< Jakuba 2 >

1 Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa, który chwalebny jest.
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਧਰ੍ੰਮੰ ਮੁਖਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਯਾ ਨ ਧਾਰਯਤ|
2 Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mając pierścień złoty w szacie świetnej, a wszedłby też i ubogi w podłym odzieniu:
ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਭਾਯਾਂ ਸ੍ਵਰ੍ਣਾਙ੍ਗੁਰੀਯਕਯੁਕ੍ਤੇ ਭ੍ਰਾਜਿਸ਼਼੍ਣੁਪਰਿੱਛਦੇ ਪੁਰੁਸ਼਼ੇ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਮਲਿਨਵਸ੍ਤ੍ਰੇ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਦਰਿਦ੍ਰੇ(ਅ)ਪਿ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ
3 I wejrzelibyście na tego, co ma świetną szatę, a rzeklibyście mu: Ty! siądź sam poczciwie! a ubogiemu byście rzekli: Ty! tam stój, albo siądź tu pod podnóżkiem moim!
ਯੂਯੰ ਯਦਿ ਤੰ ਭ੍ਰਾਜਿਸ਼਼੍ਣੁਪਰਿੱਛਦਵਸਾਨੰ ਜਨੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਦੇਤ ਭਵਾਨ੍ ਅਤ੍ਰੋੱਤਮਸ੍ਥਾਨ ਉਪਵਿਸ਼ਤ੍ਵਿਤਿ ਕਿਞ੍ਚ ਤੰ ਦਰਿਦ੍ਰੰ ਯਦਿ ਵਦੇਤ ਤ੍ਵਮ੍ ਅਮੁਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠ ਯਦ੍ਵਾਤ੍ਰ ਮਮ ਪਾਦਪੀਠ ਉਪਵਿਸ਼ੇਤਿ,
4 Azażeście już nie uczynili różności między sobą i nie staliście się sędziami myśli złych?
ਤਰ੍ਹਿ ਮਨਃਸੁ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼੍ਯ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਕੁਤਰ੍ਕੈਃ ਕੁਵਿਚਾਰਕਾ ਨ ਭਵਥ?
5 Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?
ਹੇ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ, ਸੰਸਾਰੇ ਯੇ ਦਰਿਦ੍ਰਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਧਨਿਨਃ ਸ੍ਵਪ੍ਰੇਮਕਾਰਿਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰਿਣਃ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਕਿੰ ਨ ਵਰੀਤਵਾਨ੍? ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਰਿਦ੍ਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਵਜ੍ਞਾਯਤੇ|
6 Aleście wy znieważyli ubogiego. Azaż bogacze gwałtem was nie uciskają i do sądów was nie pociągają?
ਧਨਵਨ੍ਤ ਏਵ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨੋਪਦ੍ਰਵਨ੍ਤਿ ਬਲਾੱਚ ਵਿਚਾਰਾਸਨਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਨ ਨਯਨ੍ਤਿ?
7 Azaż oni nie bluźnią onego zacnego imienia, które jest wzywane nad wami?
ਯੁਸ਼਼੍ਮਦੁਪਰਿ ਪਰਿਕੀਰ੍ੱਤਿਤੰ ਪਰਮੰ ਨਾਮ ਕਿੰ ਤੈਰੇਵ ਨ ਨਿਨ੍ਦ੍ਯਤੇ?
8 A jeźliże pełnicie zakon królewski według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie.
ਕਿਞ੍ਚ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਸਮੀਪਵਾਸਿਨਿ ਸ੍ਵਾਤ੍ਮਵਤ੍ ਪ੍ਰੀਯਸ੍ਵ, ਏਤੱਛਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨਾਨੁਸਾਰਤੋ ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਰਾਜਕੀਯਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪਾਲਯਥ ਤਰ੍ਹਿ ਭਦ੍ਰੰ ਕੁਰੁਥ|
9 Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech popełniacie i bywacie przekonani od zakonu jako przestępcy.
ਯਦਿ ਚ ਮੁਖਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਕੁਰੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਪਾਪਮ੍ ਆਚਰਥ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਚਾਜ੍ਞਾਲਙ੍ਘਿਨ ਇਵ ਦੂਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|
10 Albowiem ktobykolwiek zachował wszystek zakon, a w jednym by upadł, stał się winien wszystkich przykazań.
ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪਾਲਯਤਿ ਸ ਯਦ੍ਯੇਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਧੌ ਸ੍ਖਲਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਪਰਾਧੀ ਭਵਤਿ|
11 Bo który rzekł: Nie będziesz cudzołożył, ten też rzekł: Nie będziesz zabijał, a jeźlibyś nie cudzołożył, ale byś zabił, stałeś się przestępcą zakonu.
ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤ੍ਵੰ ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਮਾ ਗੱਛੇਤਿ ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਨਰਹਤ੍ਯਾਂ ਮਾ ਕੁਰ੍ੱਯਾ ਇਤ੍ਯਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਨ ਗਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਨਰਹਤ੍ਯਾਂ ਕਰੋਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਲਙ੍ਘੀ ਭਵਸਿ|
12 Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni.
ਮੁਕ੍ਤੇ ਰ੍ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਤੋ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਚਾਰੇਣ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਲੋਕਾ ਇਵ ਯੂਯੰ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰੁਤ ਚ|
13 Albowiem sąd bez miłosierdzia będzie temu, co nie czynił miłosierdzia; ale miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi.
ਯੋ ਦਯਾਂ ਨਾਚਰਤਿ ਤਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੋ ਨਿਰ੍ੱਦਯੇਨ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਯਾ ਵਿਚਾਰਮ੍ ਅਭਿਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
14 Cóż pomoże, bracia moi! jeźliby kto rzekł, iż ma wiarę, a uczynków by nie miał? izali go ona wiara może zbawić?
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਮਮ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ(ਅ)ਸ੍ਤੀਤਿ ਯਃ ਕਥਯਤਿ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਯਦਿ ਨ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਨ ਕਿੰ ਫਲੰ? ਤੇਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇਨ ਕਿੰ ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
15 A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,
ਕੇਸ਼਼ੁਚਿਦ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਭਗਿਨੀਸ਼਼ੁ ਵਾ ਵਸਨਹੀਨੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰਾਤ੍ਯਹਿਕਾਹਾਰਹੀਨੇਸ਼਼ੁ ਚ ਸਤ੍ਸੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ਰੀਰਾਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਾਨਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਨ ਦਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਤਾਨ੍ ਵਦੇਤ੍,
16 I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?
ਯੂਯੰ ਸਕੁਸ਼ਲੰ ਗਤ੍ਵੋਸ਼਼੍ਣਗਾਤ੍ਰਾ ਭਵਤ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਯਤ ਚੇਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਤੇਨ ਕਿੰ ਫਲੰ?
17 Także i wiara, nie mali uczynków, martwa jest sama w sobie.
ਤਦ੍ਵਤ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ ਯਦਿ ਕਰ੍ੰਮਭਿ ਰ੍ਯੁਕ੍ਤੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਕਾਕਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਮ੍ਰੁʼਤ ਏਵਾਸ੍ਤੇ|
18 Ale rzecze kto: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; ukaż mi wiarę twoję bez uczynków twoich, a ja tobie ukażę wiarę moję z uczynków moich.
ਕਿਞ੍ਚ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਇਦੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਵ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਮਮ ਚ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੰਮਹੀਨੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਮਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯ ਤਰ੍ਹ੍ਯਹਮਪਿ ਮਤ੍ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
19 Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą,
ਏਕ ਈਸ਼੍ਵਰੋ (ਅ)ਸ੍ਤੀਤਿ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼ਿ| ਭਦ੍ਰੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ| ਭੂਤਾ ਅਪਿ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਯਨ੍ਤਿ ਕਮ੍ਪਨ੍ਤੇ ਚ|
20 Ale chceszli wiedzieć, o człowiecze marny! iż wiara bez uczynków martwa jest?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧਮਾਨਵ, ਕਰ੍ੰਮਹੀਨਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ ਮ੍ਰੁʼਤ ਏਵਾਸ੍ਤ੍ਯੇਤਦ੍ ਅਵਗਨ੍ਤੁੰ ਕਿਮ੍ ਇੱਛਸਿ?
21 Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, gdy ofiarował Izaaka, syna swego, na ołtarzu?
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਯ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਇਸ੍ਹਾਕੰ ਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯਾਮ੍ ਉਤ੍ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਸ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਨ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਃ?
22 Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara doskonała się stała.
ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਸਹਕਾਰਿਣਿ ਜਾਤੇ ਕਰ੍ੰਮਭਿਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਃ ਸਿੱਧੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਪਸ਼੍ਯਸਿ?
23 A tak wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu, i przyczytano mu to ku sprawiedliwości, i przyjacielem Bożym nazwany jest.
ਇੱਥਞ੍ਚੇਦੰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨੰ ਸਫਲਮ੍ ਅਭਵਤ੍, ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਵਾਨ੍ ਤੱਚ ਤਸ੍ਯ ਪੁਣ੍ਯਾਯਾਗਣ੍ਯਤ ਸ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਿਤ੍ਰ ਇਤਿ ਨਾਮ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍|
24 A widzicież, iż z uczynków usprawiedliwiony bywa człowiek, a nie z wiary tylko.
ਪਸ਼੍ਯਤ ਮਾਨਵਃ ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯਃ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰਿਯਤੇ ਨ ਚੈਕਾਕਿਨਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇਨ|
25 Także też i Rachab, wszetecznica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, gdy przyjęła onych posłów i inszą drogą wypuściła?
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯਾ ਰਾਹਬ੍ਨਾਮਿਕਾ ਵਾਰਾਙ੍ਗਨਾ ਚਾਰਾਨ੍ ਅਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਾਪਰੇਣ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਵਿਸਸਰ੍ਜ ਸਾਪਿ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਨ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਾ?
26 Albowiem jako ciało bez duszy jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest.
ਅਤਏਵਾਤ੍ਮਹੀਨੋ ਦੇਹੋ ਯਥਾ ਮ੍ਰੁʼਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਤਥੈਵ ਕਰ੍ੰਮਹੀਨਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੋ(ਅ)ਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ|

< Jakuba 2 >