Hebrajczyków 3
1 Przetoż, bracia święci, powołania niebieskiego uczestnicy! obaczcie Apostoła i najwyższego kapłana wyznania naszego, Chrystusa Jezusa,
Therefore, holy brothers, sharers in the heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our confession: Jesus.
2 Wiernego temu, który go postanowił, jako i Mojżesz był we wszystkim domu jego.
He is faithful to the One who made him, just as Moses also was, with his entire house.
3 Albowiem tem większej chwały ten nad Mojżesza godzien, im większą cześć ma budownik domu, niżeli sam dom.
For this Jesus was considered worthy of greater glory than Moses, so much so that the house which he has built holds a greater honor than the former one.
4 Bo każdy dom bywa budowany od kogo; ale który wszystkie rzeczy zbudował, Bóg jest.
For every house is built by someone, but God is the One who has created all things.
5 A byłci Mojżesz wiernym we wszystkim domu jego, jako sługa, na świadectwo tego, co potem miało być mówione.
And certainly Moses was faithful, with his entire house, like any servant, as a testimony to those things that would soon be said.
6 Ale Chrystus jako syn nad domem swoim panuje, którego domem my jesteśmy, jeźli tylko tę pewną ufność i tę chwałę nadziei aż do końca stateczną zachowamy.
Yet truly, Christ is like a Son in his own house. We are that house, if we firmly retain the faithfulness and the glory of hope, even unto the end.
7 Przetoż jako mówi Duch Święty: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli,
Because of this, it is just as the Holy Spirit says: “If today you hear his voice,
8 Nie zatwardzajcież serc waszych, jako w rozdrażnieniu, w dzień onego pokuszenia na puszczy.
harden not your hearts, as in the provocation, the very day of temptation, in the desert,
9 Gdzie mię kusili ojcowie wasi i doświadczali mię, i widzieli sprawy moje przez czterdzieści lat.
where your fathers tested me, even though they had seen and examined my works for forty years.
10 Dlategom się rozgniewał na ten naród i rzekłem: Ci zawsze błądzą sercem, a oni nie poznawają dróg moich.
For this reason, I was enraged against this generation, and I said: They always wander astray in heart. For they have not known my ways.
11 Jakom przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mojego.
So it is as I swore in my wrath: They shall not enter into my rest!”
12 Patrzcież, bracia! by snać nie było w którym z was serce złe i niewierne, które by odstępowało od Boga żywego;
Be cautious, brothers, lest perhaps there may be, in any of you, an evil heart of unbelief, turning aside from the living God.
13 Ale napominajcie jedni drugich na każdy dzień, póki się Dziś nazywa, aby kto z was nie był zatwardzony oszukaniem grzechu.
Instead, exhort one another every day, while it is still called ‘today,’ so that none of you may become hardened through the falseness of sin.
14 Albowiem staliśmy się uczestnikami Chrystusa, jeźliże tylko początek tego gruntu aż do końca stateczny zachowamy.
For we have been made participants in Christ. This is only so, if we firmly retain the beginning of his substance, even unto the end.
15 Przetoż póki bywa rzeczone: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w onem rozdrażnieniu.
For it has been said: “If today you hear his voice, harden not your hearts, in the same manner as in the former provocation.”
16 Albowiem niektórzy usłyszawszy, rozdrażnili Pana, ale nie wszyscy, którzy byli wyszli z Egiptu przez Mojżesza.
For some of those listening did provoke him. But not all of these had set forth from Egypt through Moses.
17 A na którychże się gniewał przez czterdzieści lat? Izali nie na tych, którzy grzeszyli, których ciała poległy na puszczy?
So against whom was he angry for forty years? Was it not those who had sinned, whose dead bodies lay prostrate in the desert?
18 A którymże przysiągł, że nie mieli wnijść do odpocznienia jego? Azaż nie tym, którzy byli nieposłusznymi?
But to whom did he swear that they would not enter into his rest, except to those who were incredulous?
19 I widzimy, iż tam nie mogli wnijść dla niedowiarstwa.
And so, we perceive that they were not able to enter because of unbelief.
