Ozeasza 14

1 O Izraelu! nawróć się cale do Pana, Boga swego; albowiemeś upadł dla nieprawości swojej.

‌ʻE ʻIsileli, tafoki kia Sihova ko ho ʻOtua; he kuo ke tō ki lalo ʻi hoʻo hia.

2 Weźmijcie z sobą słowa, i nawróćcie się do Pana, mówcie do niego: Odpuść wszystkę nieprawość, a daj to, co jest dobrego, tedyż oddamy cielce warg naszych.

Toʻo kiate kimoutolu ʻae lea, pea tafoki kia Sihova: lea pehē kiate ia, “Toʻo atu ʻae hia kotoa pē, pea maʻu fakafiemālie ʻakimautolu: ko ia te mau ʻatu ai kiate koe ʻae ngaahi fua ʻo homau loungutu.

3 Assur nie wzybawi nas, na koniach jeździć nie będziemy, i nie rzeczemy więcej robocie rąk naszych: Wyście bogowie nasi; bo w tobie sierotka znajduje miłosierdzie.

‌ʻE ʻikai fakamoʻui ʻakimautolu ʻe ʻAsilia, ʻe ʻikai te mau heka ʻi he hoosi: pea ʻe ʻikai te mau toe pehē ki he ngāue ʻa homau nima, ‘Ko homau ʻotua ʻakimoutolu:’ he ʻoku ʻilo ʻe he tamai mate ʻae ʻaloʻofa ʻiate koe.”

4 Uzdrowię odwrócenie ich, a rozmiłuję się w nich dobrowolnie; bo się odwróci zapalczywość moja od nich.

“Te u fakamoʻui ʻenau fakaholomui, te u ʻofa mataʻataʻatā kiate kinautolu: he kuo afe meiate ia ʻa hoku houhau.

5 Będę Izraelowi jako rosa, że się rozkwitnie jako lilija, a zapuści korzenie swe jako Liban.

Te u hangē ko e hahau ki ʻIsileli: te ne tupu ʻo hangē ko e lile, pea totolo hono aka ʻo hangē ko Lepanoni.

6 Rozrosną się gałęzie jego, a ozdoba jego będzie jako oliwne drzewo, a woń jego jako Libańska.

‌ʻE hoko ʻo lau lahi hono ngaahi vaʻa, pea ko hono lelei ʻe hangē ko e ʻakau ko e ʻolive, pea ko hono nanamu ʻe hangē ko Lepanoni.

7 Nawrócą się, aby siedzieli pod cieniem jego, ożyją jako zboże, i puszczą się jako winna macica, której pamiątka będzie jako wino Libańskie.

Ko kinautolu ʻoku nofo ʻi he malu ʻo ia, te nau toe haʻu; te nau toe moʻui hangē ko e koane, pea tupu ʻo hangē ko e vaine: ko hono nanamu, ʻe hangē ko e uaine ʻo Lepanoni.

8 Efraimie! cóż mi już do bałwanów? Ja cię wysłucham, i wejrzę na cię; Jam jest jako jodła zielona, ze mnie się owoc twój znalazł.

‌ʻE pehē ʻe ʻIfalemi, Ko e hā te u toe kau ai mo e ngaahi tamapua? Kuo u fanongo, pea mamata kiate ia: ʻoku ou hangē ko e ʻakau mata ko e fea. ʻOku maʻu meiate au hoʻo fua.”

9 Kto mądry, niech to zrozumie, a kto roztropny, niech to pozna; bo drogi Pańskie są proste, a sprawiedliwi po nich chodzić będą, ale przestępcy na nich upadną.

Ko hai ʻae poto, pea te ne ʻilo ʻae ngaahi meʻa ni? ʻAe fakapotopoto, pea te ne ʻiloʻi ia? He ko e ngaahi hala ʻo Sihova ʻoku totonu, pea ʻe ʻaʻeva ai ʻae angatonu: ka ʻe hinga hifo ai ʻae kau talangataʻa.