Jakuba 2
1 Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa, który chwalebny jest.
Tieshuwotso! mangts doonzo Iyesus Krstosn amaniruwotsitna wotiyal iko ikoniyere bogfe eton asho bogabogshk'ayere.
2 Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mając pierścień złoty w szacie świetnej, a wszedłby też i ubogi w podłym odzieniu:
Git ashuwots it kakuweyiru bewokok weetune, iko b́kishi jabots awntsi k'ubelo geddek'tsonat tah sheengo tah dek'tso gaaletska, k'osho kiimts tahidoro tahts tugretska,
3 I wejrzelibyście na tego, co ma świetną szatę, a rzeklibyście mu: Ty! siądź sam poczciwie! a ubogiemu byście rzekli: Ty! tam stój, albo siądź tu pod podnóżkiem moim!
Sheengiru tah tahdek'ts asho mangiyon «Sheeng beyokanats bede'e» it eteti. Tugretsonmó «Neyere manoke need'owe, wee ttufishiroots bede'e» it eteti,
4 Azażeście już nie uczynili różności między sobą i nie staliście się sędziami myśli złych?
Eshe, mank'oon it dagotse k'osh k'oshewonat bogabogshr angisho it angshituwok'o itsh be'eratsa?
5 Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?
Shuneets eshuwotso! k'ewere, Ik'o amanon galetswotsi bo wotitwok'onat bín shuntswotssho b́ jangits mengsto bo naatetwok'o datsanatsi tugretswotsi marat'de'atsa?
6 Aleście wy znieważyli ubogiego. Azaż bogacze gwałtem was nie uciskają i do sądów was nie pociągają?
Itmó tugretswotsiye it gac'iri, itn dadaat angshi moo maants iti geetsirwots gaaletswotsiyoshna?
7 Azaż oni nie bluźnią onego zacnego imienia, które jest wzywane nad wami?
It bín it s'eegeyiru sheeng shúútso c'ashiruwots bonoshna?
8 A jeźliże pełnicie zakon królewski według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie.
«K'osh asho ntookok'o woshde'er shune» et S'ayin mas'aafotse guut'etso Ik'i mengestitsi nemo it s'eentsiyal sheenge it finiri.
9 Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech popełniacie i bywacie przekonani od zakonu jako przestępcy.
Ash dago it boga bogshiyalmó morre it finiri, nemo it beshiruwotse iti k'oretute.
10 Albowiem ktobykolwiek zachował wszystek zakon, a w jednym by upadł, stał się winien wszystkich przykazań.
Asho tzaziwotsitsere iko gaahr oorts jamwotsi b́ s'eentsiyal dab jamwotsi b́ gaktsok'owe taaweti.
11 Bo który rzekł: Nie będziesz cudzołożył, ten też rzekł: Nie będziesz zabijał, a jeźlibyś nie cudzołożył, ale byś zabił, stałeś się przestępcą zakonu.
«Wido amk'aye» etts doonzo mank'o «Ud'k'aye» etre, mansh wido amo nk'azal dab n ud'iyal nemo gaakrne.
12 Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni.
S'ayin kishit nemoke angsho dek'osh fa'a ashuwotskok'o keewwere, mank'owere k'aluwere.
13 Albowiem sąd bez miłosierdzia będzie temu, co nie czynił miłosierdzia; ale miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi.
Ik' angsho maarraw ashuwotssh mhreti woshratse, b́ wotefere mhretiyo angsho daa'ituwe.
14 Cóż pomoże, bracia moi! jeźliby kto rzekł, iż ma wiarę, a uczynków by nie miał? izali go ona wiara może zbawić?
T eshúwotso! asho imnetiyo detsfe bí etal, ando aani b́ imnetiyo sheeng finon kitso b́ k'azal eebi bísh b́ k'aliti? B́ imnetiyo bín kashiyosh falituwa?
15 A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,
Bo tahituwonat bo meetuwo deshaw eeshuwotsnat mishúwotsn bobeyal,
16 I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?
ititsere iko bo beyosh geyit keewo imaniyere «Jeenon ameree! itsh k'ec'ee! woorwere!» bí etal eebi boosh b́ k'aliti?
17 Także i wiara, nie mali uczynków, martwa jest sama w sobie.
Mank'o sheeng fin deshaw imnetiyo k'irkee.
18 Ale rzecze kto: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; ukaż mi wiarę twoję bez uczynków twoich, a ja tobie ukażę wiarę moję z uczynków moich.
Ernmó «Nee imnetiyo detsfne, taawere sheeg fino detsfe» etetuwo b́ beyal, «N imnetiyo finalo taash kitsuwe, taawere t finon t imnetiyo kitsituwe» etetuwe.
19 Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą,
Nee «Ik Ik'o fa'ee» etaat amanirune, sheenge, amanonere Fo'erawwotswor amanirune, shatonowere k'ewirune.
20 Ale chceszli wiedzieć, o człowiecze marny! iż wiara bez uczynków martwa jest?
Nee dartsano! imnetiyo finalo k'awuntso b́ deshawok'o danosh geefiya?
21 Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, gdy ofiarował Izaaka, syna swego, na ołtarzu?
Nonihi Abraham b́ naayi Yishak'i wosh t'intseyru t'arap'ezats Ik'osh wosho woshdek't b́ t'intsor kááw b́ wot b́ finonalneya?
22 Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara doskonała się stała.
Eshe imnetiyo finonton ikoke b́ teshtsok'onat imnetiyo finon s'een b́ wottsok'o bek'irute?
23 A tak wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu, i przyczytano mu to ku sprawiedliwości, i przyjacielem Bożym nazwany jest.
S'ayin Mas'aafotse «Abraham Ik'o bí amani, b́ imnetiyonwere kááw wotat bísh b́ taaweyi» ett aap'ets aap'o s'eenbwutsi, hank'on Ik' shun ash b́woti etiyi.
24 A widzicież, iż z uczynków usprawiedliwiony bywa człowiek, a nie z wiary tylko.
Eshe asho b́ kááwit imneti mec'ron b́woterawon finono dabde'er b́wotsok'o bek'etúnee.
25 Także też i Rachab, wszetecznica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, gdy przyjęła onych posłów i inszą drogą wypuściła?
Widetsu Ra'ab Isra'elitse woshetswotsi b mootse bdek'or k'osh weeron boametuwok'o bwoshor bi bfinonon kááweratsna?
26 Albowiem jako ciało bez duszy jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest.
Kashaatse k'aleets meetso k'irkee, mank'owere finatse k'aleets imnetiyo k'irkee.
