< Hebrajczyków 6 >

1 Przetoż zaniechawszy początkowych nauk o Chrystusie, miejmy się ku doskonałości, nie znowu zakładając grunty pokuty od uczynków martwych i wiary w Boga.
Hijehchun eihon Christa thudol thubul lam avel vel'a kihilna ngatau hite. Chusangin masotjou hitin hetna lam'ah pilhin ding gouhite. Tahbeh mongin eihon thilsebolnaa kona lunghei chule Pathen a itahsan nau ngaplhah thudol a thubul lam kithah pat kitna ingaicha tapouve.
2 Nauki o chrzcie i o wkładaniu rąk, i o powstaniu umarłych, i o sądzie wiecznym; (aiōnios g166)
Baptize chan thudol, khutngap thudol, mithi thokitna, chule tonsot thutanna thudol a kihilbena nangaichat u ahitapoi. (aiōnios g166)
3 A to uczynimy, jeźli tylko Bóg dopuści.
Chule hitia hi Pathen phatsah ahileh, eihon aban hetbena lam imasot dingu ahiye.
4 Albowiem niemożebne jest, aby ci, którzy są raz oświeceni i skosztowali daru niebieskiego, i uczestnikami się stali Ducha Świętego,
Ijeh inem itileh khatvei lhagao mitvahna neisa–vanlam thilphaho hetna nei chule Lhagao Theng chankhompi hitasa ho,
5 Skosztowali też dobrego słowa Bożego i mocy przyszłego wieku, (aiōn g165)
Pathen thu aphatna ho tepkha a chule ahunglhung ding khangho umdidol hetna neitasa, (aiōn g165)
6 Gdyby odpadli, aby się zaś odnowili ku pokucie, jako ci, którzy sobie znowu krzyżują Syna Bożego i jawnie go sromocą.
chujouva Pathen a kona kiheimang ho chu: Pathen Chapa sangnomlou, Ama chu thingpel to avela akilbeh kit ahin, chule mihonpi lah a jachatsahna'a atahlah ahitah jeh chun akisihkitna dinguva hinlepui chu thil hahsatah ahi.
7 Albowiem ziemia, która często na się przychodzący deszcz pije i rodzi ziele przygodne tym, którzy ją sprawują, bierze błogosławieństwo od Boga;
Vana kon go hunglha chun leiset achapnouvin chule loubol mi dingin Pathen phattheina gapha ahin sodoh in ahi.
8 Lecz która przynosi ciernie i osty, odrzucona jest i bliska przeklęstwa, która na koniec bywa spalona.
Hinlah lou chun lingphung le nangkai hinsodoh henlang hileh, panabei hiding ahitai. Loubolpa chun hiche lou chu themmo chanpai intin chule ahalvam jeng ding ahitai.
9 A wszakże, najmilsi! pewniśmy o was coś lepszego i zbawienia bliższego, chociaż tak mówimy.
Sopi deitahte, keihon hitihin sei jengu jongleng, nangho chungchang thu akisei ahipoi ti kaheuve. Keihon katahsanu chu aphajo, nangho huhhing chana thudola hinte tihi ahi.
10 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapamiętał pracy waszej i pracowitej miłości, którąście okazali ku imieniu jego, gdyście służyli świętym i jeszcze służycie.
Ijeh ham itileh Pathen chondih louva ahipoi. Aman nanghon ichangeiya ama dinga kisalunggima nahiu chule nanghon tugeija naboljomu atahsan dangho nakhohsahnau navetsah u chu asuhmil lou ding ahi.
11 A żądamy, aby każdy z was toż staranie pokazywał ku nabyciu zupełnej nadziei aż do końca.
Kagelkhoh tah u chu nahinkhou umsungin atahsan midangho chu ngailu jomun, hichun nakinepnau chu atah hung himong ding ahinai ti aphotchet teina ding ahije.
12 Abyście nie byli gnuśnymi, ale naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość odziedziczyli obietnicę.
Chutileh nangho lhagao lama amol le ima khohsalou nahilou dingu ahitai. Chusanga Pathen thutep loding ho tahsan le thoh hat umchan nungjuiya nahi dingu ahi.
13 Albowiem Bóg obietnicę czyniąc Abrahamowi, gdy nie miał przez kogo większego przysiąc, przysiągł przez siebie samego,
Vetsahnan, Pathen in Abraham koma thutep ananeiye. Ama sanga hettohsah lenjo dang aum tahlou jeh in Pathen chu Amatah minin kihahselin,
14 Mówiąc: Zaiste błogosławiąc błogosławić ci będę i rozmnażając rozmnożę cię.
“Keiman thonlou hela phatthei kaboh ding, chule keiman nachilhah ho chu simjou louva katamsah ding ahi,” ati.
15 A tak długo czekając, dostąpił obietnicy.
Chuti chun Abraham'in thohhattah in angah'in, chule Pathen thutep chu achangtai.
16 Ludzieć wprawdzie przez większego przysięgają, a przysięga, która się dzieje ku potwierdzeniu, jest między nimi końcem wszystkich sporów.
Hitia hi mihon kihahselna aneiji tenguleh amaho sanga lenjoa chun akihahsel jiuvin chule hiche kihahselna chu kidohna ngailouvin akiphutdetjin ahi.
17 Dlatego też Bóg chcąc dostatecznie okazać dziedzicom obietnicy nieodmienność rady swojej, uczynił na to przysięgę,
Pathen Amatah jonghin athutep chang hon alung akhel kit louna photchennan, kihahselna achun amajong aumin ahi.
18 Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,
Hitia hi Pathen in Athutep le akihahselna chu apehdoh gel ahije. Hicheteni hi khelkit thei ahitapoi, ajeh chu Pathen joutheilou ahije. Hijeh a hi, Ama henga kipelut a kiselho chun kinepna imasanguva um chu ituhchah jinguva ahileh kisonna phatah ineitheiyu ahi.
19 Którą mamy jako kotwicę duszy, i bezpieczną, i pewną, i wchodzącą aż wewnątrz za zasłonę,
Hiche kinepna hi ilhagao dinguva kingapdetna a phatah le tahsan umtah ahin, hichun pondal noiya Pathen muntheng sunga eipuilut theiyu ahi.
20 Gdzie przewodnik dla nas wszedł, Jezus, stawszy się według porządku Melchisedekowego najwyższym kapłanem na wieki. (aiōn g165)
Yeshua chu chuche muna eiho dinga analut a eiho dinga tonsot thempu chungnung Melchizedek dinmuna uma ahitai. (aiōn g165)

< Hebrajczyków 6 >