< Izajasza 15 >
1 Brzemię Moabczyków. Ponieważ w nocy zburzone i spustoszone będzie Ar Moabskie, ponieważ w nocy zburzone i spustoszone będzie Kir Moabskie:
Ty bekoeñe i Moabe: Amy haleñe androtsahañe i Arey, mongotse ty Moabe; amy haleñe androtsahañe i Kirey, mongotse ty Moabe.
2 Wstąpi do Bait, i do Dybon, i do Bamot z płaczem; nad Nebo, i nad Medebą Moab kwilić będzie; na każdej głowie jego będzie łysina, i każda broda ogolona będzie.
Nionjoñe mb’amy Baite mb’eo re, mb’amy Dibone, naho o haboañeo hirovetse; mb’amy Nebò naho i Medeba, mañaolo t’i Moabe; sola peake ze hene añambone, hinitsike ze fonga somatse.
3 Na ulicach jego przepaszą się worem; na dachach jego i na rynkach jego każdy kwilić będzie, wracajac się z płaczem.
Misikin-gony an-dalañe eo; songa mangololoike, mangoihoy ty rovetse o an-tafon’ anjomba naho an-tameañeo.
4 I będzie wołał Hesebon i Eleale, aż w Jahas słyszany będzie głos ich; owszem i zbrojni Moabscy narzekać będą, a dusza każdego z nich porzewniać sobie będzie, mówiąc:
Mikaikaike ka ty Kesbone naho i Elalè; tsanoñeñe pak’e Iatsà ty feo’ iareo; mikointsañe o lahin-defo’ i Moabeo; mitoirañe an-tro’e ao ty fiai’e.
5 Serce moje ryczy nad Moabem i nad twierdzami jego, aż słyszeć w Zoar, jako jałowica trzyletnia; bo drogą Luchytską z płaczem pójdzie, a na drodze Choronaim krzyk jako w porażce podniosą;
Tolihe’ ty troko t’i Moabe, ie mitriban-day mb’e Tsoare mb’eo o sehanga’eo, i kiloa telo taoñey; fa amy fitroara’ i Lotitey eo ty angololoiha’ iareo am-panganihañe, amy lala’ i Koronaimey ty ikoiha’ iareo hazolava.
6 Przeto, że wody Nymrym zginą, że poschną zioła, uwiędnie trawa, a nic nie będzie zielonego.
Koake o rano’ i Nimrimeo; hene niforejeje ty ahetse, niheatse o bokao, tsy aman’ antsetra.
7 Przetoż, cokolwiek sobie zachowali, i majętności ich, odniosę do potoku Arabskiego.
Aa le hasese’ iareo mb’an-Torahan-Tsohihy mb’eo ty vara nivokare’ iereo, ty vokatse nahaja’ iareo an-driha ao.
8 Bo obejdzie krzyk granicę Moabską, aż do Eglaim narzekanie jego, i aż do Beer Elim kwilenie jego;
Nanitsike i Moabe pak’añ’efe-tane’e añe i koikey, i fañaoloa’ey pak’ Eglaime, i fangololoiha’ey pake Birelime.
9 Ponieważ i wody Dymońskie krwi pełne będą: bo przyłożę Dymonowi przydatki, a na tych, którzyby uszli z Moabczyków, poślę lwy, i na ostatki w tej ziemi.
Atse-dio ty rano’ i Dimone; fe mbe ho tompeako ty Dimone, ty liona, amo hivoratsake boake Moabeo, naho amo sehanga’ i taneio.