Izajasza 6
1 Roku, którego umarł król Uzyjasz, widziałem Pana, siedzącego na stolicy wysokiej i wyniosłej, a podołek jego napełniał kościół.
Uzziah siangpahrang a duenae kum dawkvah, tawm lah kaawm e BAWIPA teh bawitungkhung van a tahung e hah ka hmu. A khohna ni bawkim dawk muen akawi.
2 Serafinowie stali nad nim, sześć skrzydeł miał każdy z nich; dwoma zakrywał twarz swoję, a dwoma przykrywał nogi swoje, a dwoma latał.
Tungkhung e avoivang lah, Seraphimnaw teh a kangdue awh. Hote Seraphimnaw teh, rathei taruk touh rip a tawn awh. Rathei kahni touh hoi a minhmai, kahni touh hoi a khoknaw hah a ramuk awh teh, kahni touh hoi a kamleng awh.
3 I wołał jeden do drugiego, mówiąc: Święty, święty, święty, Pan zastępów; pełna jest wszystka ziemia chwały jego.
Buet touh ni buet touh koe, Rasahu BAWIPA teh a thoung, a thoung, a thoung, talai van pueng teh a bawilennae hoi akawi telah a hramkhai awh.
4 I poruszyły się podwoje u drzwi od głosu wołającego, a dom pełny był dymu.
Hottelah hram e lawk ni longkha e khomdunaw a kâhuet sak teh, hmaikhu hoi im teh akawi.
5 I rzekłem: Biada mnie! jużem zginął, przeto, żem człowiek splugawionych warg, a mieszkam w pośrodku ludu, który ma splugawione wargi; a iż króla, Pana zastępów, widziały oczy moje.
Hat toteh, kai ni, Oe hettelah doeh ka o toe. Kai ka cungkeihoeh toe. Bangkongtetpawiteh, kakhin e pahni doeh ka tawn. Ka khin e pahni ka tawn e miphun koe doeh ka o. Rasahu BAWIPA, siangpahrang hah ka mit ni a hmu toe ka ti.
6 I przyleciał do mnie jeden z Serafinów, mając w ręce swej węgiel rozpalony, który kleszczykami wziął z ołtarza;
Hattoteh Seraphim buet touh ni, thuengnae khoungroe dawk e paitei hoi a sin e hmaisaan hah a kut hoi a kuet teh kai ka onae koe kamleng laihoi a tho teh,
7 I dotknął się ust moich, a rzekł: Oto się dotknął ten węgiel warg twoich, a odejdzie nieprawość twoja, a grzech twój zgładzony będzie.
ka pahni hah a nep teh, hete hmaisaan ni na pahni a kânep toe. Na payonnae teh takhoe lah ao toe. Na yon hai thoungsak lah ao toe ati.
8 Potemem słyszał głos Pana mówiącego: Kogoż poślę? a kto nam pójdzie? Tedym rzekł: Otom ja, poślij mię.
Hahoi, BAWIPA ni dei e lawk bout ka thai. Kai ni apimaw ka patoun han. Kai hanelah apimaw ka cet han, ati navah, kai ni kai ka o, kai na patoun loe ka ti pouh.
9 A on rzekł: Idź, a powiedz ludowi temu: Słuchajcie słuchając, a nie rozumijcie, a widząc patrzajcie, a nie poznawajcie.
BAWIPA ni, hote miphunnaw onae koe cet nateh, na thai awh eiteh, na thai panuek awh hoeh. Na hmu awh eiteh, na nout awh hoeh tet pouh.
10 Zatwardź serce ludu tego, a uszy jego obciąż, i oczy jego zawrzyj, aby nie widział oczyma swemi, a uszyma swemi nie słyszał, i sercem swem nie zrozumiał, a nie nawrócił się, i nie był uzdrowion.
A mit hmawt awh hoeh, a hna thai awh hoeh, a nuen kâthung awh hoeh, a patawnae karoumsak hoeh nahan totouh, a lungthin mom sak, a hnâpang sak, a mitdawn sak pouh ati.
11 A gdym rzekł: Dokądże Panie? A on rzekł: Dokąd nie spustoszeją miasta, tak aby nie było obywatela; i domy, aby nie było w nich człowieka, a ziemia do szczętu nie spustoszeje;
Hatnavah, kai ni, Oe BAWIPA nâtotouh maw telah ka pacei navah, kho thung khoca o hoeh nahanelah, im thung imkung o hoeh nahanelah, koung raphoe vaiteh, ram thung tami kingkadi lah ao totouh thoseh,
12 Dokąd Pan daleko nie zapędzi wszelkiego człowieka, a nie będzie doskonałe spustoszenie w pośród ziemi;
BAWIPA ni taminaw hah ahlanae koe a thak vaiteh, ram teh kingkadi lah ao totouh thoseh a saw han ati.
13 Dokąd jeszcze na nią dziesiąta zguba nie przyjdzie, a dopiero skażona będzie, A wszakże jako one dęby, które są przy bramie Zallechet podporą, tak nasienie święte jest podporą jej.
Hote ram dawk hra touh dawk buet touh ka cawi rah nakunghai, hote ka cawi e hah boutbout raphoe lah ao han. Hatei, hmaica thing hoi bengkeng thingnaw tâtueng teh, a thongmui a cawi e patetlah kathounge catoun teh hote ram dawk thongmui lah ao han.
