Hebrajczyków 6
1 Przetoż zaniechawszy początkowych nauk o Chrystusie, miejmy się ku doskonałości, nie znowu zakładając grunty pokuty od uczynków martwych i wiary w Boga.
Rumal kꞌu riꞌ, man xwi ta bꞌa kaqilij ri nabꞌe taq kꞌutuꞌn ri xya chaqe chirij ri Cristo xane joꞌ chiqawach. Man are ta chi bꞌa kaqatzalij ubꞌixik ri nabꞌe taq jastaq jetaq ri chꞌekoj koltajem rukꞌ ri chak ri xaq kamikal kukꞌam loq, ri kojonik chirij ri Dios,
ri ucholajil chirij ri qasanaꞌ, ri yaꞌoj qꞌabꞌaj pa kiwiꞌ ri winaq, ri kꞌastajibꞌal kiwach ri kaminaqibꞌ xuqujeꞌ ri qꞌatoj tzij ri man kꞌo ta ukꞌisik. (aiōnios g166)
3 A to uczynimy, jeźli tylko Bóg dopuści.
Ronojel waꞌ kaqabꞌano we kuya bꞌe ri Dios chaqe.
4 Albowiem niemożebne jest, aby ci, którzy są raz oświeceni i skosztowali daru niebieskiego, i uczestnikami się stali Ducha Świętego,
Rumal cher makuya ta chik chi ri winaq ri xetunax kanoq rumal ri sipanik rech chilaꞌ chikaj xuqujeꞌ xyaꞌtaj kech ri Uxlabꞌixel,
xuqujeꞌ utz xkita ri utz laj utzij ri Dios xuqujeꞌ utz xkita ri kwinem ri kape na. (aiōn g165)
6 Gdyby odpadli, aby się zaś odnowili ku pokucie, jako ci, którzy sobie znowu krzyżują Syna Bożego i jawnie go sromocą.
Xetzaq chi kꞌu junmul, man kuya ta kꞌut kabꞌan chi kꞌakꞌ chike junmul rumal man kuya taj karip chi junmul ri Ukꞌojol ri Dios xa rumal ke aꞌreꞌ.
7 Albowiem ziemia, która często na się przychodzący deszcz pije i rodzi ziele przygodne tym, którzy ją sprawują, bierze błogosławieństwo od Boga;
Rumal cher jetaq ta ne ri ulew, kubꞌiqꞌ ri jabꞌ ri kaqaj choch, kꞌa te riꞌ kuya uwach ri utz xuqujeꞌ jeꞌl taq tikoꞌn kech ri ketikowik, kukꞌamawaꞌj ri utewechiꞌbꞌal ri Dios.
8 Lecz która przynosi ciernie i osty, odrzucona jest i bliska przeklęstwa, która na koniec bywa spalona.
Are kꞌu ri ulew ri xaq kꞌix kakꞌiy choch, man kꞌo ta kutayij, xane xaq rayeꞌm ketzelaxik xuqujeꞌ rayeꞌm kaporoxik.
9 A wszakże, najmilsi! pewniśmy o was coś lepszego i zbawienia bliższego, chociaż tak mówimy.
Are kꞌu ri ix loqꞌalaj taq wachalal, pune jeriꞌ kaqabꞌij chiꞌwe, uchapom qakꞌuꞌx chi man ixtanalinaq taj che ri ikojonem, we riꞌ sibꞌalaj utz kubꞌan chiꞌwe rech jeriꞌ kixkolotajik.
10 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapamiętał pracy waszej i pracowitej miłości, którąście okazali ku imieniu jego, gdyście służyli świętym i jeszcze służycie.
Rumal cher ri Dios sukꞌ, man kasachan ta ri ichak rech loqꞌanik ri ibꞌanom xuqujeꞌ ri kibꞌan na chikitoꞌik ri e tyoxalaj taq winaq.
11 A żądamy, aby każdy z was toż staranie pokazywał ku nabyciu zupełnej nadziei aż do końca.
Kurayij qanimaꞌ chi xaq jeꞌ kiwilij ubꞌanik ri chak kꞌa pa ri kꞌisbꞌal qꞌij, rech jeriꞌ kikꞌamawaꞌj ri utojbꞌalil.
12 Abyście nie byli gnuśnymi, ale naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość odziedziczyli obietnicę.
Man kixux ta saqꞌoribꞌ, xane chiwesaj kiwach ri rumal ri kikojobꞌal xuqujeꞌ rukꞌ ayeꞌnik kakikꞌamawaꞌj ri bꞌiꞌtal loq chike.
13 Albowiem Bóg obietnicę czyniąc Abrahamowi, gdy nie miał przez kogo większego przysiąc, przysiągł przez siebie samego,
Rumal cher are taq xubꞌij loq ri Dios che ri Abraham, in katintewechiꞌj na. Rumal kꞌu che ri man kꞌo ta jun rukꞌ kubꞌan wi ri chꞌekom tzij, xubꞌan ri chꞌekom tzij rukꞌ areꞌ pa utukel.
14 Mówiąc: Zaiste błogosławiąc błogosławić ci będę i rozmnażając rozmnożę cię.
Ri Dios xubꞌij che ri Abraham: Qas tzij katintewechiꞌj na xuqujeꞌ keꞌnkꞌiyarisaj na ri awijaꞌl.
15 A tak długo czekając, dostąpił obietnicy.
Ri Abraham xrayeꞌj rukꞌ kuꞌlibꞌal kuꞌx ri xbꞌix loq che.
16 Ludzieć wprawdzie przez większego przysięgają, a przysięga, która się dzieje ku potwierdzeniu, jest między nimi końcem wszystkich sporów.
Qas tzij wi ri achyabꞌ kakibꞌan chꞌekom tzij choch jun winaq ri nim reqeleꞌn chikiwach, are kabꞌiꞌtaj jun jastaq kumal, makekwin taj kakitzalij kibꞌ che ri xkibꞌij.
17 Dlatego też Bóg chcąc dostatecznie okazać dziedzicom obietnicy nieodmienność rady swojej, uczynił na to przysięgę,
Rumal riꞌ ri Dios rumal chi karaj kukꞌut chikiwach ri eꞌchanel chi ri bꞌiꞌtal loq man kꞌo ta jun kakꞌexowik, rumal riꞌ xubꞌan ri chꞌekom tzij.
18 Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,
Jeriꞌ xubꞌano rech rumal ri bꞌiꞌtal loq xuqujeꞌ ri chꞌekom tzij, are waꞌ kebꞌ jastaq ri man kakꞌexetaj ta wi, rumal cher ri Dios man kubꞌan ta bꞌanoj tzij. Waꞌ we riꞌ kuya ukuꞌlibꞌal qakꞌuꞌx rumal cher are kaqaj chi ri Dios kujuchajij, xuqujeꞌ qas kuꞌl wi qakꞌuꞌx chi kuya na chaqe ri ubꞌim loq.
19 Którą mamy jako kotwicę duszy, i bezpieczną, i pewną, i wchodzącą aż wewnątrz za zasłonę,
Waꞌ we riꞌ qas kubꞌan chaqe chi qas kakubꞌiꞌ qakꞌuꞌx jacha ta ne ri jun jukubꞌ bꞌinibꞌal puꞌwiꞌ ri jaꞌ ko xekelik rumal cher ko xeketal rumal ri chꞌichꞌ ri qajinaq pa ri jaꞌ, jewaꞌ ri kꞌulibꞌal kuꞌx ri kok bꞌik chirij ri tasbꞌal ri kꞌo pa ri Ja Qꞌijilaꞌbꞌal Dios.
