Hebrajczyków 6
1 Przetoż zaniechawszy początkowych nauk o Chrystusie, miejmy się ku doskonałości, nie znowu zakładając grunty pokuty od uczynków martwych i wiary w Boga.
វយំ ម្ឫតិជនកកម៌្មភ្យោ មនះបរាវត៌្តនម៑ ឦឝ្វរេ វិឝ្វាសោ មជ្ជនឝិក្ឞណំ ហស្តាប៌ណំ ម្ឫតលោកានាម៑ ឧត្ថានម្
អនន្តកាលស្ថាយិវិចារាជ្ញា ចៃតៃះ បុនព៌្ហិត្តិមូលំ ន ស្ថាបយន្តះ ខ្រីឞ្ដវិឞយកំ ប្រថមោបទេឝំ បឝ្ចាត្ក្ឫត្យ សិទ្ធិំ យាវទ៑ អគ្រសរា ភវាម។ (aiōnios g166)
3 A to uczynimy, jeźli tylko Bóg dopuści.
ឦឝ្វរស្យានុមត្យា ច តទ៑ អស្មាភិះ ការិឞ្យតេ។
4 Albowiem niemożebne jest, aby ci, którzy są raz oświeceni i skosztowali daru niebieskiego, i uczestnikami się stali Ducha Świętego,
យ ឯកក្ឫត្វោ ទីប្តិមយា ភូត្វា ស្វគ៌ីយវររសម៑ អាស្វទិតវន្តះ បវិត្រស្យាត្មនោៜំឝិនោ ជាតា
ឦឝ្វរស្យ សុវាក្យំ ភាវិកាលស្យ ឝក្តិញ្ចាស្វទិតវន្តឝ្ច តេ ភ្រឞ្ដ្វា យទិ (aiōn g165)
6 Gdyby odpadli, aby się zaś odnowili ku pokucie, jako ci, którzy sobie znowu krzyżują Syna Bożego i jawnie go sromocą.
ស្វមនោភិរីឝ្វរស្យ បុត្រំ បុនះ ក្រុឝេ ឃ្នន្តិ លជ្ជាស្បទំ កុវ៌្វតេ ច តហ៌ិ មនះបរាវត៌្តនាយ បុនស្តាន៑ នវីនីកត៌្តុំ កោៜបិ ន ឝក្នោតិ។
7 Albowiem ziemia, która często na się przychodzący deszcz pije i rodzi ziele przygodne tym, którzy ją sprawują, bierze błogosławieństwo od Boga;
យតោ យា ភូមិះ ស្វោបរិ ភូយះ បតិតំ វ្ឫឞ្ដិំ បិវតី តត្ផលាធិការិណាំ និមិត្តម៑ ឥឞ្ដានិ ឝាកាទីន្យុត្បាទយតិ សា ឦឝ្វរាទ៑ អាឝិឞំ ប្រាប្តា។
8 Lecz która przynosi ciernie i osty, odrzucona jest i bliska przeklęstwa, która na koniec bywa spalona.
កិន្តុ យា ភូមិ រ្គោក្ឞុរកណ្ដកវ្ឫក្ឞាន៑ ឧត្បាទយតិ សា ន គ្រាហ្យា ឝាបាហ៌ា ច ឝេឞេ តស្យា ទាហោ ភវិឞ្យតិ។
9 A wszakże, najmilsi! pewniśmy o was coś lepszego i zbawienia bliższego, chociaż tak mówimy.
ហេ ប្រិយតមាះ, យទ្យបិ វយម៑ ឯតាទ្ឫឝំ វាក្យំ ភាឞាមហេ តថាបិ យូយំ តត ឧត្ក្ឫឞ្ដាះ បរិត្រាណបថស្យ បថិកាឝ្ចាធ្វ ឥតិ វិឝ្វសាមះ។
10 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapamiętał pracy waszej i pracowitej miłości, którąście okazali ku imieniu jego, gdyście służyli świętym i jeszcze służycie.
យតោ យុឞ្មាភិះ បវិត្រលោកានាំ យ ឧបការោ ៜការិ ក្រិយតេ ច តេនេឝ្វរស្យ នាម្នេ ប្រកាឝិតំ ប្រេម ឝ្រមញ្ច វិស្មត៌្តុម៑ ឦឝ្វរោៜន្យាយការី ន ភវតិ។
11 A żądamy, aby każdy z was toż staranie pokazywał ku nabyciu zupełnej nadziei aż do końca.
អបរំ យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកោ ជនោ យត៑ ប្រត្យាឝាបូរណាត៌្ហំ ឝេឞំ យាវត៑ តមេវ យត្នំ ប្រកាឝយេទិត្យហម៑ ឥច្ឆាមិ។
12 Abyście nie byli gnuśnymi, ale naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość odziedziczyli obietnicę.
អតះ ឝិថិលា ន ភវត កិន្តុ យេ វិឝ្វាសេន សហិឞ្ណុតយា ច ប្រតិជ្ញានាំ ផលាធិការិណោ ជាតាស្តេឞាម៑ អនុគាមិនោ ភវត។
13 Albowiem Bóg obietnicę czyniąc Abrahamowi, gdy nie miał przez kogo większego przysiąc, przysiągł przez siebie samego,
ឦឝ្វរោ យទា ឥព្រាហីមេ ប្រត្យជានាត៑ តទា ឝ្រេឞ្ឋស្យ កស្យាប្យបរស្យ នាម្នា ឝបថំ កត៌្តុំ នាឝក្នោត៑, អតោ ហេតោះ ស្វនាម្នា ឝបថំ ក្ឫត្វា តេនោក្តំ យថា,
14 Mówiąc: Zaiste błogosławiąc błogosławić ci będę i rozmnażając rozmnożę cię.
"សត្យម៑ អហំ ត្វាម៑ អាឝិឞំ គទិឞ្យាមិ តវាន្វយំ វទ៌្ធយិឞ្យាមិ ច។ "
15 A tak długo czekając, dostąpił obietnicy.
អនេន ប្រការេណ ស សហិឞ្ណុតាំ វិធាយ តស្យាះ ប្រត្យាឝាយាះ ផលំ លព្ធវាន៑។
16 Ludzieć wprawdzie przez większego przysięgają, a przysięga, która się dzieje ku potwierdzeniu, jest między nimi końcem wszystkich sporów.
អថ មានវាះ ឝ្រេឞ្ឋស្យ កស្យចិត៑ នាម្នា ឝបន្តេ, ឝបថឝ្ច ប្រមាណាត៌្ហំ តេឞាំ សវ៌្វវិវាទាន្តកោ ភវតិ។
17 Dlatego też Bóg chcąc dostatecznie okazać dziedzicom obietnicy nieodmienność rady swojej, uczynił na to przysięgę,
ឥត្យស្មិន៑ ឦឝ្វរះ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលាធិការិណះ ស្វីយមន្ត្រណាយា អមោឃតាំ ពាហុល្យតោ ទឝ៌យិតុមិច្ឆន៑ ឝបថេន ស្វប្រតិជ្ញាំ ស្ថិរីក្ឫតវាន៑។
18 Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,
អតឯវ យស្មិន៑ អន្ឫតកថនម៑ ឦឝ្វរស្យ ន សាធ្យំ តាទ្ឫឝេនាចលេន វិឞយទ្វយេន សម្មុខស្ថរក្ឞាស្ថលស្យ ប្រាប្តយេ បលាយិតានាម៑ អស្មាកំ សុទ្ឫឍា សាន្ត្វនា ជាយតេ។
19 Którą mamy jako kotwicę duszy, i bezpieczną, i pewną, i wchodzącą aż wewnątrz za zasłonę,
សា ប្រត្យាឝាស្មាកំ មនោនៅកាយា អចលោ លង្គរោ ភូត្វា វិច្ឆេទកវស្ត្រស្យាភ្យន្តរំ ប្រវិឞ្ដា។
