Jakuba 1
1 Jakób, sługa Boży i Pana Jezusa Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy.
James, a bondman of God and of the Lord Jesus Christ, to the twelve tribes in the Dispersion, greeting.
2 Za największą radość miejcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadacie,
Consider it all joy, my brothers, when ye encounter various trials,
3 Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość;
knowing that the testing of your faith produces perseverance.
4 A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło.
And let perseverance have a perfect work, so that ye may be perfect and complete, falling short in nothing.
5 A jeźli komu z was schodzi na mądrości, niech prosi u Boga, który ją szczerze wszystkim daje, a nie wymawia; i będzie mu dana.
And if any of you lacks wisdom, let him ask from God who gives to all generously and not reproaching, and it will be given to him.
6 Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; albowiem kto wątpi, jest podobny wałowi morskiemu, który od wiatru pędzony i miotany bywa.
But let him ask in faith, doubting nothing, for he who doubts is like a wave of the sea driven by wind and tossed about.
7 Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana.
For that man should not think that he will receive anything from the Lord,
8 Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich.
a double-minded man, unstable in all his ways.
9 A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem,
Now let the lowly brother boast in his exaltation,
10 A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie.
but the rich in his lowliness, because as a flower of grass he will pass away.
11 Albowiem jako słońce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.
For the sun rose up with the burning heat, and withered the grass. And the flower of it fell, and the beauty of its appearance perished. So also the rich man will fade away among his pursuits.
12 Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.
Blessed is a man who endures temptation, because, having become approved, he will receive the crown of life, which the Lord promised to those who love him.
13 Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi.
Let no man say when he is tempted, I am tempted by God, for God is without temptation of evils, and he himself tempts no man.
14 Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony.
But each man is tempted by his own lust, being drawn away and enticed.
15 Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć.
Then the lust having conceived, it gives birth to sin, and after being complete the sin brings forth death.
16 Nie błądźcież, bracia moi mili!
Be not led astray, my beloved brothers.
17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego.
Every good gift and every perfect endowment is from above, coming down from the Father of lights, with whom there is no variation nor shadow of turning.
18 Który, przeto że chciał, porodził nas słowem prawdy ku temu, żebyśmy byli niejakiemi pierwiastkami stworzenia jego.
Having deliberated, he begot us by the word of truth for us to be a certain first fruit of his creatures.
19 A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi.
Therefore, my beloved brothers, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath.
20 Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej.
For the wrath of man does not accomplish the righteousness of God.
21 A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze.
Therefore having put off all filthiness and profusion of evil, receive with meekness the engrafted word, which is able to save your souls.
22 A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.
But become ye doers of the word, and not hearers only, deceiving yourselves.
23 Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle;
Because if any man is a hearer of the word and not a doer, this resembles a man observing his natural face in a mirror.
24 Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był.
For he observes himself, and goes away, and straightaway forgets what kind of man he was.
25 Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim.
But he who stooped to look into the perfect law, the one of liberty, and who remained, this man, who did not become a forgetful hearer but a doer of work, this man will be blessed in his doing.
26 Jeźli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest.
If any man among you seems to be religious, not bridling his tongue but deceiving his heart, this man's religion is futile.
27 Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od świata.
Pure religion and undefiled from God and the Father is this, to go help the orphaned and the widows in their affliction, and to keep himself unspotted from the world.
