Hebrajczyków 8
1 Ale suma tego, co się mówi, ta jest: Iż takiego mamy najwyższego kapłana, który usiadł na prawicy stolicy wielmożności na niebiesiech;
Aa naho boreñe i nitaroñeñe rezay: Inao ty tali’e: Aman-tika i Mpisorom-bey zay, i nampiambesareñe an-kavanam-piambesa’ i Andindimoneñe andikerañe añey,
2 Sługą będąc świątnicy, a prawdziwego onego przybytku, który Pan zbudował, a nie człowiek.
mitoroñe amy efetse masiñey naho ami’ty kivoho to naore’ i Talè fa tsy ondaty.
3 Albowiem każdy najwyższy kapłan ku ofiarowaniu darów i ofiar bywa postanowiony, skąd potrzeba było, aby i ten miał, co by ofiarował.
Toe songa tinendre hañenga banabana naho soroñe o mpisorom-beio; aa le tsy mahay tsy amam-pañenga ka itoy.
4 Bo gdyby był na ziemi, nie byłby kapłanem, póki by zostawali oni kapłani, którzy według zakonu dary ofiarują,
Mbore, ie tan-tane atoy, tsy ho nimpisoroñe, amy te mbe eo ty mpisoroñe maro mañenga banabana ty amy Hàke,
5 Którzy służą kształtowi i cieniowi rzeczy niebieskich, jako Mojżeszowi od Boga powiedziane było, gdy miał dokończyć przybytku: Patrzajże, ( mówi), abyś uczynił wszystko według kształtu, który ci jest okazany na tej górze.
mitsikombe naho manalinjo o andindìñeo; toe nihatahataeñe t’i Mosè, ie ho nañoreñe i kivohoy, ami’ty hoe: Inao, hoe re, te hene ampanahafe’o amy sare natoro azo am-bohitsey.
6 Ale teraz nasz kapłan tem zacniejszego urzędu dostąpił, im jest pośrednikiem lepszego przymierza, które lepszemi obietnicami jest utwierdzone.
Fe nahazo fitoroñañe fanjàka te amy zay re henaneo amy te ie ty mpañalañalam-pañina soa, mifototse am-pitamàñe soa te ama’e.
7 Bo gdyby ono pierwsze było bez przygany, tedyćby wtóremu nie szukano miejsca.
Aa naho tsy nanan-kila i fañina valoha’ey, le tsy nipaiaeñe ty faharoe.
8 Albowiem ganiąc Żydów, mówi: Oto dni idą, mówi Pan, gdy uczynię z domem Izraelskim i z domem Judzkim przymierze nowe.
Fa ninjè’e ami’ty hoe: Inao, ho tondroke ty andro, hoe t’Iehovà, te hilaharako fañina vao amy anjomba’ Israeley naho amy anjomba’ i Joday—
9 Nie według przymierza, którem uczynił z ojcami ich w dzień, któregom ich ujął za rękę ich, abym ich wywiódł z ziemi Egipskiej; albowiem oni nie zostali w tem przymierzu mojem, a Jam ich zaniedbał, mówi Pan.
tsy manahake i fañina nanoeko aman-droae’ iareo amy andro nitanatanàko vaho niaolòako iareo niakatse an-tane Mitsraimeiy; amy t’ie tsy nahatañe i fañinakoy, le niambohoako, hoe t’Iehovà.
10 Przetoż toć jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje w myśl ich i na sercach ich napiszę je, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.
Zao ka ty fañina horizako ami’ty anjomba’ Israele, naho fa añe i andro rey, hoe t’Iehovà. Hajoko an-tro’ iareo ao i Hà-koy naho ho sokireko añ’arofo’ iareo ao: le ho Andrianañahare’ iareo iraho, vaho h’ondatiko iereo.
11 I nie będzie uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznaj Pana; albowiem wszyscy mię poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich.
Le tsy songa hifañoke o mpitrao-pimoneñeo, naho tsy sindre hanao aman-drahalahi’e, ty hoe: Mahafohìna Iehovà, amy te fonga hahafohiñe ahy, ty kede pak’ an-joke’e.
12 Bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej.
Fa ho ferenaiñako ty hatsivokara’iareo, vaho tsy ho tiahiko ka o tahi’ iareoo.
13 A gdy mówi: Nowe, pierwsze czyni wiotchem; a to, co wiotszeje i zestarzeje się, bliskie jest zniszczenia.
Ie nanao ty hoe: Vaoeñe, le fa nampiantere’e i taoloy, le fa himosaoñe o raha mihamodo naho miha-antetseo.
