Jakuba 2
1 Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa, który chwalebny jest.
Valokolo lwango mlekhe ukukonga ulwidiko lwa nkuludeva uYesu Klisite unkudeva va vuvalanche pakuvavonela avange avanu.
2 Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mając pierścień złoty w szacie świetnej, a wszedłby też i ubogi w podłym odzieniu:
Ingave umunu uyunge angingele kwu lulundamano lwinyo afwalila, ipete icha sahabu ni myenda iminonu, khange angingele ugachu unya myenda imivivi,
3 I wejrzelibyście na tego, co ma świetną szatę, a rzeklibyście mu: Ty! siądź sam poczciwie! a ubogiemu byście rzekli: Ty! tam stój, albo siądź tu pod podnóżkiem moim!
mkatengula ukumwimika ficho ula unya myenda iminonu nukuta, “Siwo uveve tama apa pavunonu” khange mkambula uganchu ula uveve ima pala au tama pasi pamalunde gango.”
4 Azażeście już nie uczynili różności między sobą i nie staliście się sędziami myśli złych?
Samhigana yumwe mwevene, nukuva vahegi mwe mvile na masage amavivi?
5 Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?
Mpulihichage valukolo lwango vagane, uNguluve savahalile avagachu va kilunga ukuva vatajili va lwidiko nu kuhala uvutwa uwa vavolile anganile?
6 Aleście wy znieważyli ubogiego. Azaż bogacze gwałtem was nie uciskają i do sądów was nie pociągają?
Umwe mwibeda avaganchu savayili vavo vikuvatesya umwe, kange vuvavo avikuva kwegania kuvuhigi?
7 Azaż oni nie bluźnią onego zacnego imienia, które jest wzywane nad wami?
Sa vuvatayili uvo vikuliduka ilitawa lila ilinonu ilyo ili mkwelangiwa?
8 A jeźliże pełnicie zakon królewski według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie.
Hata lino ingave mkonga ululagilo lwa kivaha nduvu livigilwe mumbusimbe, “Vugana uvimlipaninye nduve vemwene,” mwigaha vunonu.
9 Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech popełniacie i bywacie przekonani od zakonu jako przestępcy.
Umwe ingave mukuva vonela avanu avange, mwitula inongwa, mhigiwa nululagilo ukuva mlivadenya lulagilo.
10 Albowiem ktobykolwiek zachował wszystek zakon, a w jednym by upadł, stał się winien wszystkich przykazań.
Ulwakuva yoyoni uvidwada ululagilo lwoni, kange ikhe bomieha nukhuta yimo avile nukudenya ululagilo lwoni.
11 Bo który rzekł: Nie będziesz cudzołożył, ten też rzekł: Nie będziesz zabijał, a jeźlibyś nie cudzołożył, ale byś zabił, stałeś się przestępcą zakonu.
Ulwakhuva uNguluve atile vulekhe, “Uvuligu,” vi yuywa khange uvyatile ulabudaga 'ulabuda' ingave savuligupa uve wibuda, uve udenyile ululagilo lwa Nguluve.
12 Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni.
Pwu mchovage nu kudwada ndavalo uvumlipaninie ukuhigi wa wavukhe.
13 Albowiem sąd bez miłosierdzia będzie temu, co nie czynił miłosierdzia; ale miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi.
Ulwakuva uvuhigi wukwincha khista kisa kuvala avanchila kisa. Ikisa khikheginia pakyanya pa vuhigi.
14 Cóż pomoże, bracia moi! jeźliby kto rzekł, iż ma wiarę, a uczynków by nie miał? izali go ona wiara może zbawić?
Kulivononu vukhi valokololwango ingave umunu nu ita, alinulwidiko humbe inchile mbombo? Ulwidiko yalukumpoka?
15 A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,
Ingave ulukulolwango udemi ung'inja ilonde imienda apange ikhakhulya kya khila linchova
16 I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?
uyunge akavavula lutaga nulunu nchehencho mkwotage umwoto, nukhulya vunonu,” umwe samu khupa ifinu ifya mbili mugahile ndakhikhi?
17 Także i wiara, nie mali uczynków, martwa jest sama w sobie.
Khange ulwidiko lwene khisita mbombo, yifwile.
18 Ale rzecze kto: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; ukaż mi wiarę twoję bez uczynków twoich, a ja tobie ukażę wiarę moję z uczynków moich.
Khange kwale umunu uyunge iwesya ukhunchova, “Ulinu lwidiko nayune nilinacho imbombo.” Imbonesye ulwidiko lwako nayune nivanesya ulwidiko lwango mu mbombo.
19 Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą,
Vukhwidika ukhuta kwulinu Nguluve yumo; lweli. pwu lino naga masetano nagope kwikhwedika nu khuhilila.
20 Ale chceszli wiedzieć, o człowiecze marny! iż wiara bez uczynków martwa jest?
Lino winogwa ukhulumanya uve vi munu vimpelwa, umluvelile ulwidiko khisita mbombo iyusayinogile?
21 Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, gdy ofiarował Izaaka, syna swego, na ołtarzu?
Lino udada yitu uAbrahamu avaliliwe uwayilweli mmbombo upwu atolile umwana va mwene u Isaka pa nekhelo?
22 Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara doskonała się stała.
Mvilola ukuva ulwidiko lwa mwene lulikuvomba paninie ni mbombo nche mwene nchafikile uvunogwe vwa mwene.
23 A tak wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu, i przyczytano mu to ku sprawiedliwości, i przyjacielem Bożym nazwany jest.
Uvusimbe vwafikele agita “UAbrahamu ali amwidike uNguluve, alikuvaliliwa ukhuva va yilweli.” akhilongiwa mmanyani va Nguluve.
24 A widzicież, iż z uczynków usprawiedliwiony bywa człowiek, a nie z wiary tylko.
Mwilola ukuva ku mbombo umunu ivaleliwa uvwa yelweli, nufwe kulwidiko vuvule.
25 Także też i Rachab, wszetecznica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, gdy przyjęła onych posłów i inszą drogą wypuściła?
Khange sale vi Rahabu ummalaya ule ava leliwe uwa yilweli ku mbombo upwu avinginche avanu nu kuvahilikha ku nsewe ugunge?
26 Albowiem jako ciało bez duszy jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest.
Ulwakuva ingave umbili gungave khista mwuyo gufwile vuyilivwo ulwidiko khisita mbombo lufwile.
