Hebrajczyków 1
1 Częstokroć i wieloma sposobami mawiał niekiedy Bóg ojcom przez proroków;
God, who in many parts and in many ways spoke in ancient times to the fathers by the prophets, has in these last days spoken to us by his Son,
2 W te dni ostateczne mówił nam przez Syna swego, którego postanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez którego i wieki uczynił. (aiōn g165)
whom he has appointed heir of all things, by whom, also, he made the ages; (aiōn g165)
3 Który będąc jasnością chwały i wyrażeniem istności jego, i zatrzymując wszystkie rzeczy słowem mocy swojej, oczyszczenie grzechów naszych przez samego siebie uczyniwszy, usiadł na prawicy majestatu na wysokościach,
who, being the effulgence of his glory and the exact representation of his essence, and upholding all things by his own powerful word, when he had by himself made expiation for our sins, sat down at the right hand of the Majesty on high,
4 Tem się zacniejszym stawszy nad Anioły, czem zacniejsze nad nie odziedziczył imię.
having become so far superior to the angels, as the name which he has inherited is more excellent than theirs.
5 Albowiem któremuż kiedy z Aniołów rzekł: Tyś jest syn mój, jam cię dziś spłodził? I zasię: Ja mu będę ojcem, a on mnie będzie synem?
For to which of the angels did he at any time say: Thou art my Son, this day have I begotten thee? And again: I will be to him a Father, and he shall be to me a Son?
6 A zasię, gdy wprowadza pierworodnego na okrąg świata, mówi: A niech się mu kłaniają wszyscy Aniołowie Boży.
And again, when he brings the first-begotten into the world, he says: And let all the angels of God worship him.
7 A zasię o Aniołach mówi: Który Anioły swoje czyni duchami, a sługi swoje płomieniem ognistym.
And of the angels he says: Who makes his angels winds, and his ministers a flame of fire.
8 Ale do Syna mówi: Stolica twoja, o Boże! na wieki wieków; laska sprawiedliwości jest laska królestwa twego. (aiōn g165)
But to the Son: Thy throne, O God, is from age to age: a scepter of rectitude is the scepter of thy kingdom. (aiōn g165)
9 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości; przetoż pomazał cię, o Boże! Bóg twój olejkiem wesela nad uczestników twoich.
Thou hast loved righteousness, and hated iniquity; therefore, God, thy God, has anointed thee with the oil of gladness above thy fellows.
10 I tyś, Panie! na początku ugruntował ziemię, a niebiosa są dziełem rąk twoich.
And, Thou, Lord, in the beginning, didst lay the foundation of the earth, and the heavens are the works of thy hands.
11 Oneć pominą, ale ty zostajesz; a wszystkie jako szata zwiotszeją.
They shall perish; but thou remainest: and they all shall grow old as a garment;
12 A jako odzienie zwiniesz je i będą odmienione; ale ty tenżeś jest, a lata twoje nie ustaną.
and as a mantle thou shalt fold them up, and they shall be changed; but thou art the same, and thy years shall not fail.
13 A do któregoż kiedy z Aniołów rzekł: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich?
But to which of the angels has he said at any time: Sit on my right hand, till I make thy enemies thy footstool?
14 Izali wszyscy nie są duchami usługującymi, którzy na posługę bywają posłani dla tych, którzy zbawienie odziedziczyć mają?
Are they not all ministering spirits, sent forth to minister to those who shall inherit salvation?
