bóg się pysznym sprzeciwia, ale pokornym łaskę daje.
But he gives more grace. Therefore it says, “God resists the proud, but gives grace to the humble.”
7 Poddajcież się tedy Bogu, a dajcie odpór dyjabłu, a uciecze od was.
Be subject therefore to God. Resist the devil, and he will flee from you.
8 Przybliżcie się ku Bogu, a przybliży się ku wam. Ochędóżcie ręce grzesznicy i oczyście serca, którzyście umysłu dwoistego,
Draw near to God, and he will draw near to you. Cleanse your hands, you sinners. Purify your hearts, you double-minded.
9 Bądźcie utrapieni i żałujcie, i płaczcie; śmiech wasz niech się obróci w żałość, a radość w smutek.
Lament, mourn, and weep. Let your laughter be turned to mourning and your joy to gloom.
10 Uniżajcie się przed obliczem Pańskiem, a wywyższy was.
Humble yourselves in the sight of the Lord, and he will exalt you.
11 Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia! Kto obmawia brata i potępia brata swego, obmawia zakon i potępia zakon; a jeźli potępisz zakon, nie jesteś czynicielem zakonu, ale sędzią.
Don’t speak against one another, brothers. He who speaks against a brother and judges his brother, speaks against the law and judges the law. But if you judge the law, you are not a doer of the law but a judge.
12 Jeden jest zakonodawca, który może zbawić i zatracić. Ale ty ktoś jest, co potępiasz drugiego?
Only one is the lawgiver, who is able to save and to destroy. But who are you to judge another?
13 Nuż teraz wy, co mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego miasta i zamieszkamy tam przez jeden rok, a będziemy kupczyć i zysk sobie przywiedziemy;
Come now, you who say, “Today or tomorrow let’s go into this city and spend a year there, trade, and make a profit.”
14 (Którzy nie wiecie, co jutro będzie; bo cóż jest żywot wasz? Para zaiste jest, która się na mały czas pokazuje, a potem niszczeje.)
Yet you don’t know what your life will be like tomorrow. For what is your life? For you are a vapour that appears for a little time and then vanishes away.
15 Zamiast tego, co byście mieli mówić: Będzieli Pan chciał, a będziemyli żywi, uczynimy to albo owo.
For you ought to say, “If the Lord wills, we will both live, and do this or that.”
16 Ale teraz chlubicie się w pysze waszej; wszelka chluba takowa zła jest.
But now you glory in your boasting. All such boasting is evil.
17 Przetoż, kto umie dobrze czynić, a nie czyni, grzech ma.
To him therefore who knows to do good and doesn’t do it, to him it is sin.
