Jakuba 3
1 Niechaj was niewiele będzie nauczycielami, bracia moi! wiedząc, że cięższy sąd odniesiemy.
Eigi ichil-inaosa, nakhoi ayambana tambiba ojasing oiganu maramdi tambiba oja oiba eikhoi henna kanba wayenba phanggani haiba nakhoina khangliba aduni.
2 Albowiem w wielu upadamy wszyscy; jeźli kto nie upada w słowie, ten jest doskonałym mężem, który też może na wodzy trzymać i wszystko ciało.
Eikhoi pumnamak toina asoiba toui. Adubu kanagumba mi amana mahakna haiba wada asoiba amata leitrabadi, mahak mapung phaba amasung mahakki masa apumba khudum chanba ngamba mi amani.
3 Oto koniom wędzidła w gęby wprawujemy, aby nam powolne były i wszystkiem ciałem ich kierujemy.
Eikhoigi haiba innanaba eikhoina sagolgi machinda yachan challi aduga eikhoina chatningba maphamda mahakpu chat-hanba ngammi.
4 Oto i okręty, choć tak wielkie są i tęgiemi wiatrami pędzone bywają, wszak i najmniejszym sterem bywają kierowane, gdziekolwiek jest wola sternikowa;
Nattraga achouba hi amagi maramda wakhal tousi: hi adu yamna chaojarabasu amadi akanba nungsitna humlaga purabasu piklaba nougi mapanna hinao sabana chatning chatningba maikeida koilei leiba ngammi.
5 Tak i język mały jest członek, wszakże bardzo się wynosi. Oto maluczki ogień, jako wielki las zapala!
Adugumduna lei asisuni: madu pikcharasu achou achoubasinggi maramda napan tou-i. Khanthabiyu, piklaba meirik amana chaokhraba umang amabu mei chak-hanba ngamlibani!
6 I język jest ogień i świat niesprawiedliwości; takci jest postanowiony język między członkami naszemi, który szpeci wszystko ciało i zapala koło urodzenia naszego, i bywa zapalony od ognia piekielnego. (Geenna g1067)
Leidi meigumbani, ayol arangi taibangpanbani; leina eikhoigi hakchang kayatsinggi marakta kayat ama oiduna hakchang apumbada phattaba sandok-i, amasung mahakki punsigi khongchat pumnamak norok-maktagi lakpa meina chak-halli. (Geenna g1067)
7 Albowiem wszelkie przyrodzenie i dzikich zwierząt, i ptaków, i gadzin, i morskich potworów bywa okrócone i jest okrócone od ludzi;
Makhal khudingmakki sasing, ucheksing, mapukna sittuna chatpa sasing amasung isingda hinglibasingbu mioibana lakpa ngammi.
8 Ale języka żaden z ludzi okrócić nie może, który jest nieokrócone złe i pełne jadu śmiertelnego.
Adubu mi kana amatana leibu lakpadi ngamde. Masi khudum chanba ngamdaba phattaba amani, siba yaba huna thalli.
9 Przez niego błogosławimy Boga i Ojca, i przez niego przeklinamy ludzi, którzy na podobieństwo Boże stworzeni są;
Masigi lei asina eikhoina eikhoigi Mapu Ibungo amasung Ipabu thagatli, aduga Tengban Mapugi mitamda semkhraba misingbu eikhoina sirap tou-i.
10 Z jednychże ust wychodzi błogosławieństwo i przeklęstwo. Nie tak ma być, bracia moi!
Chin amatadagi thagat waheising amasung sirap touba thoklak-i. Eigi ichil inaosa, masi asumna oiroidabani!
11 Izali zdrój z jednego źródła wypuszcza i słodką, i gorzką wodę?
Iphut amadagi thumhi chenba ising amasung thumhi chendaba ising animak thoklakte.
12 Izali może, bracia moi! figowe drzewo przynosić oliwki, albo winna macica figi? Tak żaden zdrój słonej i słodkiej wody oraz nie wydaje.
Eigi ichil inaosa, heiyit panbida chorphon panba yaba hounade aduga anggur pambida heiyit panba yaba hounade. Matou asumna thumhi chenba iphutna thumhi chendaba ising thok-hanba yaba hounade.
13 Jeźli kto jest mądry i umiejętny między wami? niech pokaże dobrem obcowaniem uczynki swoje w mądrej cichości.
Nakhoigi narakta asingba amasung wakhal taba kanagumba yaobra? Mahakki aphaba punsi amadi lousing amasung nolukpaga loinna mahakna pangthokpa aphaba thabakna utsanu.
14 Ale jeźli macie gorzką zawiść i zajątrzenie w sercu waszem, nie chlubcież się, ani kłamcie przeciwko prawdzie.
Adubu nakhoigi thamoinungda yamna kallakpa amasung masagi oijabata thiba adu karigumba leirabadi, nakhoina nakhoigi lousinggi maramda chaothoktuna achumbagi maiyokta pap langsin-ganu.
15 Nie jestci ta mądrość z góry zstępująca, ale ziemska, bydlęca, dyjabelska.
Adugumba lousing adudi swargadagi lakpa natte; madu taibangpangi oibani, thawaigi oiba natte lai phattabadagi oibani.
16 Bo gdzie jest zawiść i zajątrzenie, tam i rozterki, i wszelka zła sprawa.
Kallakpa amasung masagi oijaba thiba leiba maphamda charangnaba amadi makhal khudingmakki phattaba adu lei.
17 Ale mądrość, która jest z góry, najprzódci jest czysta, potem spokojna, mierna, powolna, pełna miłosierdzia i owoców dobrych, nieposądzająca, i nieobłudna.
Adubu swargadagi lakpa lousing adu ahanbada asengbani; adudagi ingthaba, pukning tappa, amasung marup mapang oiba; nungsiheibana thanba amasung aphaba thabakki maheising puthokpa; michang-mikhai naidaba amasung aphasasinnaba yaodaba oi.
18 Ale owoc sprawiedliwości w pokoju bywa siany tym, którzy pokój czynią.
Ingthabagi maru hunba ingthaba pibasingna achumba chatpagi mahei lok-i.
