< Jakuba 2 >
1 Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa, który chwalebny jest.
ஹே மம ப்⁴ராதர: , யூயம் அஸ்மாகம்’ தேஜஸ்விந: ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய த⁴ர்ம்மம்’ முகா²பேக்ஷயா ந தா⁴ரயத|
2 Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mając pierścień złoty w szacie świetnej, a wszedłby też i ubogi w podłym odzieniu:
யதோ யுஷ்மாகம்’ ஸபா⁴யாம்’ ஸ்வர்ணாங்கு³ரீயகயுக்தே ப்⁴ராஜிஷ்ணுபரிச்ச²தே³ புருஷே ப்ரவிஷ்டே மலிநவஸ்த்ரே கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³ த³ரித்³ரே(அ)பி ப்ரவிஷ்டே
3 I wejrzelibyście na tego, co ma świetną szatę, a rzeklibyście mu: Ty! siądź sam poczciwie! a ubogiemu byście rzekli: Ty! tam stój, albo siądź tu pod podnóżkiem moim!
யூயம்’ யதி³ தம்’ ப்⁴ராஜிஷ்ணுபரிச்ச²த³வஸாநம்’ ஜநம்’ நிரீக்ஷ்ய வதே³த ப⁴வாந் அத்ரோத்தமஸ்தா²ந உபவிஸ²த்விதி கிஞ்ச தம்’ த³ரித்³ரம்’ யதி³ வதே³த த்வம் அமுஸ்மிந் ஸ்தா²நே திஷ்ட² யத்³வாத்ர மம பாத³பீட² உபவிஸே²தி,
4 Azażeście już nie uczynili różności między sobą i nie staliście się sędziami myśli złych?
தர்ஹி மந: ஸு விஸே²ஷ்ய யூயம்’ கிம்’ குதர்கை: குவிசாரகா ந ப⁴வத²?
5 Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?
ஹே மம ப்ரியப்⁴ராதர: , ஸ்²ரு’ணுத, ஸம்’ஸாரே யே த³ரித்³ராஸ்தாந் ஈஸ்²வரோ விஸ்²வாஸேந த⁴நிந: ஸ்வப்ரேமகாரிப்⁴யஸ்²ச ப்ரதிஸ்²ருதஸ்ய ராஜ்யஸ்யாதி⁴காரிண: கர்த்தும்’ கிம்’ ந வரீதவாந்? கிந்து த³ரித்³ரோ யுஷ்மாபி⁴ரவஜ்ஞாயதே|
6 Aleście wy znieważyli ubogiego. Azaż bogacze gwałtem was nie uciskają i do sądów was nie pociągają?
த⁴நவந்த ஏவ கிம்’ யுஷ்மாந் நோபத்³ரவந்தி ப³லாச்ச விசாராஸநாநாம்’ ஸமீபம்’ ந நயந்தி?
7 Azaż oni nie bluźnią onego zacnego imienia, które jest wzywane nad wami?
யுஷ்மது³பரி பரிகீர்த்திதம்’ பரமம்’ நாம கிம்’ தைரேவ ந நிந்த்³யதே?
8 A jeźliże pełnicie zakon królewski według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie.
கிஞ்ச த்வம்’ ஸ்வஸமீபவாஸிநி ஸ்வாத்மவத் ப்ரீயஸ்வ, ஏதச்சா²ஸ்த்ரீயவசநாநுஸாரதோ யதி³ யூயம்’ ராஜகீயவ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயத² தர்ஹி ப⁴த்³ரம்’ குருத²|
9 Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech popełniacie i bywacie przekonani od zakonu jako przestępcy.
யதி³ ச முகா²பேக்ஷாம்’ குருத² தர்ஹி பாபம் ஆசரத² வ்யவஸ்த²யா சாஜ்ஞாலங்கி⁴ந இவ தூ³ஷ்யத்⁴வே|
10 Albowiem ktobykolwiek zachował wszystek zakon, a w jednym by upadł, stał się winien wszystkich przykazań.
யதோ ய: கஸ்²சித் க்ரு’த்ஸ்நாம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயதி ஸ யத்³யேகஸ்மிந் விதௌ⁴ ஸ்க²லதி தர்ஹி ஸர்வ்வேஷாம் அபராதீ⁴ ப⁴வதி|
11 Bo który rzekł: Nie będziesz cudzołożył, ten też rzekł: Nie będziesz zabijał, a jeźlibyś nie cudzołożył, ale byś zabił, stałeś się przestępcą zakonu.
யதோ ஹேதோஸ்த்வம்’ பரதா³ராந் மா க³ச்சே²தி ய: கதி²தவாந் ஸ ஏவ நரஹத்யாம்’ மா குர்ய்யா இத்யபி கதி²தவாந் தஸ்மாத் த்வம்’ பரதா³ராந் ந க³த்வா யதி³ நரஹத்யாம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²லங்கீ⁴ ப⁴வஸி|
12 Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni.
முக்தே ர்வ்யவஸ்தா²தோ யேஷாம்’ விசாரேண ப⁴விதவ்யம்’ தாத்³ரு’ஸா² லோகா இவ யூயம்’ கதா²ம்’ கத²யத கர்ம்ம குருத ச|
13 Albowiem sąd bez miłosierdzia będzie temu, co nie czynił miłosierdzia; ale miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi.
யோ த³யாம்’ நாசரதி தஸ்ய விசாரோ நிர்த்³த³யேந காரிஷ்யதே, கிந்து த³யா விசாரம் அபி⁴ப⁴விஷ்யதி|
14 Cóż pomoże, bracia moi! jeźliby kto rzekł, iż ma wiarę, a uczynków by nie miał? izali go ona wiara może zbawić?
ஹே மம ப்⁴ராதர: , மம ப்ரத்யயோ(அ)ஸ்தீதி ய: கத²யதி தஸ்ய கர்ம்மாணி யதி³ ந வித்³யந்த தர்ஹி தேந கிம்’ ப²லம்’? தேந ப்ரத்யயேந கிம்’ தஸ்ய பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி?
15 A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,
கேஷுசித்³ ப்⁴ராத்ரு’ஷு ப⁴கி³நீஷு வா வஸநஹீநேஷு ப்ராத்யஹிகாஹாரஹீநேஷு ச ஸத்ஸு யுஷ்மாகம்’ கோ(அ)பி தேப்⁴ய: ஸ²ரீரார்த²ம்’ ப்ரயோஜநீயாநி த்³ரவ்யாணி ந த³த்வா யதி³ தாந் வதே³த்,
16 I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?
யூயம்’ ஸகுஸ²லம்’ க³த்வோஷ்ணகா³த்ரா ப⁴வத த்ரு’ப்யத சேதி தர்ஹ்யேதேந கிம்’ ப²லம்’?
17 Także i wiara, nie mali uczynków, martwa jest sama w sobie.
தத்³வத் ப்ரத்யயோ யதி³ கர்ம்மபி⁴ ர்யுக்தோ ந ப⁴வேத் தர்ஹ்யேகாகித்வாத் ம்ரு’த ஏவாஸ்தே|
18 Ale rzecze kto: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; ukaż mi wiarę twoję bez uczynków twoich, a ja tobie ukażę wiarę moję z uczynków moich.
கிஞ்ச கஸ்²சித்³ இத³ம்’ வதி³ஷ்யதி தவ ப்ரத்யயோ வித்³யதே மம ச கர்ம்மாணி வித்³யந்தே, த்வம்’ கர்ம்மஹீநம்’ ஸ்வப்ரத்யயம்’ மாம்’ த³ர்ஸ²ய தர்ஹ்யஹமபி மத்கர்ம்மப்⁴ய: ஸ்வப்ரத்யயம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி|
19 Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą,
ஏக ஈஸ்²வரோ (அ)ஸ்தீதி த்வம்’ ப்ரத்யேஷி| ப⁴த்³ரம்’ கரோஷி| பூ⁴தா அபி தத் ப்ரதியந்தி கம்பந்தே ச|
20 Ale chceszli wiedzieć, o człowiecze marny! iż wiara bez uczynków martwa jest?
கிந்து ஹே நிர்ப்³போ³த⁴மாநவ, கர்ம்மஹீந: ப்ரத்யயோ ம்ரு’த ஏவாஸ்த்யேதத்³ அவக³ந்தும்’ கிம் இச்ச²ஸி?
21 Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, gdy ofiarował Izaaka, syna swego, na ołtarzu?
அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷோ ய இப்³ராஹீம் ஸ்வபுத்ரம் இஸ்ஹாகம்’ யஜ்ஞவேத்³யாம் உத்ஸ்ரு’ஷ்டவாந் ஸ கிம்’ கர்ம்மப்⁴யோ ந ஸபுண்யீக்ரு’த: ?
22 Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara doskonała się stała.
ப்ரத்யயே தஸ்ய கர்ம்மணாம்’ ஸஹகாரிணி ஜாதே கர்ம்மபி⁴: ப்ரத்யய: ஸித்³தோ⁴ (அ)ப⁴வத் தத் கிம்’ பஸ்²யஸி?
23 A tak wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu, i przyczytano mu to ku sprawiedliwości, i przyjacielem Bożym nazwany jest.
இத்த²ஞ்சேத³ம்’ ஸா²ஸ்த்ரீயவசநம்’ ஸப²லம் அப⁴வத், இப்³ராஹீம் பரமேஸ்²வரே விஸ்²வஸிதவாந் தச்ச தஸ்ய புண்யாயாக³ண்யத ஸ சேஸ்²வரஸ்ய மித்ர இதி நாம லப்³த⁴வாந்|
24 A widzicież, iż z uczynków usprawiedliwiony bywa człowiek, a nie z wiary tylko.
பஸ்²யத மாநவ: கர்ம்மப்⁴ய: ஸபுண்யீக்ரியதே ந சைகாகிநா ப்ரத்யயேந|
25 Także też i Rachab, wszetecznica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, gdy przyjęła onych posłów i inszą drogą wypuściła?
தத்³வத்³ யா ராஹப்³நாமிகா வாராங்க³நா சாராந் அநுக்³ரு’ஹ்யாபரேண மார்கே³ண விஸஸர்ஜ ஸாபி கிம்’ கர்ம்மப்⁴யோ ந ஸபுண்யீக்ரு’தா?
26 Albowiem jako ciało bez duszy jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest.
அதஏவாத்மஹீநோ தே³ஹோ யதா² ம்ரு’தோ(அ)ஸ்தி ததை²வ கர்ம்மஹீந: ப்ரத்யயோ(அ)பி ம்ரு’தோ(அ)ஸ்தி|