Hebrajczyków 9
1 A miałoć i pierwsze ono przymierze ustawy około służby Bożej i świątnicę świecką.
Ko eni, naʻe maʻu moʻoni foki ʻe he ʻuluaki [fuakava ]ʻae ngaahi ngaue fakaʻeiki, pea mo e potu tapu kuo ʻo māmani.
2 Albowiem sprawiony był przybytek pierwszy, w którym był świecznik, i stół, i pokładne chleby, który zwano świątnicą.
He naʻe langa ʻae ʻuluaki fale fehikitaki; ʻaia naʻe ʻi ai ʻae tuʻunga maama, mo e ʻaiʻanga meʻa, mo e mā ʻoe ʻao; ʻaia naʻe ui ko e potu tapu.
3 A za drugą zasłoną był przybytek, który zwano świątnicą najświętszą,
Pea naʻe ʻi loto ʻi hono ua ʻoe puipui, ʻae fale fehikitaki ʻaia ʻoku ui ko e potu toputapu;
4 Mając złotą kadzielnicę i skrzynię przymierza zewsząd złotem powleczoną, w której było wiadro złote, mające w sobie mannę, i laska Aaronowa, która była zakwitnęła, i tablice przymierza.
Naʻe ʻi ai ʻae ipu koula ʻaiʻanga afi, mo e puha ʻoe fuakava naʻe ʻuʻufi takatakai ʻaki ʻae koula, ʻaia naʻe ai ʻae ipu koula naʻe ʻi ai ʻae mana, mo e tokotoko ʻo ʻElone naʻe moto, mo e ongo maka lafalafa ʻoe fuakava;
5 A nad skrzynią byli Cherubinowie chwały, którzy zacieniali ubłagalnię, o których rzeczach teraz nie potrzeba mówić o każdej z osobna.
Pea naʻe ʻi ʻolunga ʻi ai ʻae ongo selupi ʻoe nāunau naʻe fakamalu ʻae nofoʻanga ʻaloʻofa; ʻaia ʻe ʻikai te mau faʻa fakamatala kotoa pē eni.
6 A to gdy tak przygotowano, do pierwszego przybytku zawsze wchodzą kapłani, służby Boże odprawując;
Pea kuo pehē hono teuteu ʻoe ngaahi meʻa ni, pea hū maʻuaipē ʻae kau taulaʻeiki ki he ʻuluaki fale fehikitaki, ʻo fai ai ʻenau ngaahi ngaue.
7 Ale do drugiego raz w rok sam najwyższy kapłan, nie bez krwi, którą ofiaruje sam za się i za ludzkie niewiadomości.
Ka ko hono ua, naʻe ngata ʻi he taulaʻeiki lahi, ʻo liunga taha pe, ʻi he taʻu kotoa pē, ka naʻe ʻikai taʻehatoto, ʻaia ne ne ʻatu maʻana, mo e fai hala ʻae kakai:
8 Przez co daje znać Duch Święty, iż jeszcze nie była objawiona droga do świątnicy, póki jeszcze trwał pierwszy przybytek,
Ko e fakaʻilo eni ʻe he Laumālie Māʻoniʻoni, naʻe teʻeki ai ke fakahā ʻae hala ki he potu tapu, ʻi he kei tuʻu ʻae ʻuluaki fale fehikitaki:
9 Który był wzorem na ten teraźniejszy czas, w którym dary i ofiary bywają ofiarowane, które nie mogą w sumieniu doskonałym uczynić tego, co służbę Bożą odprawuje;
ʻAia ko e fakatātā ki he kuonga ko ia, pea naʻe ʻatu ʻi ai ʻae ngaahi meʻa foaki mo e ngaahi feilaulau, ka naʻe ʻikai faʻa fai ia ke fakahaohaoa ʻae loto ʻo ia naʻe fai ki ai;
10 Tylko w pokarmach i w napojach, i w różnych omywaniach, i w ustawach cielesnych aż do czasu naprawienia włożone były.
Ko e ngaahi meʻakai mo inu pe, mo e ngaahi fufulu kehekehe, mo e ngaahi tuʻutuʻuni fakasino, naʻe fokotuʻu kaeʻoua ke hoko ʻae kuonga ʻoe fakafoʻou.
11 Ale Chrystus przyszedłszy, najwyższy kapłan przyszłych dóbr, przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie tego budynku;
Ka ʻi he hoko mai ʻa Kalaisi, ko e taulaʻeiki lahi ʻoe ngaahi meʻa lelei ʻe hoko, ʻi he fale fehikitaki ʻoku lahi hake mo haohaoa ʻaupito naʻe ʻikai ngaohi ʻaki ʻae nima, ko hono ʻuhinga, ʻoku ʻikai ʻoe māmani;
12 Ani przez krew kozłów i cielców, ale przez własną krew swoję wszedł raz do świątnicy, znalazłszy wieczne odkupienie. (aiōnios g166)
Pea naʻe ʻikai ʻi he toto ʻoe fanga kosi mo e ʻuhikiʻi pulu, ʻa ʻene hū ʻo liunga taha pe ki he potu tapu, ka ʻi hono taʻataʻa ʻoʻona, kuo ne lavaʻi ʻae huhuʻi taʻengata. (aiōnios g166)
13 Albowiem jeźli krew wołów i kozłów, i popiół jałowicy pokrapiający splugawione poświęca ku oczyszczeniu ciała:
He kapau naʻe fakamāʻoniʻoniʻi ʻae taʻemaʻa ki he fakamaʻa ʻoe sino, ʻi he luluku ʻaki ʻae toto ʻoe fanga pulu tangata mo e fanga kosi, mo e efu ʻoe pulu fefine:
14 Jakoż daleko więcej krew Chrystusowa, który przez Ducha wiecznego samego siebie ofiarował nienaganionym Bogu, oczyści sumienie wasze od uczynków martwych ku służeniu Bogu żywemu? (aiōnios g166)
E fēfē hono lahi hake ʻoe fakamaʻa homou loto mei he ngaahi ngaue mate ʻe he taʻataʻa ʻo Kalaisi, ʻaia naʻa ne feilaulau ʻaki ia taʻehanomele ʻi he Laumālie taʻengata ki he ʻOtua, ke mou tauhi ʻae ʻOtua moʻui? (aiōnios g166)
15 I dlatego jest nowego testamentu pośrednikiem, aby gdyby śmierć nastąpiła na odkupienie onych występków, które były pod pierwszym testamentem, ci którzy są powołani, wzięli obietnicę wiecznego dziedzictwa. (aiōnios g166)
Pea ko e meʻa eni kuo hoko ai ia ko e fakalaloa ʻoe fuakava foʻou, kae fai ʻi he pekia ʻae totongi ki he ngaahi angahala naʻe fai ʻi he ʻuluaki fuakava, pea maʻu ʻekinautolu kuo ui ʻae talaʻofa ʻoe nofoʻanga taʻengata. (aiōnios g166)
16 Albowiem gdzie jest testament, potrzeba, aby śmierć nastąpiła tego, który czyni testament.
He ka ʻi ai ha fuakava, ʻoku totonu ke ʻi ai foki mo e mate ʻo ia ʻoku ne fakamoʻoni ʻae fuakava.
17 Bo testament tych, którzy zmarli, mocny jest, gdyż jeszcze nie jest ważny, póki żyje ten, co testament uczynił.
He ʻoku mālohi ʻae fuakava ko e hili ʻae mate: ka ʻi he kei moʻui ʻae fakamoʻoni, ʻoku ʻikai ʻaupito hano mālohi.
18 Skąd ani on pierwszy testament bez krwi nie był poświęcony.
Ko ia naʻe ʻikai fakamoʻoni ʻae ʻuluaki [fuakava ]ka ʻi he toto pe.
19 Albowiem gdy Mojżesz wszystko przykazanie według zakonu opowiedział wszystkiemu ludowi, wziąwszy krew cielców i kozłów z wodą i z wełną szarłatową, i z hizopem, i same księgi, i lud wszystek pokropił,
He kuo leaʻaki ʻe Mōsese ʻae fekau kotoa pē ki he kakai kotoa pē ʻo fakatatau ki he fono, pea toʻo ʻe ia ʻae toto ʻoe fanga ʻuhikiʻi pulu mo e fanga kosi, fakataha mo e vai, mo e fulufuluʻi sipi kulokula, mo e ʻisope, ʻo ne luluku ʻaki ʻae tohi, pea mo e kakai kotoa pē,
20 Mówiąc: Tać jest krew przymierza, które wam Bóg przykazał.
ʻo ne pehē, “Ko e toto eni ʻoe fuakava ʻaia kuo fekau ʻe he ʻOtua kiate kimoutolu.”
21 Do tego i przybytek, i wszystko naczynie do służby Bożej należące krwią także pokropił.
Pea naʻa ne luluku foki ʻaki ʻae toto ʻae fale fehikitaki, mo e ngaahi meʻa kotoa pē naʻe fai ʻaki ʻae ngaue.
22 A niemal wszystko według zakonu krwią oczyszczone bywa, a bez rozlania krwi nie bywa odpuszczenie grzechów.
Pea kuo mei ʻosi ʻae meʻa kotoa pē ʻi hono fakamaʻa ʻaki ʻae toto ʻo fakatatau ki he fono; pea ka ʻikai lilingi ʻae toto ʻoku ʻikai ha fakamolemole.
23 A tak potrzeba było, aby kształty onych rzeczy, które są na niebie, temi rzeczami były oczyszczone, a same rzeczy niebieskie lepszemi ofiarami, niżeli te.
Ko ia naʻe totonu ai ke fakamaʻa ʻaki eni ʻae ngaahi fakatātā ʻoe ngaahi meʻa ʻi he langi; ka ko e ngaahi meʻa ʻi he langi ʻaki ʻae ngaahi feilaulau ʻoku lelei lahi hake.
24 Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami,
He naʻe ʻikai hū ʻa Kalaisi ki he potu tapu naʻe ngaohi ʻaki ʻae nima, [ʻaia ]ko e fakatātā [pe ]ki he moʻoni; ka ki he loto langi, ke ne fakahā eni ia ʻi he ʻao ʻae ʻOtua koeʻuhi ko kitautolu.
25 A nie iżby często ofiarował samego siebie, jako najwyższy kapłan wchodzi do świątnicy co rok ze krwią cudzą;
Pea naʻe ʻikai foki ke ne feilaulau ʻaki ia ʻo liunga lahi, ʻo hangē ko e hū ʻae taulaʻeiki lahi ki he potu tapu ʻi he taʻu kotoa pē mo e toto kehe;
26 (Bo inaczej musiałby był częstokroć cierpieć od początku świata), lecz teraz przy skończeniu wieków raz objawiony jest ku zgładzeniu grzechu przez ofiarowanie samego siebie. (aiōn g165)
He ka ne pehē, Ta ʻe liunga lahi ʻene mamahi talu hono fakatupu ʻo māmani: ka ko eni, kuo ne fakahā ia ʻo tuʻo taha ʻi he ngataʻanga ʻo māmani, ke ne ʻave ʻae angahala ʻi he feilaulau ʻaki ia ʻe ia. (aiōn g165)
27 A jako postanowiono ludziom raz umrzeć, a potem będzie sąd:
Pea hangē kuo pau ke mate ʻo tuʻo taha ʻae kakai, kae hili ia ko e fakamaau:
28 Tak i Chrystus, raz będąc ofiarowany na zgładzenie wielu grzechów, drugi raz się bez grzechu okaże tym, którzy go oczekują ku zbawieniu.
Pea pehē foki, kuo feilaulau ʻaki ʻa Kalaisi ʻo liunga taha, ke ne fua ʻae ngaahi hia ʻae tokolahi; pea ʻe fakahā ia ko hono liunga ua, kiate kinautolu ʻoku ʻamanaki kiate ia, ki he fakamoʻui, ka ʻe ʻikai [ke ʻave ]ʻae angahala.
