< Izajasza 16 >

1 Poślijcie baranki Panującemu nad ziemią, od skały aż do pustyni, do góry córki Syońskiej.
«Əmdi [ƣǝllǝ-paraⱪ] ⱪozisini Sela [rayondin] elip, Qɵl-bayawandin ɵtüp zeminlarning ⱨɵkümraniƣa, Yǝni Zion ⱪizining teƣiƣa ǝwǝtkin!»
2 Bo inaczej Moab będzie jako ptak tułający się, i z gniazda wypłoszony; tak będą córki Moabskie przy brodach Arnon.
Uwisidin quwulup patiparaⱪ bolup kǝtkǝn ⱪuxlardǝk, Moab ⱪizliri Arnon dǝryasining keqikliridǝ [alaⱪzadǝ] yüridu.
3 Wnijdź w radę, uczyń sąd, wystaw cień swój w pośród południa jako noc, skryj wygnańców, a tułającego się nie wydawaj.
«Parasǝt bilǝn ⱨɵküm ⱪilinglar!»
4 Niech mieszkają u ciebie wygnańcy moi. O Moabie! bądź ich ochroną przed pustoszycielem; albowiem ustanie gwałtownik, ustanie pustoszyciel, a wygładzony będzie z ziemi ten, który innych depcze.
«[I Zion ⱪizi], sayingizni qüxürüp qüxtiki yoruⱪluⱪni tün ⱪarangƣusidǝk ⱪiling, Xu ƣeriblarni yoxurup ⱪoyƣaysiz; Ⱪoƣlanƣanlarni axkarilap ⱪoymiƣaysiz! Mening Moabdiki musapirlirimni ɵzingiz bilǝn billǝ turƣuzƣaysiz, Ular üqün wǝyran ⱪilƣuqining aldida baxpanaⱨ bolƣaysiz!».
5 I będzie zgotowana stolica w miłosierdziu, a usiądzie na niej w prawdzie w przybytku Dawidowym ten, któryby sądził i szukał sądu, a czynił prędką sprawiedliwość.
«[Ɵtünüxünglar toƣra], qünki ǝzgüqi yoⱪilidu, Ⱨalakǝt yoⱪ bolidu, Əzgüqilǝrning ⱨǝmmisi zemindin yoⱪilidu. Ɵzgǝrmǝs meⱨir-xǝpⱪǝt bilǝn bir tǝht tiklinidu; «Dawutning qediri» iqidiki xu tǝht üstidǝ birsi olturidu. U bolsa, ⱨǝⱪiⱪǝtǝn adalǝt yürgüzidiƣan, xundaⱪla adalǝtni izdǝydiƣan, Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪni ilgiri süridiƣan bolidu.
6 Lecz słyszeliśmy o pysze Moabowej, że bardzo pyszny jest, o hardości, i wyniosłości jego, i o zapalczywości jego; wszakże nie przyjdą do skutku zamysły jego.
— Biz Moabning ⱨakawurluⱪi toƣrisida angliduⱪ (u intayin ⱨakawur!), Yǝni uning ⱨakawurluⱪi, tǝkǝbburluⱪi, noqiliⱪ ⱪilidiƣanliⱪi toƣrisida angliduⱪ; Biraⱪ uning qong gǝpliri bikar bolidu!
7 Przetoż narzekać będzie Moabczyk przed Moabczykiem, wszyscy kwilić będą; nad gruntami miasta Kirchareset wzdychać będą, mówiąc: Jużci są skażone.
Xunga Moab Moab üqün zar yiƣlaydu; Ularning ⱨǝmmisi zar-zar yiƣlaydu; Ⱪayƣu-ⱨǝsrǝtkǝ qɵmüp Kir-Ⱨarǝsǝtning «kixmix poxkalliri» üqün zar-zar yiƣlanglar!
8 Owszem i pola Hesebońskie spustoszone są, i winna macica Sabama. Panowie narodów potarli najwyborniejsze macice jego, które aż do Jazer sięgały, a szerzyły się po puszczy; latorośli jego rozłożyły się, i przesięgły morze.
Ⱨǝxbon rayonidiki etizlar, Sibmaⱨdiki üzüm tallirimu yiglǝp ketidu; Əllǝrning ǝmirliri uning sǝrhil ɵsümlüklirini buzup qǝylǝydu; Ular ǝslidǝ Yaazǝrgiqǝ yetip, qɵl-dalalarni kǝzgǝnidi; Pelǝkliri sozulup, «[Ɵlük] Dengiz»ning nerisiƣa yǝtti.
9 Przetoż płaczę dla płaczu Jazerczyków, i dla winnicy Sabama oblewam się łzami mojemi, o Hesebonie, i Eleale! bo na letni owoc twój, i na żniwo twoje przypadł okrzyk wojenny.
Xunga Mǝn Yaazǝrning zar-yiƣisi bilǝn billǝ Sibmaⱨning üzüm teli üqün yiƣlaymǝn; I Ⱨǝxbon, Elealaⱨ, Ɵz kɵz yaxlirim bilǝn silǝrni suƣirimǝn! Qünki yazliⱪ mewiliringgǝ, ⱨosulung üstigǝ tǝntǝnǝ bir sada yangritilidu.
10 I ustało wesele i radość nad polem urodzajnem; na winnicach nie śpiewają ani wykrzykają; wina w prasach nie tłoczy ten, który je tłoczył; i jać wykrzykania poprzestaję.
Huxalliⱪ mewilik baƣlardin mǝⱨrum ⱪilinip, Xadliⱪmu yoⱪ ⱪilinidu; Üzümzarliⱪlarda nǝ nahxa awazliri anglanmaydu, Nǝ tǝntǝnǝ ⱪilinmaydu; Dǝssigüqilǝr üzüm kɵlqǝklirini qǝylimǝydu. Qünki Mǝn üzüm kɵlqǝkliridiki huxal warⱪiraxlarni tohtattim.
11 Dlatego brzmią wnętrzności moje nad Moabem jako lutnia, a trzewa moje nad Kircharesem.
Xunga iq-baƣrilirim Moab üqün qalƣan qiltardǝk aƣrip mungluⱪ yangraydu, Iqim Kir-Ⱨǝrǝsdikilǝr üqünmu xundaⱪ;
12 I stanie się, gdy się pokaże, że się spracował Moab nad wyżynami, tedy wnijdzie do świątnicy swojej, aby się modlił, ale nic nie sprawi.
Xundaⱪ boliduki, Moab ɵzini upritip dua ⱪilƣili ɵzining «yuⱪiri orni»ƣa qiⱪip kǝlgǝndǝ, Yaki dua ⱪilƣili «muⱪǝddǝs ɵyi»gǝ kirgǝndǝ, U muwǝppǝⱪiyǝtkǝ erixǝlmǝydu.
13 Toć jest słowo, które Pan z dawna powiedział o Moabie.
Mana muxu sɵzlǝrni Pǝrwǝrdigar Moab toƣruluⱪ burun eytⱪan.
14 Ale teraz powiedział Pan, mówiąc: Po trzech latach, jakie są lata najemnicze, sława Moabowa zelżona będzie ze wszystką zgrają jego wielką, a ostatek jego lichy, maluczki i mdły będzie.
Biraⱪ ⱨazir Pǝrwǝrdigar xundaⱪ dǝydu: — «Üq yil iqidǝ mǝdikar ⱨesabliƣandǝk, Moabning kɵpligǝn ⱪoxun-aⱨalisi bolƣini bilǝn, Uning pǝhirlǝngǝn xɵⱨriti yǝksan bolidu; Ularning ⱪalduⱪliri bolsa intayin az wǝ ⱨalsiz bolidu».

< Izajasza 16 >