Hebrajczyków 4
1 Bójmyż się tedy, aby snać zaniedbawszy obietnicy o wejściu do odpocznienia jego, nie zdał się kto z was być upośledzony.
ⲁ̅ⲙⲁⲣⲛ̅ⲣ̅ϩⲟⲧⲉ ϭⲉ ϩⲱⲱⲛ ⲙⲏⲡⲟⲧⲉ ⲁϥⲥⲉⲉⲡⲉ ⲛ̅ϭⲓⲡⲉⲣⲏⲧ ⲉⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉϥⲙⲁ ⲛ̅ⲙ̅ⲧⲟⲛ. ⲛ̅ⲧⲉⲟⲩⲁ ϣⲱⲡⲉ ⲉϥϣⲁⲁⲧ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲛ̅ϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ̅.
2 Albowiem i nam zwiastowana jest Ewangielija jako i onym; ale im nie pomogło słowo, które słyszeli, przeto iż nie było złączone z wiarą tych, którzy słyszeli.
ⲃ̅ⲕⲁⲓⲅⲁⲣ ⲁⲩⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲁⲛ ⲛ̅ⲑⲉ ⲛ̅ⲛⲏ. ⲁⲗⲗⲁ ⲙ̅ⲡⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲙ̅ⲡⲥⲱⲧⲙ̅ ϯϩⲏⲩ ⲛ̅ⲛⲏ. ⲉⲛϥ̅ⲕⲉⲣⲁ ⲁⲛ ϩⲛ̅ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲱⲧⲙ̅.
3 Albowiem wnijdziemy do odpocznienia, którzyśmy uwierzyli, jako powiedział: Przetożem przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mojego; choć dokonane są dzieła Boże od założenia świata.
ⲅ̅ⲧⲛ̅ⲛⲁⲃⲱⲕ ⲅⲁⲣ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉϥⲙⲁ ⲛ̅ⲙ̅ⲧⲟⲛ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ. ⲕⲁⲧⲁⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲛ̅ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲓ̈ⲱⲣⲕ̅ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϩⲛ̅ⲧⲁⲟⲣⲅⲏ ϫⲉ ⲛ̅ⲛ̅ⲥⲉⲛⲏⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲁⲙⲁ ⲛ̅ⲙ̅ⲧⲟⲛ. ⲕⲁⲓⲧⲟⲓ ⲛⲉϩⲃⲏⲩⲉ ⲉⲁⲩϣⲱⲡⲉ ϫⲓⲛⲧⲕⲁⲧⲁⲃⲟⲗⲏ ⲙ̅ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ.
4 Albowiem tak powiedział na jednem miejscu o siódmym dniu: I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich spraw swoich.
ⲇ̅ⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲛ̅ⲟⲩⲙⲁ ⲉⲧⲃⲉⲡⲙⲉϩⲥⲁϣϥ̅ ⲛ̅ⲧⲉⲉⲓϩⲉ. ϫⲉ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙ̅ⲧⲟⲛ ⲙ̅ⲙⲟϥ ϩⲙ̅ⲡⲙⲉϩⲥⲁϣϥ̅ ⲛ̅ϩⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛⲉϥϩⲃⲏⲩⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ.
5 A tu zasię: Że nie wnijdą do odpocznienia mego.
ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲛ ϫⲉ ⲛ̅ⲛ̅ⲥⲉⲛⲁϣⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲁⲙⲁ ⲛ̅ⲙ̅ⲧⲟⲛ
6 Ponieważ tedy to zostaje, że niektórzy wchodzą do niego, a ci, którym pierwej zwiastowano, nie weszli dla niedowiarstwa,
ⲋ̅ⲉⲡⲉⲓ ⲟⲩⲛ ϭⲉ ⲁϥϣⲱϫⲡ̅ ⲉⲧⲣⲉϩⲟⲓ̈ⲛⲉ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲁⲩ ⲛ̅ϣⲟⲣⲡ̅ ⲙ̅ⲡⲟⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲃⲉⲧⲉⲩⲙⲛ̅ⲧⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ·
7 Zasię naznacza dzień niektóry: Dziś, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie (jako powiedziano): Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajcież serc waszych.
ⲍ̅ⲁϥⲡⲣϫ̅ⲟⲩϩⲟⲟⲩ ⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙ̅ⲡⲟⲟⲩ. ⲙⲛ̅ⲛ̅ⲥⲁⲡⲓⲟⲩⲟⲓ̈ϣ ⲛ̅ⲧⲉⲉⲓϭⲟⲧ. ⲕⲁⲧⲁⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲣⲡ̅ϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲙ̅ⲡⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲁⲛⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲧⲉϥⲥⲙⲏ ⲙ̅ⲡⲣ̅ϯⲛ̅ϣⲟⲧ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲛ̅ϩⲏⲧ.
8 Albowiem jeźliby im Jozue odpocznienie sprawił, nie mówiłby był potem o inszym dniu.
ⲏ̅ⲉⲛⲉⲛⲧⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲅⲁⲣ ϯⲙ̅ⲧⲟⲛ ⲛⲁⲩ ⲡⲉ ⲛⲉϥⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲕⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲛ̅ⲛ̅ⲥⲁⲛⲁⲓ̈.
9 A tak zostaje jeszcze odpocznienie ludowi Bożemu.
ⲑ̅ⲁⲣⲁ ⲁϥϣⲱϫⲡ̅ ⲛ̅ϭⲓⲟⲩⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲓⲥⲙⲟⲥ ⲙ̅ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
10 Albowiem ktobykolwiek wszedł do odpocznienia jego i on także odpoczął od spraw swoich, jako i Bóg od swoich.
ⲓ̅ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲃⲱⲕ ⲅⲁⲣ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉϥⲙⲁ ⲛ̅ⲙ̅ⲧⲟⲛ ⲁϥⲙ̅ⲧⲟⲛ ϩⲱⲱϥ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛⲉϥϩⲃⲏⲩⲉ ⲛ̅ⲑⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛⲟⲩϥ.
11 Starajmyż się tedy, abyśmy weszli do onego odpocznienia, żeby kto nie wpadł w tenże przykład niedowiarstwa.
ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲁⲣⲛ̅ϭⲉⲡⲏ ϭⲉ ⲉⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲙⲁ ⲛ̅ⲙ̅ⲧⲟⲛ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ. ϫⲉⲕⲁⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲟⲩⲁ ϩⲉ ϩⲙ̅ⲡⲓⲥⲙⲟⲧ ⲛ̅ⲟⲩⲱⲧ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲙⲛ̅ⲧⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ·
12 Boć żywe jest słowo Boże i skuteczne, i przeraźliwsze nad wszelki miecz po obu stronach ostry, i przenikające aż do rozdzielenia i duszy, i ducha, i stawów, i szpików, i rozeznawające myśli i zdania serdeczne.
ⲓ̅ⲃ̅ϥⲟⲛϩ̅ ⲅⲁⲣ ⲛ̅ϭⲓⲡϣⲁϫⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲁⲩⲱ ϥⲉⲛⲉⲣⲅⲓ. ⲁⲩⲱ ϥϣⲱⲱⲧ ⲉϩⲟⲩⲉⲥⲏϥⲉ ⲛⲓⲙ ⲛ̅ϩⲟ ⲥⲛⲁⲩ. ⲉϥϫⲱⲧⲉ ϣⲁⲙ̅ⲙⲁ ⲙ̅ⲡⲱϣ ⲛ̅ⲧⲉⲯⲩⲭⲏ. ⲙⲛ̅ⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅. ⲛ̅ϩⲁⲣⲙⲟⲥ ⲙⲛ̅ⲛ̅ⲁⲗⲧⲕⲁⲥ. ⲉϥⲟ ⲛ̅ⲣⲉϥⲕⲣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲛ̅ⲙⲉⲉⲩⲉ. ⲙⲛ̅ⲙ̅ⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ⲙ̅ⲡϩⲏⲧ.
13 A nie masz żadnego stworzenia, które by nie było jawne przed obliczem jego; owszem wszystkie rzeczy obnażone są i odkryte oczom tego, o którym mówimy.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲛ̅ⲥⲱⲛⲧ̅ ⲉϥϩⲏⲡ ⲙ̅ⲡⲉϥⲙ̅ⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ. ⲥⲉϭⲟⲗⲡ̅ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲧⲏⲣⲟⲩ. ⲁⲩⲱ ⲥⲉϣⲁⲁⲧ ⲛ̅ⲛⲁϩⲣⲁϥ. ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲧⲉⲣⲉⲡϣⲁϫⲉ ϫⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲁⲛ·
14 Przetoż mając najwyższego kapłana wielkiego, który przeniknął niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmyż się tego wyznania.
ⲓ̅ⲇ̅ⲉⲩⲛ̅ⲧⲁⲛ ϭⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲉⲁϥϫⲉⲧⲙ̅ⲡⲏⲩⲉ ⲓ̅ⲥ̅ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲙⲁⲣⲛ̅ⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲛϩⲟⲙⲟⲗⲟⲅⲓⲁ
15 Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieństwo nas, oprócz grzechu.
ⲓ̅ⲉ̅ⲛ̅ⲟⲩⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲛ̅ⲧⲁⲛϥ̅ ⲉⲙⲛ̅ϭⲟⲙ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲉϣⲡ̅ϩⲓⲥⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲛ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲁⲥⲑⲉⲛⲓⲁ. ⲁⲗⲗⲁ ⲉϥϫⲟⲛⲧ̅ ϩⲛ̅ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲛ̅ⲧⲉⲛϩⲉ ϣⲁⲧⲛ̅ⲛⲟⲃⲉ·
16 Przystąpmyż tedy z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i łaskę znaleźli ku pomocy czasu przygodnego.
ⲓ̅ⲋ̅ⲙⲁⲣⲛ̅ϯⲡⲉⲛⲟⲩⲟⲓ̈ ϭⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩⲡⲁⲣϩⲏⲥⲓⲁ ⲉⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ϫⲉⲕⲁⲁⲥ ⲉⲛⲉϫⲓ ⲛ̅ⲟⲩⲛⲁ. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲛ̅ϩⲉ ⲉⲩϩⲙⲟⲧ ⲉⲩⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲁⲛ ⲛ̅ⲃⲟⲏⲑⲓⲁ.
