Hebrajczyków 9
1 A miałoć i pierwsze ono przymierze ustawy około służby Bożej i świątnicę świecką.
Ṁɔla, baa o dɔnlikpeligu den yaa pia maa, yaaba n nua ki tinga bogda po.
2 Albowiem sprawiony był przybytek pierwszy, w którym był świecznik, i stół, i pokładne chleby, który zwano świątnicą.
kelima sala yudaano den bɔgidi yaa diegu nni ke o kpagu den se ke n jiema ye n den yii o kanŋamu.
3 A za drugą zasłoną był przybytek, który zwano świątnicą najświętszą,
ke naan kani n den liegi wamu tie o kaanŋanmuciamo.
4 Mając złotą kadzielnicę i skrzynię przymierza zewsząd złotem powleczoną, w której było wiadro złote, mające w sobie mannę, i laska Aaronowa, która była zakwitnęła, i tablice przymierza.
Li den liegi o kaaŋamu ciamo. Lie nni o tadiciangu den se ki gbie li baali.
5 A nad skrzynią byli Cherubinowie chwały, którzy zacieniali ubłagalnię, o których rzeczach teraz nie potrzeba mówić o każdej z osobna.
O dɔnli ciangu tinga po den gbie bacianli ke ti kan fidi waani.
6 A to gdy tak przygotowano, do pierwszego przybytku zawsze wchodzą kapłani, służby Boże odprawując;
Ban den bogini ki gbeni, bi padidanba den kua cincanli po dieli nni ki tieni bi bogida.
7 Ale do drugiego raz w rok sam najwyższy kapłan, nie bez krwi, którą ofiaruje sam za się i za ludzkie niewiadomości.
O badiciamo baba i ṅ den kua yaa dieli n tuani yema binli yenma sɔma o ba yaapo yeni yaaba n den tieni yaa biidi ke ba bani lipo.
8 Przez co daje znać Duch Święty, iż jeszcze nie była objawiona droga do świątnicy, póki jeszcze trwał pierwszy przybytek,
Mi fuoŋanma daano bo waani ke o sɔnŋamo nan daa luodi o diekpeligu nan daa yaa baa ye.
9 Który był wzorem na ten teraźniejszy czas, w którym dary i ofiary bywają ofiarowane, które nie mogą w sumieniu doskonałym uczynić tego, co służbę Bożą odprawuje;
Lan den wangi yaa yognu ne. Li sala yeni li pada kuli nani li daa kan fidi ki lebidi nilo.
10 Tylko w pokarmach i w napojach, i w różnych omywaniach, i w ustawach cielesnych aż do czasu naprawienia włożone były.
O ban maadi mi jiema, mi ñima yeni yaa sala buolubo ye kuli.
11 Ale Chrystus przyszedłszy, najwyższy kapłan przyszłych dóbr, przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie tego budynku;
O badiciamo bo cua nani a bonŋana yaala n bo cua yeni.
12 Ani przez krew kozłów i cielców, ale przez własną krew swoję wszedł raz do świątnicy, znalazłszy wieczne odkupienie. (aiōnios g166)
Li ki tie i ŋuabi yeni i ne sɔma ka. Li bo tie yaa sɔma moni ke o bo kua apadiciama kani binli yema. (aiōnios g166)
13 Albowiem jeźli krew wołów i kozłów, i popiół jałowicy pokrapiający splugawione poświęca ku oczyszczeniu ciała:
kelima i ŋuabi, i ne sɔma yeni n fantanma piema yaala n ji bo ki moni bo paadiba yeni O Diedo bi gbannandi fiema.
14 Jakoż daleko więcej krew Chrystusowa, który przez Ducha wiecznego samego siebie ofiarował nienaganionym Bogu, oczyści sumienie wasze od uczynków martwych ku służeniu Bogu żywemu? (aiōnios g166)
Be n bo cedi ke o badiciamotuo ki tieni o sɔma o Diedo. O bo mali wan ṅani li mi bɔnma nn i ki kuani ti o Diedo kani? (aiōnios g166)
15 I dlatego jest nowego testamentu pośrednikiem, aby gdyby śmierć nastąpiła na odkupienie onych występków, które były pod pierwszym testamentem, ci którzy są powołani, wzięli obietnicę wiecznego dziedzictwa. (aiōnios g166)
Lanya po O tie O dɔnŋanmo candanbaanlo. Kelima naani ke i polidi ye, li tie taladi ke ban waani ka cincinli yua kpe. (aiōnios g166)
16 Albowiem gdzie jest testament, potrzeba, aby śmierć nastąpiła tego, który czyni testament.
Kelima i puondi pia saala li yaa tie ke kuuma ye. Kelima waa go pia fuomake yua n tieni baa ye.
17 Bo testament tych, którzy zmarli, mocny jest, gdyż jeszcze nie jest ważny, póki żyje ten, co testament uczynił.
Yeni ke cincinḋɔnligu den tieni ke sɔma ki ye.
18 Skąd ani on pierwszy testament bez krwi nie był poświęcony.
Kelima ya yogunu ke Moyize bo ñani mala o niba kuli po, o bo taa i ne yeni i ŋuabi sɔma yeni mi ñima ki wuli bi niba po.
19 Albowiem gdy Mojżesz wszystko przykazanie według zakonu opowiedział wszystkiemu ludowi, wziąwszy krew cielców i kozłów z wodą i z wełną szarłatową, i z hizopem, i same księgi, i lud wszystek pokropił,
ki yedi: «Li ne tie O Diedo dɔnligu sɔma ke O Diedo teni».
20 Mówiąc: Tać jest krew przymierza, które wam Bóg przykazał.
Obia bo tieni yeni a padiiama po yeni li bogiditiadi kuli.
21 Do tego i przybytek, i wszystko naczynie do służby Bożej należące krwią także pokropił.
Mala bo tie bonli kuli n yi ŋanbi yeni mi sɔma i. Sɔma yaa bo ye sugli bo ki ye.
22 A niemal wszystko według zakonu krwią oczyszczone bywa, a bez rozlania krwi nie bywa odpuszczenie grzechów.
Li yaa po i ke bo kpa ti yandi yaala n moni baa ya tie yeni a bonmona i.
23 A tak potrzeba było, aby kształty onych rzeczy, które są na niebie, temi rzeczami były oczyszczone, a same rzeczy niebieskie lepszemi ofiarami, niżeli te.
kelima o badiciamo ki kua naani le bi togidi ke laa tie yeni i mɔmɔni.
24 Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami,
O den ki kua ki bua wan tieni maama kaa ki kua o kanŋamu binli kuli yeni tiama ya sɔma.
25 A nie iżby często ofiarował samego siebie, jako najwyższy kapłan wchodzi do świątnicy co rok ze krwią cudzą;
Li ya bo tie yeni li bo kan ya ŋani ban ya tieni ohali li ŋandunli n cili ya yognu. Yenma baba i ke o tieniwanimono kipieni ti binli.
26 (Bo inaczej musiałby był częstokroć cierpieć od początku świata), lecz teraz przy skończeniu wieków raz objawiony jest ku zgładzeniu grzechu przez ofiarowanie samego siebie. (aiōn g165)
Nilo kuli ba kpe yenma, lan ya pendi, ti buudi n cua. (aiōn g165)
27 A jako postanowiono ludziom raz umrzeć, a potem będzie sąd:
Nilo kulibakpe yenma, lan yaa pendi ti buudi ṅ cua
28 Tak i Chrystus, raz będąc ofiarowany na zgładzenie wielu grzechów, drugi raz się bez grzechu okaże tym, którzy go oczekują ku zbawieniu.
Yeni ke o badiciamo bo kpe ki yiedi ki waani yaaba n daani ki guu.
