Hebrajczyków 12
1 Przetoż i my, mając tak wielki około siebie leżący obłok świadków, złożywszy wszelaki ciężar i grzech, który nas snadnie obstępuje, przez cierpliwość bieżmy w zawodzie, który nam jest wystawiony;
ଅତୋ ହେତୋରେତାୱତ୍ସାକ୍ଷିମେଘୈ ର୍ୱେଷ୍ଟିତାଃ ସନ୍ତୋ ୱଯମପି ସର୍ୱ୍ୱଭାରମ୍ ଆଶୁବାଧକଂ ପାପଞ୍ଚ ନିକ୍ଷିପ୍ୟାସ୍ମାକଂ ଗମନାଯ ନିରୂପିତେ ମାର୍ଗେ ଧୈର୍ୟ୍ୟେଣ ଧାୱାମ|
2 Patrząc na Jezusa, wodza i dokończyciela wiary, który dla wystawionej sobie radości, podjął krzyż, wzgardziwszy sromotę, i usiadł na prawicy stolicy Bożej.
ଯଶ୍ଚାସ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟାଗ୍ରେସରଃ ସିଦ୍ଧିକର୍ତ୍ତା ଚାସ୍ତି ତଂ ଯୀଶୁଂ ୱୀକ୍ଷାମହୈ ଯତଃ ସ ସ୍ୱସମ୍ମୁଖସ୍ଥିତାନନ୍ଦସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥମ୍ ଅପମାନଂ ତୁଚ୍ଛୀକୃତ୍ୟ କ୍ରୁଶସ୍ୟ ଯାତନାଂ ସୋଢୱାନ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯସିଂହାସନସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ସମୁପୱିଷ୍ଟୱାଂଶ୍ଚ|
3 Przetoż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali.
ଯଃ ପାପିଭିଃ ସ୍ୱୱିରୁଦ୍ଧମ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱୈପରୀତ୍ୟଂ ସୋଢୱାନ୍ ତମ୍ ଆଲୋଚଯତ ତେନ ଯୂଯଂ ସ୍ୱମନଃସୁ ଶ୍ରାନ୍ତାଃ କ୍ଲାନ୍ତାଶ୍ଚ ନ ଭୱିଷ୍ୟଥ|
4 Jeszczeście się aż do krwi nie sprzeciwili, walcząc przeciwko grzechowi.
ଯୂଯଂ ପାପେନ ସହ ଯୁଧ୍ୟନ୍ତୋଽଦ୍ୟାପି ଶୋଣିତୱ୍ୟଯପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ପ୍ରତିରୋଧଂ ନାକୁରୁତ|
5 Czyliście zapamiętali napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój, nie lekceważ sobie kaźni Pańskiej, a nie trać serca, gdy od niego bywasz karany;
ତଥା ଚ ପୁତ୍ରାନ୍ ପ୍ରତୀୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ଯ ଉପଦେଶ ଉକ୍ତସ୍ତଂ କିଂ ୱିସ୍ମୃତୱନ୍ତଃ? "ପରେଶେନ କୃତାଂ ଶାସ୍ତିଂ ହେ ମତ୍ପୁତ୍ର ନ ତୁଚ୍ଛଯ| ତେନ ସଂଭର୍ତ୍ସିତଶ୍ଚାପି ନୈୱ କ୍ଲାମ୍ୟ କଦାଚନ|
6 Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze, a smaga każdego, którego za syna przyjmuje.
ପରେଶଃ ପ୍ରୀଯତେ ଯସ୍ମିନ୍ ତସ୍ମୈ ଶାସ୍ତିଂ ଦଦାତି ଯତ୍| ଯନ୍ତୁ ପୁତ୍ରଂ ସ ଗୃହ୍ଲାତି ତମେୱ ପ୍ରହରତ୍ୟପି| "
7 Jeźli znosicie karanie, Bóg się wam ofiaruje jako synom; albowiem któryż jest syn, którego by ojciec nie karał?
ଯଦି ଯୂଯଂ ଶାସ୍ତିଂ ସହଧ୍ୱଂ ତର୍ହୀଶ୍ୱରଃ ପୁତ୍ରୈରିୱ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱ୍ୟୱହରତି ଯତଃ ପିତା ଯସ୍ମୈ ଶାସ୍ତିଂ ନ ଦଦାତି ତାଦୃଶଃ ପୁତ୍ରଃ କଃ?
8 A jeźli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, tedy jesteście bękartami, a nie synami.
ସର୍ୱ୍ୱେ ଯସ୍ୟାଃ ଶାସ୍ତେରଂଶିନୋ ଭୱନ୍ତି ସା ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ ନ ଭୱତି ତର୍ହି ଯୂଯମ୍ ଆତ୍ମଜା ନ କିନ୍ତୁ ଜାରଜା ଆଧ୍ୱେ|
9 A nadto cielesnych ojców naszych mieliśmy, którzy nas karali, a baliśmy się ich; zaż daleko więcej nie mamy być poddani Ojcu duchów, abyśmy żyli?
ଅପରମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଶାରୀରିକଜନ୍ମଦାତାରୋଽସ୍ମାକଂ ଶାସ୍ତିକାରିଣୋଽଭୱନ୍ ତେ ଚାସ୍ମାଭିଃ ସମ୍ମାନିତାସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଯ ଆତ୍ମନାଂ ଜନଯିତା ୱଯଂ କିଂ ତତୋଽଧିକଂ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂଯ ନ ଜୀୱିଷ୍ୟାମଃ?
10 Albowiem oni na mało dni, jako się im zdało, nas karali; ale ten ku pożytkowi naszemu na to, abyśmy byli uczestnikami świętobliwości jego.
ତେ ତ୍ୱଲ୍ପଦିନାନି ଯାୱତ୍ ସ୍ୱମନୋଽମତାନୁସାରେଣ ଶାସ୍ତିଂ କୃତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତ୍ୱେଷୋଽସ୍ମାକଂ ହିତାଯ ତସ୍ୟ ପୱିତ୍ରତାଯା ଅଂଶିତ୍ୱାଯ ଚାସ୍ମାନ୍ ଶାସ୍ତି|
11 A wszelkie karanie, gdy przytomne jest, nie zda się być wesołe, ale smutne; lecz potem owoc sprawiedliwości spokojny przynosi tym, którzy są przez nie wyćwiczeni.
ଶାସ୍ତିଶ୍ଚ ୱର୍ତ୍ତମାନସମଯେ କେନାପି ନାନନ୍ଦଜନିକା କିନ୍ତୁ ଶୋକଜନିକୈୱ ମନ୍ୟତେ ତଥାପି ଯେ ତଯା ୱିନୀଯନ୍ତେ ତେଭ୍ୟଃ ସା ପଶ୍ଚାତ୍ ଶାନ୍ତିଯୁକ୍ତଂ ଧର୍ମ୍ମଫଲଂ ଦଦାତି|
12 Przeto opuszczone ręce i zemdlone kolana wyprostujcie,
ଅତଏୱ ଯୂଯଂ ଶିଥିଲାନ୍ ହସ୍ତାନ୍ ଦୁର୍ବ୍ବଲାନି ଜାନୂନି ଚ ସବଲାନି କୁରୁଧ୍ୱଂ|
13 A czyńcie koleje proste nogami waszemi, iżby to, co jest chromego, z drogi nie ustąpiło, ale raczej uzdrowione było.
ଯଥା ଚ ଦୁର୍ବ୍ବଲସ୍ୟ ସନ୍ଧିସ୍ଥାନଂ ନ ଭଜ୍ୟେତ ସ୍ୱସ୍ଥଂ ତିଷ୍ଠେତ୍ ତଥା ସ୍ୱଚରଣାର୍ଥଂ ସରଲଂ ମାର୍ଗଂ ନିର୍ମ୍ମାତ|
14 Pokoju naśladujcie ze wszystkimi i świętobliwości, bez której żaden nie ogląda Pana;
ଅପରଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱୈଃ ସାର୍ଥମ୍ ଏକ୍ୟଭାୱଂ ଯଚ୍ଚ ୱିନା ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦର୍ଶନଂ କେନାପି ନ ଲପ୍ସ୍ୟତେ ତତ୍ ପୱିତ୍ରତ୍ୱଂ ଚେଷ୍ଟଧ୍ୱଂ|
15 Upatrując, żeby kto nie odpadł od łaski Bożej, a żeby który korzeń gorzkości nie podrósł, a nie przekaził i przez niego, aby się ich wiele nie pokalało;
ଯଥା କଶ୍ଚିଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହାତ୍ ନ ପତେତ୍, ଯଥା ଚ ତିକ୍ତତାଯା ମୂଲଂ ପ୍ରରୁହ୍ୟ ବାଧାଜନକଂ ନ ଭୱେତ୍ ତେନ ଚ ବହୱୋଽପୱିତ୍ରା ନ ଭୱେଯୁଃ,
16 Aby kto nie był wszetecznym albo sprośnym jako Ezaw, który za potrawę jedną sprzedał pierworodztwo swoje.
ଯଥା ଚ କଶ୍ଚିତ୍ ଲମ୍ପଟୋ ୱା ଏକକୃତ୍ୱ ଆହାରାର୍ଥଂ ସ୍ୱୀଯଜ୍ୟେଷ୍ଠାଧିକାରୱିକ୍ରେତା ଯ ଏଷୌସ୍ତଦ୍ୱଦ୍ ଅଧର୍ମ୍ମାଚାରୀ ନ ଭୱେତ୍ ତଥା ସାୱଧାନା ଭୱତ|
17 Albowiem wiecie, iż i potem, gdy chciał odziedziczyć błogosławieństwo, był odrzucony; bo nie znalazł miejsca pokuty, choć jej z płaczem szukał.
ଯତଃ ସ ଏଷୌଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଶୀର୍ୱ୍ୱାଦାଧିକାରୀ ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛନ୍ନପି ନାନୁଗୃହୀତ ଇତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ, ସ ଚାଶ୍ରୁପାତେନ ମତ୍ୟନ୍ତରଂ ପ୍ରାର୍ଥଯମାନୋଽପି ତଦୁପାଯଂ ନ ଲେଭେ|
18 Boście nie przystąpili do góry, która się da dotknąć, i do ognia gorejącego, i do wichru, i do ciemności i do burzy,
ଅପରଞ୍ଚ ସ୍ପୃଶ୍ୟଃ ପର୍ୱ୍ୱତଃ ପ୍ରଜ୍ୱଲିତୋ ୱହ୍ନିଃ କୃଷ୍ଣାୱର୍ଣୋ ମେଘୋ ଽନ୍ଧକାରୋ ଝଞ୍ଭ୍ଶ ତୂରୀୱାଦ୍ୟଂ ୱାକ୍ୟାନାଂ ଶବ୍ଦଶ୍ଚ ନୈତେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ ଯୂଯମ୍ ଆଗତାଃ|
19 I do dźwięku trąby, i do głosu słów, który ci, co słyszeli, prosili, aby więcej do nich nie mówiono;
ତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଶ୍ରୋତାରସ୍ତାଦୃଶଂ ସମ୍ଭାଷଣଂ ଯତ୍ ପୁନ ର୍ନ ଜାଯତେ ତତ୍ ପ୍ରାର୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
20 (Albowiem nie mogli znieść tego, co im rozkazywano: Gdyby się i bydlę góry dotknęło, będzie ukamionowane, albo pociskiem przebite.
ଯତଃ ପଶୁରପି ଯଦି ଧରାଧରଂ ସ୍ପୃଶତି ତର୍ହି ସ ପାଷାଣାଘାତୈ ର୍ହନ୍ତୱ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦେଶଂ ସୋଢୁଂ ତେ ନାଶକ୍ନୁୱନ୍|
21 A tak straszne to było, co widzieli, że też Mojżesz rzekł: Uląkłem się i drżę.)
ତଚ୍ଚ ଦର୍ଶନମ୍ ଏୱଂ ଭଯାନକଂ ଯତ୍ ମୂସସୋକ୍ତଂ ଭୀତସ୍ତ୍ରାସଯୁକ୍ତଶ୍ଚାସ୍ମୀତି|
22 Aleście przystąpili do góry Syon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalemu niebieskiego, i do niezliczonych tysięcy Aniołów;
କିନ୍ତୁ ସୀଯୋନ୍ପର୍ୱ୍ୱତୋ ଽମରେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନଗରଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଯିରୂଶାଲମମ୍ ଅଯୁତାନି ଦିୱ୍ୟଦୂତାଃ
23 Do walnego zgromadzenia, i do zebrania pierworodnych, którzy są spisani w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, i do duchów sprawiedliwych i doskonałych;
ସ୍ୱର୍ଗେ ଲିଖିତାନାଂ ପ୍ରଥମଜାତାନାମ୍ ଉତ୍ସୱଃ ସମିତିଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ୱିଚାରାଧିପତିରୀଶ୍ୱରଃ ସିଦ୍ଧୀକୃତଧାର୍ମ୍ମିକାନାମ୍ ଆତ୍ମାନୋ
24 I do pośrednika nowego testamentu, Jezusa, i do krwi pokropienia, lepsze rzeczy mówiącej niż Ablowa.
ନୂତନନିଯମସ୍ୟ ମଧ୍ୟସ୍ଥୋ ଯୀଶୁଃ, ଅପରଂ ହାବିଲୋ ରକ୍ତାତ୍ ଶ୍ରେଯଃ ପ୍ରଚାରକଂ ପ୍ରୋକ୍ଷଣସ୍ୟ ରକ୍ତଞ୍ଚୈତେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ ଯୂଯମ୍ ଆଗତାଃ|
25 Patrzajcież, abyście nie gardzili tym, który mówi; albowiem jeźliż oni nie uszli, którzy gardzili tym, który na ziemi na miejscu Bożem mówił, daleko więcej my, jeźliże się od tego, który z nieba jest, odwrócimy;
ସାୱଧାନା ଭୱତ ତଂ ୱକ୍ତାରଂ ନାୱଜାନୀତ ଯତୋ ହେତୋଃ ପୃଥିୱୀସ୍ଥିତଃ ସ ୱକ୍ତା ଯୈରୱଜ୍ଞାତସ୍ତୈ ର୍ୟଦି ରକ୍ଷା ନାପ୍ରାପି ତର୍ହି ସ୍ୱର୍ଗୀଯୱକ୍ତୁଃ ପରାଙ୍ମୁଖୀଭୂଯାସ୍ମାଭିଃ କଥଂ ରକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତେ?
26 Którego głos na on czas poruszył był ziemią, a teraz obiecał, mówiąc: Jeszcze ja raz poruszę nie tylko ziemią, ale i niebem.
ତଦା ତସ୍ୟ ରୱାତ୍ ପୃଥିୱୀ କମ୍ପିତା କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ତେନେଦଂ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତଂ ଯଥା, "ଅହଂ ପୁନରେକକୃତ୍ୱଃ ପୃଥିୱୀଂ କମ୍ପଯିଷ୍ୟାମି କେୱଲଂ ତନ୍ନହି ଗଗନମପି କମ୍ପଯିଷ୍ୟାମି| "
27 A to też mówi: Jeszcze raz, pokazuje zniesienie rzeczy chwiejących się, jako tych, które są uczynione, aby zostawały te, które się nie chwieją.
ସ ଏକକୃତ୍ୱଃ ଶବ୍ଦୋ ନିଶ୍ଚଲୱିଷଯାଣାଂ ସ୍ଥିତଯେ ନିର୍ମ୍ମିତାନାମିୱ ଚଞ୍ଚଲୱସ୍ତୂନାଂ ସ୍ଥାନାନ୍ତରୀକରଣଂ ପ୍ରକାଶଯତି|
28 Przetoż przyjmując królestwo nie chwiejące się, miejmy łaskę, przez którą służymy przyjemnie Bogu ze wstydem i z uczciwością.
ଅତଏୱ ନିଶ୍ଚଲରାଜ୍ୟପ୍ରାପ୍ତୈରସ୍ମାଭିଃ ସୋଽନୁଗ୍ରହ ଆଲମ୍ବିତୱ୍ୟୋ ଯେନ ୱଯଂ ସାଦରଂ ସଭଯଞ୍ଚ ତୁଷ୍ଟିଜନକରୂପେଣେଶ୍ୱରଂ ସେୱିତୁଂ ଶକ୍ନୁଯାମ|
29 Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym.
ଯତୋଽସ୍ମାକମ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ସଂହାରକୋ ୱହ୍ନିଃ|
